Na het hoogtepunt van donderdag (en ook de onvergetelijke fietstocht van maandag) heb ik vandaag en gisteren een dieptepunt gehad. Als ik al van plan zou zijn geweest om nog een paar nachten weg te gaan, dan had ik dit nu afgeblazen. Onderweg naar de fietsenmaker besef ik me dat het een oneven jaar is en dan kan ik altijd goed slapen voor de vakantie. Vandaag gaat het echter helemaal nergens over. Ik kan de elektrische fiets tot vier uur ophalen en dan wordt je wakker om vijf minuten voor vier. Snel gebeld met Havelte en ik kan uiteindelijk tot vijf uur terecht. Op de 'gewone' fiets naar Havelte, bij de supermarkt parkeren, naar de fietsenwinkel en op de elektrische terug naar Uffelte. Na koffie en een laat ontbijt loop ik vervolgens naar Havelte voor boodschappen en op de 'gewone' fiets weer terug. Ik heb dan al besloten om mijn uitzending van vanavond te cancellen. Even een berichtje schrijven en wellicht een film kijken en daarna plat! Ik wil morgen een fiks aantal kilometers maken. Ik blijf echter in een vakantiestemming want 1982 brengt me vooral terug naar de camping waar we dat jaar voor het laatst kamperen. Mijn excuses aan de familie als ik een stukje geschiedsvervalsing doe in de afleveringen van 1982 en 1983.
Het punt is namelijk: Mijn oudste broer zit op de middelbare landbouwschool en gaat een paar weken voor stage naar Denemarken. Wij halen hem op uit Denemarken. Ik heb een paar jaar geleden nog eens een discussie met mijn moeder gehad en ik weet niet meer goed het resultaat te herinneren. Mijn gevoel zegt dat dit in 1983 moet zijn geweest. Ik zal het ongetwijfeld bij het verhaal over 1983 noemen. Het zou echter ook 1982 kunnen zijn geweest. Het is een paar jaar geleden dat ik op een zomerse avond zit te luisteren naar het 'Theater Van Het Sentiment' op de radio. Vanwege de zomermaanden zijn er geen reguliere uitzendingen en dit jaar doen ze een ono-stop muziek-mix van een bepaalde zomer. Als ik hoor dat het jaar 1982 is, wil ik de radio uit zetten want tot die avond heb ik niet veel op met dat jaar. De radio blijft aan en ik heb de avond van mijn leven! Letterlijk iedere plaat die wordt gedraaid, roept een herinnering op bij mij. Dat gaat tot aan 'After The Goldrush' van Prelude en 'Where Did We Go Wrong' van Liquid Gold aan toe. Het zijn slechts twee platen die ik al sinds 1982 niet meer heb gehoord. Bij 'Try Jah Love' van Third World en 'Why' van Carly Simon zit ik meteen weer op de schommel in de speeltuin van de camping. God mag weten hoe we ooit op deze camping zijn terechtgekomen.
Er zijn een paar verhalen hierover, maar duidelijk mag zijn dat het contact is gekomen doordat de eigenaren van het huisje dezelfde godsdienst aanhangen als ons. Alleen is geografisch een heel groot verschil. De eigenaren van het huisje komen uit de Alblasserwaard en wij uit het zuidwesten van Friesland. In Friesland is Nederlands Hervormd het 'light'-geloof in vergelijking tot de Gereformeerde Kerk. Beneden de grote rivieren is de situatie omgedraaid. Dat heb ik in 2001 nog ervaren toen ik 'per ongeluk' in een Hervormde kerk in de Alblasserwaard kwam binnenstappen. Gereformeerd gaat in Friesland minstens twee of drie keer per zondag naar de kerk, Hervormd mag wel eens een weekje snipperen. We mogen op zondag ook in de korte broek naar het strand als het mooi weer is. De camping in Nunspeet is echter in handen gekomen van Hervormden uit Zeeland en de Zuid Hollandse eilanden. Wij liggen dubbel van het lachen als in het huisje even verderop de vader van het gezin met luide stem uit de bijbel voorleest. Er is ook nog de zondagmiddag als we naar de Zandeplas zijn geweest, het recreatiegebied van Nunspeet. Op de weg terug komen we in de colonne terecht van de kerkgangers. De campinggasten steken allemaal de hand omhoog als ze ons zien rijden. Totdat we op de camping zijn en de deuren van de Opel Ascona openzwaaien en het gezin in korte broek uit de auto stapt. We zijn als 'heidenen' op de camping. Achteraf gezien wel iets om smakelijk om te lachen, maar als kind begrijp ik het niet.
Het is al eerder dan 1982 geweest. Ik ontmoet bij de schommels een meisje van mijn leeftijd. We zijn beide alleen en dus is het logisch dat we samen gaan spelen? We lopen naar het huisje van haar ouders en daar worden we duurzaam van elkaar gescheiden. Het meisje wordt verboden om met mij te spelen. Ik ben helemaal kapot en kom met betraande ogen aan bij moeder. Ook die kan het me niet uitleggen, maar een glaasje ranja en een koek verder lijk ik het te zijn vergeten. Maar niet heus! Veertig jaar later weet ik nog altijd het hulpeloze gevoel te herinneren. Het is trouwens niet het enige akkefietje op de camping. Ik kan me zomaar nog een paar dingen herinneren dat we actief werden buitengesloten op de camping. Wat ik weet van discriminatie en uitsluiting? Vijf zomers ervaring op de camping in Nunspeet!
In 1982 dreigt de vakantie even fors te worden gekortwiekt en gelukkig kiest mijn zus eieren voor haar geld. Zij heeft al een paar jaar een 'campingliefde'. Hij woont in Ter Apel en mijn zus gaat daar regelmatig een weekend naar toe. Tijdens de vakantie van 1982 is echter nog een ander meisje in het vizier gekomen van de campingliefde. Ze besluiten er een punt achter te zetten, maar ja... op zo'n camping kun je elkaar niet ontlopen en het moet mijn zus pijn doen om haar vriendje met een nieuwe meid te zien lopen. Het is even drama in het zomerhuisje en dan stelt mijn vader een ultimatum. Snel bijdraaien en anders gaan we vanavond nog naar huis. Ik zou het mijn liefste zus nooit hebben kunnen vergeven als we daadwerkelijk naar huis zouden zijn gegaan, maar gelukkig kunnen we de week vol maken. In 1981 zoekt mijn broer een single uit van Kim Wilde, maar ik weet niet of ik Carly Simon voor het eerst op de autoradio heb gehoord tijdens de vakantie of dat broer de single in Nunspeet heeft gekocht. Het is evenwel de single die vanavond als fotomodel mag fungeren. Overigens 'spaar' ik even een bericht zodat ik dinsdag (hopelijk) een 'Uffelter vergezicht' en de 'Eindstreep' kan publiceren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten