De tijd dat ik iedere honderd berichten vier, ligt alweer jaren achter me. Bovendien acht ik de kans groter dat ik over vijftig berichten mezelf op een stukje taart ga trakteren. Hoe dan ook: Deze 'Singles round-up' is het 4200e bericht, zo merk ik net op. Op naar de vijfduizend? Vijfenveertighonderd voelt eerst al aan als een mijlpaal. Vandaag zoals beloofd twee berichten. De Week Spot is vanavond een jantje van leiden. Ik beb opeens de neiging om een speciale dag in de herinnering te roepen, hoewel ik over zowel de zangeres als de dag zélf het nodige heb geschreven. Laten we stellen dat de Week Spot deze week voornamelijk om de onweerstaanbare plaat gaat en niet zo zeer voor het verhaaltje op Soul-xotica. Vandaag vervolg ik andermaal met de 'Singles round-up' want ik heb nog een paar afleveringen te gaan. Het is aannemelijk dat ik hier morgen mee verder ga en 'Het zilveren goud' dus even uitstel. De plaatjes in de laatste rubriek doen er immers niet echt toe en de verhaaltjes zijn 'tijdloos' genoeg om ze desnoods volgende maand alsnog te schrijven. Opnieuw negen singles welke ik op vrijdag 3 september in Emmeloord (E), maandag 6 september in Assen (A) en afgelopen vrijdag in Meppel (M) heb aangeschaft.
* Bill Haley & The Comets- Joey's Song (Duitsland, Brunswick, 1959) (A)
Het is een extra kaartje in de hoes dat maakt dat mijn nieuwsgierigheid wordt gewekt. Dit vermeldt het jaartal 1967 en eigenlijk ben ik best benieuwd naar wat Bill Haley zoal in 1967 uitbrengt. In werkelijkheid blijkt de plaat een stuk ouder te zijn. De single heeft een jukebox-verleden en dat is goed te horen. Desondanks wel een fraaie stereo-opname voor een plaat uit 1959. Het is instrumentaal en eigenlijk best te kauwen met een niet heel erg scheurende saxofoon en gitaren die dichter bij The Shadows dan The Ventures staan. De b-kant is wel vocaal, maar eigenlijk geef ik stiekem de voorkeur aan 'Joey's Song'. 45cat vermeldt het als de a-kant, maar het lijkt me een beetje vreemd dat Bill Haley een instrumentaal nummer op de a-kant duldt. In Amerika is 'Ooh! Look-A-There, Ain't She Pretty' wel de officiële a-kant.
* Daryl Hall & John Oates- Kiss On My List (NL, RCA, 1980) (M)
Hall & Oates heb ik altijd leuk behang gevonden voor op de radio en dus komt het plaatje op een goede plek terecht. Ik geloof dat we het nummer ook op onze mp3-jukebox hebben staan en loop ongemerkt mee te zingen als het voorbij komt. Klinkt toch een stuk fijner van vinyl!
* The Horseflies- Hush Little Baby (NL, Munich, 1988) (E)
Hoewel het nummer door menigeen zal zijn 'vergeten', heeft dit nog altijd een actieve herinnering bij mij. Het is in de voorjaarsvakantie (dan nog de 'krokusvakantie' en in februari/maart) van 1989 dat deze plaat één of andere 'schijf' is op Hilversum 3. Ik meen me nog een kort interview te herinneren met leden van The Horseflies en dat ze zich hebben vernoemd naar de vliegen die op een zomerse dag in de omgeving van een paard zwermen. 'Hush Little Baby' is het traditionele slaapliedje, hier gepresenteerd in een eigenzinnig folkrock-jasje met zowel traditionele snaarinstrumenten alsook een synthesizer. Naar de b-kant ben ik ook wel benieuwd want daar doen ze een cover van 'Human Fly' van The Cramps. En ja hoor, ook dat is eigenzinnige folkrock. Het moet een feestje zijn geweest in die tijd met The Horseflies op het podium.
* Hot Chocolate- No Doubt About It (NL, Rak, 1980) (E)
Op de zondagavond zit voor mij een gewaardeerde collega met een disco-show. Ofwel: Hij draait muziek uit de periode 1976 tot en met 1983 met een nadruk op disco. Hij is een redelijke fan van Hot Chocolate en heeft me het afgelopen jaar geholpen aan het enthousiasme voor dit plaatje. Nu kan ik het dan eindelijk ook in mijn shows draaien want voor 95 cent is het probleem opgelost.
* The Icicle Works- Love Is A Wonderful Colour (Duitsland, Virgin, 1983) (M)
Godsdienst, geloofsovertuiging, politiek... het is voor mij allemaal ondergeschikt. Ook in de muziek. Toch heb ik vorige week van mijn collega op de zondag geleerd dat Errol Brown van Hot Chocolate een fanatiek supporter is van de conservatieve partij in Engeland. Het maakt de overgang naar de volgende single erg stroef want Ian McNabb is tegenwoordig vooral commentator op sociale media vauit de socialistische hoek van de politiek. Zolang links rechts het licht niet in de ogen gunt, is allerminst sprake van een goede verstandhouding tussen beide kampen. Helaas zullen ze na vaoavond toch samen in een bak moeten staan. In Engeland heeft The Icicle Works een indrukwekkende lijst hits maar dit is het enige plaatje dat in Nederland een beetje in de buurt komt. Een zeer smakelijk plaatje is het zeker. Jammer dat in Nederland niet meer erin heeft gezeten voor The Icicle Works.
* Laid Back- Sunshine Reggae (NL, CNR, 1983) (M)
En we blijven voorlopig nog even in de jaren tachtig. Nu wel een plaatje dat het zelfs tot een tweede plek op de vaderlandse hitparade heeft geschopt. Ik zie nu dat 'White Horse' op de b-kant staat, maar dat is niet dezelfde als de hitversie. In 1984 wordt een Amerikaanse edit uitgebracht van het nummer en dit is een jaar na 'Sunshine Reggae' de hit. De a-kant is en blijft de winnaar van de twee en fijn om deze eindelijk eens op single te hebben.
* Latin Quarter- Radio Africa (NL, RCA, 1985) (M)
Toen ik in 2016 ben begonnen met 'Afterglow' heb ik in de eerste weken het volledige album van Latin Quarter te gast gehad. Ik ben voor die tijd nog vrijwel onbekend met de groep en heb alleen een herinnering aan deze single. Inmiddels mag ik stellen dat het één van mijn favoriete jaren tachtig-albums is geworden, hoewel ik het weer niet op vinyl heb (of de wens daartoe). De single is wat dat betreft al mooi genoeg.
* Level 42- Children Say (UK, Polydor, 1987) (M)
Een zeer vaste luisteraar en huisvriend van Wolfman Radio is een paar jaar geleden begonnen met 'World Cup Of Songs'. Hoewel hij ook een paar World Cups heeft lopen op sociale media, probeert hij deze altijd even te slijten bij ons als presentatoren. In geval van Level 42 heeft hij nog niemand gevraagd, maar ik ben vlug bereid. Vanavond heb ik de aftrap gegeven in 'Tuesday Night Music Club' voor de 'Level 42 World Cup Of Songs'. Zesendertig liedjes gaan strijden om de felbegeerde eerste plek. De eerste van vanavond is 'Something About You' en het zou me niets verbazen dat dit uiteindelijk ook gaat winnen. We zullen zien! 'Children Say' zit eveneens in de competitie maar in de show draai ik de albumversies. 'Children Say' wordt genoteerd als een 'remix'. 'Starchild' op de b-kant is dat eveneens en duurt zelfs langer dan de albumversie!
* Little Eva- Let's Turkey Trot (UK, London, 1963)
Eigenwijze Engelsen ook altijd. Je zou verwachten dat 'Old Smokey Locomotion' de gedoodverfde kandidaat zou zijn voor de a-kant, maar aan de overkant van de Noordzee besluiten ze 'Turkey' tot a-kant uit te roepen. Wilson Pickett is nog bescheiden als hij het heeft over de 'Land Of 1000 Dances'. Volgens mij zijn in 1963 alleen al duizend dansen waarneembaar. Je bent al hopeloos uit de mode als je drie weken later nog altijd de 'Turkey Trot' danst. De andere kant is een botsing tussen 'On Top Of Old Smokey' en de begeleiding van Eva's grote hit 'Locomotion'. Zo te horen heeft de vorige eigenaar (m/v) ook de voorkeur gegeven aan 'Smokey'. Maar okay Little Eva, eigenlijk geloof ik het wel. Gewoon een erg leuke 'nugget', meer niet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten