Nadat ik mezelf eergisteren heb ondergodompeld in het warme bad van de liefde, is het vanavond weer 'business as usual'. Solex rijden, zuipen, bandjes kijken en meer van dat alles. Plus een vorm van kampeergerei dat aanvankelijk een zeer kort leven is beschoren: De tent. Voor het schrijven van dit bericht heb ik even flink moeten grasduinen in de historie van het Dicky Woodstock Popfestival en, man, daar hebben ze goed aandacht aan besteed op hun website! De poster van ieder jaar plus de bijzonderheden en een interview met de organisatoren over het betreffende festival. Dicky Woodstock begint in 1989 als ze Armand willen laten optreden in De Karre, maar deze van de kastelein niet mag blowen. Ik hoor in de zomer van 1993 voor het eerst van het festival, maar moet dan nog verstek laten gaan. In 1994 ben ik voor het eerst van de partij en dat weekend zal 'Gerrit Solex' een begrip worden in de omgeving. Vorig jaar heb ik eveneens stil gestaan bij Woodstock. Dan is het vooral de vrijdag overdag zonder bier en gokken. Toeren in de omgeving met een bezoekje aan een automuseum nabij Giethoorn. De afgelopen twee keren heb ik steeds in de legertent geslapen, maar dat is me niet bevallen. In 1995 moet ik iemand anders uit mijn slaapzak schudden. Dan adverteert de Leenbakker een week vóór Woodstock met een fraai koepeltentje. De vijfentwintig gulden is snel overlegd en thuis zet ik hem op in het gazon. Dat gaat gemakkelijk. Ik verbaas me nog het meest over de glasfiber buizen welke inmiddels de norm zijn geworden bij koepeltentjes. Op donderdagmiddag stap ik op de Solex naar Steenwijkerwold met de tent en slaapzak achterop.
De eerste editie die ik mee maak, is het festival slechts twee dagen: Vrijdag en zaterdag. In 1993 heeft men op zondag de Zomertruuk van de Tros te gast. Als de wagen eenmaal in het land staat, gaat het plenzen en het zal de hele dag regenen. Zowel de auto's van de dj's alsook de podiumwagen moeten na afloop door meerdere trekkers uit de blubber worden getrokken. Daar hebben we in 1996 helemaal geen moeite mee. Het is erg vriendelijk en zonnig weer tijdens dit weekeinde. Op donderdagavond is Rowwen Heze de 'headliner' en zij treden op voor reiskosten en een kratje bier. Rowwen Heze staat namelijk op één van de eerste festivals en het is hun eerste optreden boven de rivieren. De band wordt meteen vastgelegd voor het volgende jaar, maar dan komt er een kink in de kabel. 'Bestel Mar' wordt onverwacht een hele grote hit en plots gaat ome Mojo over de zaken van de groep. Dat verbiedt een optreden voor krat bier en reiskosten. Omdat de Limburgers wel iets hebben te danken aan Woodstock besluiten ze om in 1996 het beloofde optreden alsnog te doen en gewoon voor 'de fun'. Skik speelt eveneens op donderdagavond en dat bandje is juist doorgebroken en heeft in het voorprogramma van Bon Jovi gespeeld.
Op vrijdagavond is een Tiroler avond waar ik misschien nog steeds de bierpul van heb liggen. Op zaterdagavond is Middle Of The Road de grote trekker. Ik heb vorige week gezien dat het inmiddels is afgebroken en er nu huizen worden gebouwd, maar in de vroege jaren zeventig treedt de band regelmatig op in het zalencentrum van de Witte Paarden, ongeveer een halve kilometer van het terrein van Woodstock. Wat weet ik nog allemaal te herinneren van deze editie? In ieder geval het fraaie weer. Op vrijdag heb ik wederom de kater van me af gereden en kan me nog herinneren dat ik in de hoek van Doldersum en Wateren ben geweest. Ja, nu weet ik het weer! Via Frederiksoord en Nijensleek naar Vledder. Later op de dag ben ik ook nog in Steenwijk geweest want ik heb een verzamel-cd met sixties-artiesten gekocht. 'Gimme Little Sign' van Brenton Wood is een aanleiding, maar het levert me eveneens 'Psychotic Reaction' van Count Five op. Ik heb even een poging gewaagd op Discogs, maar ik weet alleen nog dat de hoes is geïnspireerd op 'Beverly Hills 90210'. Enfin, ik geloof dat de Solex op de vrijdag al wat problematisch loopt en de weg naar huis is eveneens dramatisch. Dan ontdek ik wat het euvel is.
Ik ben alleen met een koepeltentje. Schuin tegenover me zijn een stel kerels uit Zuidwolde, als ik me niet vergis, in een grote caravan en een lading tenten. Deze hebben het op mij voorzien en naar het schijnt hebben ze meerdere malen in het tankje van mijn Solex staan urineren. Geen wonder dat dit helemaal vastloopt. Op zondagmorgen wacht me een dubbele verrassing. Ten eerste springt een van de kerels bovenop de tent terwijl ik nog lig te slapen. De glasfiber buizen zijn allemaal stuk en dus kan ik de tent achterlaten in een container. Dan staan opeens mijn ouders op het terrein. Zij zouden in de omgeving fietsen en bieden aan de boel mee te nemen. Dat is dan alleen de slaapzak want de tent is al afgevoerd. Volgend jaar gaan we opnieuw terug naar Woodstock maar dan met een tent van staal en bordkarton met wielen. Ook de Solex heeft dat jaar concurrentie van een andere tweewieler.
2550 We Can Help You-The Alan Bown Set (Duitsland, MGM, 1968)
2551 Time Was-Canned Heat (Denemarken, Liberty, 1969)
2552 Hair-The Cowsills (Noorwegen, MGM, 1969)
2553 Yesterday Has Gone-Cupid's Inspiration (Denemarken, CBS, 1968)
2554 All Kinds Of Everything-Dana (UK, Decca, 1970)
2555 Jeg Har Aldrig FÅet Noget-The Defenders (Denemarken, Sonet, 1966)
Over de oorsprong van al deze lekkernijen ga ik het in een latere aflevering hebben. Het zijn singles die ik in de zomer van 1996 en 1997 uit een winkel in Denemarken haal. Welke platen ik precies in 1996 heb gekocht en welke in 1997, dat is een beetje gissen. Cupid's Inspiration heeft een nogal afwijkende fotohoes, maar deze ben ik kwijt geraakt. Bovendien heb ik eens een leeg Nederlands hoesje gevonden en dat mag nu onderdak bieden aan de Deense persing. Het 'NCB' op het label associeer ik met Denemarken, maar ik weet niet of CBS een perserij in Denemarken heeft gehad. Wel in Zweden of Noorwegen. Dana heb ik al eens in een verrotte staat gekocht in Heerenveen, in 1996 vind ik hem met het export-hoesje in Denemarken. Van The Defenders heb ik al meerdere platen en zelfs de eerste langspeler van de groep. Dit is wellicht de minst interessante Defenders-plaat in mijn verzameling. Maar ja... wat zal een Deen denken als hij voor het eerst 'Het Land Van Maas En Waal' hoort?
Ik heb vanmiddag bij de kringloopwinkels van Meppel en Havelte tien singles gekocht en denk dat die wel samen in een aflevering kunnen of dat ik ze ga uitsmeren. Het hangt ook een beetje af van mijn fietsambities voor morgen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten