De Gele Bak Top 100 heb ik binnen de maand juli gehouden en de overgebleven vijf singles van 'Het zilveren goud' gaan naar september. Dat betekent dat ik weer wat ruimte heb op Soul-xotica voor andere verhaaltjes. Uiteraard moet ik ook weer eens een vervolg geven aan de 'Blauwe Bak Veteranen', maar kan ik tegelijk ook met een korte nieuwe serie beginnen. Het duurt nog wel een paar weken voordat ik vakantie heb en ik moet even bezien of ik met vakantie ga of wat ik ga doen. Net zoals vorig jaar hangt dat af van bepaalde dingen. In de komende weken wil ik zo nu en dan wel eens even terug kijken naar de vakanties van de afgelopen jaren. Ik begin daarbij meteen met een vakantie die niet 'mocht', maar dat wel een prachtige dag heeft opgeleverd waar ik nog altijd met plezier aan terug denk. Ik doel dan op het eerste korte bezoekje aan Keulen. Een dag die niet meer stuk kan als opeens de pinautomaat mijn bankpas inslikt. Het betekent dat ik die avond niet sta te dansen op soul in Keulen, maar in plaats daarvan weer thuis achter de laptop zit. Ik ga weer even terug naar het hemelse weekend van 23-24 september 2011.
In 2010 heb ik de laatste royale fietsvakantie gedaan. In twee weken vanaf huis via een bocht om naar België en ook weer via een alternatieve route terug naar huis. Het avontuur heeft niet alleen mij gesloopt. Ik zal nooit meer het moment vergeten als ik net thuis ben en voor het eerst in twee weken zonder een rugzak naar de supermarkt fiets. Het voelt alsof mijn jasje bol op mijn rug staat. De fietstocht is in zekere zin ook funest geweest voor de fiets. Hoewel ik na de vakantie nog wel wat klein onderhoud pleeg aan de fiets blijkt dat in mei 2011 het rijwiel nieuwe tandwielen kan gebruiken. Ik ben dan nog redelijk sentimenteel over de fiets waarmee ik naar Mossley ben gefietst, maar de fietsenmaker is erg bot. Hier gaat hij geen dubbeltje meer aan verspijkeren. Daar gaan mijn vroegste fietsplannen bij het oud vuil, want als ik zeker geen fiets kan permitteren dan is dat wel in deze maanden van 2011. Ik probeer nog iets met een fiets op afbetaling via de Neckermann, maar dat blijkt rommel te zijn. Het ding gaat gedemonteerd weer retour. Het weer wil ook niet meewerken in dit jaar. In augustus droom ik even weg bij de etalage van een reisbureau, maar ik heb een enorme hekel aan reizen en dus laat ik het aanbod van Spanje aan me voorbij glijden. In 2011 is Facebook nog vrij overzichtelijk te noemen en regelmatig zie ik een flyer opduiken van een soul-feest in Cologne. Dat associeer ik eerst met Frankrijk totdat ik erachter kom dat Cologne de internationale naam is van Keulen. En dat ligt niet gek ver van de Nederlandse grens. Opeens heb ik de plannen in kannen en kruiken: Ik ga een weekeinde naar Keulen en wellicht later in de week naar München of wellicht even kijken op de camping in België.
Het is de in de week vooraf niet echt zomers geweest. Ik heb bij het Leger Des Heils een praktisch nieuwe winterjas gevonden. Een echte Le Cocq met echt dons van binnen. De jas gaat mee naar Keulen en daar zal ik het ding vervloeken. Als ik van tevoren had geweten dat het plotseling zomer zou zijn in Keulen? Ook heb ik bij een kringloop een zo goed als nieuwe Adidas-trainingsbroek gevonden. Alleen... weet ik dan nog niet dat de Adidas-maten bijna nooit kloppen. Deze XL blijkt me vele centimeters te kort te zijn. Gelukkig zit er een rits onder aan waardoor ik de pijpen kan oprollen. Dat doe ik maar nadat ik eerst vreemd ben aangestaard door de mensen om me heen. Ik ga op reis en neem mee...? Tja, ik ben onderweg naar een soul-feest en wil ook in de trein en in de herberg wel een beetje soul bij me hebben. Dus heb ik de Numark meegenomen en een koffer met wat ik in 2011 beschouw als Northern Soul. Ik stap vrijdagmorgen in alle vroegte op de trein in Steenwijk en reis via Zwolle naar Enschede. Daar zal ik de hogesnelheidstrein pakken naar Düsseldorf en Keulen. Ik heb niet gereserveerd en moet dus maar genoegen nemen met een klein plekje. De grammofoon kan in de tas blijven. Een andere tegenvaller is dat de hogesnelheidstrein eigenlijk niet op stoom is tot Düsseldorf. Het sukkelt de helft van de tijd als een gemiddelde hondenkop. In Keulen loop ik de Dom voorbij en zet koers naar de herberg welke aan de andere kant van het centrum zit. Ik weet de winterjas met de mouwen om mijn middel te binden, maar het is nog steeds niet handig. In de herberg luister ik even naar een paar plaatjes en zet dan de boel in een afgesloten kastje. Ik loop even de stad in. Of eigenlijk is het een buitengedeelte van het centrum. Tot mijn grote verrassing tref ik een platenzaakje. Ik ga hier nog geen kapitalen uitgeven, maar de nering heeft wel diverse oude Sharon Jones-singles op voorraad. Ik koop eentje. Dan ga ik terug naar de herberg en probeer wat te slapen. Dat gaat mis want ik word uren later wakker. Daarna kan ik maar moeilijk in slaap komen.
Het is wederom prachtig weer en ik laat ditmaal de jas in de herberg. Ik loop de stad in voor méér koffie. Op een terrasje geniet ik van een paar koppen koffie en een versnapering. Wat gaan we nu doen? Het is halverwege de morgen. Ik verwacht dat het soulfeest pas laat begint en dus heb ik heel veel tijd te doden. Ik steek de brug over en ga een stuk langs de Rijn lopen. De eerste brug sla ik over en de tweede volgens mij ook. Ik zou het zomaar kunnen opzoeken bij het bericht van september 2011, maar volgens mij ben ik door gelopen tot de brug van de foto. Het is dan een flink stuk terug naar Keulen, maar ach... ik heb alle tijd van de wereld. Als ik in de buurt van het centrum ben, krijg ik een ideetje. Ik heb gezien dat hier ergens een tweedehands kledingwinkeltje moet zitten. Als ik nu eens een goedkoop dun jasje zou kunnen vinden? Helaas, ik kan op dat gebied niet slagen. Ach, voorlopig heb ik ook geen jas nodig. Dan besluit ik even geld te gaan pinnen. Het plan is om straks even een uurtje plat te gaan en dan de stad in voor een maaltijd. Later op de avond verder naar het soulfeest, maar dan heb ik het geld pinnen in ieder geval gehad. Een geluk bij een ongeluk?
Achteraf...? De pas wil maar moeilijk naar binnen en dus druk ik even. Ik had eigenlijk de pas eruit moeten halen en een volgende bank moeten proberen. Maar ja... dan is het kwaad al geschied. Ik toets het gewenste bedrag in en en wacht op de pas die weer wordt uitgespuugd. Het zweet breekt me uit want de pas steekt nog geen twee millimeter uit de gleuf. Tot overmaat van ramp heb ik gisteren nog mijn nagels gekortwiekt en ik heb geen nagelschaartje aan mijn sleutelbos. Hij wil er dus niet uit en er zit niets anders op dan wachten totdat hij weer naar binnen gaat. 'Neem contact op met uw bank'. Ja ja, op zaterdagmiddag om half vijf. De vakantie is afgelopen! Ik heb de herberg voor twee nachten betaald en zij zijn schappelijk genoeg. Ik krijg beide nachten contant uitgekeerd en daarvoor kan ik een treinkaartje kopen. Ik pak mijn spullen en maak vaart naar het station. Helaas red ik het niet meer om met de hogesnelheidstrein terug te gaan, maar dan..? Dan ga ik met gewone tsjoek over Venlo en Nijmegen en om een lang verhaal kort te maken, ontloopt dat niet echt de reistijd van de hogesnelheidstrein. Het is bovendien een heel stuk goedkoper. Dit gaan we de volgende keer weer doen!
De volgende keer is een maand later. Dan reis ik echter op zaterdag naar Keulen en wil maandag weer terug naar Steenwijk. Ik ben uren té vroeg op Soul City dat pas na middernacht begint. Ik had het kunnen verwachten, maar het is een hal omgebouwd tot discotheek en de stroboscopen maken me onaangenaam duizelig. Ik blijf dus maar een beetje in een donker hoekje schuifelen. Het is dus niet bepaald wat ik ervan had verwacht. De volgende dag maak ik nog een hele lange wandeling, maar dan kan ik de donsjas wel goed gebruiken. Ik heb in april 2012 nog even de neiging gehad om nog een weekeinde naar Keulen te gaan, maar dat is er niet van gekomen. Als ik aan Keulen denk, denk ik niet aan Soul City maar aan de onvergetelijke zaterdag langs de Rijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten