'De banden vol met wind', om 'Op Fietse' maar weer eens te citeren. Het is me de afgelopen dagen opgevallen dat de banden van de elektrische fiets aan de zachte kant zijn. Vanmorgen heb ik ze opgepompt en wat blijkt? Zelfs met de motor eraf is er nu goed op te fietsen. Ofwel... de korte stukjes tussen de straten en de huizen want ik heb het op de langere afstanden nog niet geprobeerd. De fiets is dus weer eens mee gegaan naar Uffelte, maar denk dat ik hem vrijdag in Meppel moet achterlaten. Vandaag een lekkere lange dag weten te maken omdat ik in mijn eentje de PostNL-wijk moet lopen. De waterschapsbelasting en de codes voor de gratis zelftesten vormen de hoofdmoot en verder, zoals gebruikelijk op woensdag, de omroepgidsen. Vandaag presenteer ik jullie maar liefst negen singles die ik allemaal in augustus 1996 heb gekocht. Volgende week de laatste zes. Ik kan de komende week even stevig nadenken over andere gebeurtenissen uit de zomervakantie van 1996, maar vanavond ga ik me beperken tot de aanschaf van iets anders dat in 1996 al een tijdje op mijn wenslijstje staat. Ik heb in mei 1996 in een boetiekje in het Deense Herning een assortiment overhemden gezien en daar wil ik eentje van hebben. De maanden erop moet ik even flink sparen want het is meteen wel het duurste kledingstuk uit mijn garderobe.
Popmuziek is is in de eerste helft van de jaren zestig een deftige aangelegenheid. Ruige rockers neigen al naar de leren jasjes en ook The Beatles treden in de begintijd in Hamburg op in leren pakken. Als The Fab Four platen gaat maken voor EMI is het terug naar de kostuums. Weer andere bands dragen zelfs een stropdas op de publiciteitsfoto's. In 1967 meldt zich de flower power. De haartjes mogen opeens lang worden gedragen en het is hip om je onderscheiden van anderen. Waar een publiciteitsfoto van The Hollies in 1965 nog bestaat uit een aantal heren in gelijke kostuums, daar gaan de pakken in 1967 de vodden in. Coltruien en blouses met pofmouwen doen hun intrede in de muziekwereld. Batik en zijde mag opeens ook en het zijn alleen drummers of woeste bluesrockers die een mouwloos hemd dragen op de foto's. De t-shirts zijn goed beschouwd van veel later. Vooral in de psychedelische hoek van de muziek zijn zijden blouses zeer populair. Ik denk dat het voor het visuele effect is. Als je 'high' van de drugs naar de muziek luistert van Pink Floyd met vloeistofprojecties en een toetsenist in een overhemd dat ook van kleur lijkt te veranderen bij iedere beweging? Daar hebben we meteen de grote boosdoener te pakken! In de midden jaren negentig leen ik eens een zeer fraai fotoboek van Pink Floyd. Het concentreert zich op foto's van vóór 'Dark Side Of The Moon' en vooral de periode met Syd Barrett (1967-68). De meeste zijn kleurenfoto's en Rick Wright draagt op iedere foto een andere kleur. Bijna letterlijk alle kleuren van de regenboog met een bijna oogverblindende satijnglans.
Je zou het niet zeggen als je me nu ziet met lang haar, grijze baard en sandalen aan mijn voeten, maar ik ben altijd een hippie geweest. Vooral in de jaren negentig heb ik een sterke drang naar de jaren zestig en probeer mijn eigen sixties te beleven. Het is nog de tijd van voor internet, Youtube en Ebay en Marktplaats. Ik heb een enorme interesse voor psychedelische muziek. De 'kinderlijke eenvoud' welke XTC-frontman Andy Partridge zo treffend heeft beschreven, vormen ook een onderdeel voor mijn fascinatie. Ik weet echter niet waar ik het echte psychedelische spul moet vinden. We hebben het dan uiteraard over muziek want de lokale coffeeshop weet ik wel te vinden. Dat spul ga ik overigens ook pas in 1997 echt recreatief gebruiken, de paar eerste keren zijn verwaarloosbaar. Ik associeer psychedelische muziek vooral met deze gladde satijnen hemden in zuurstokkleuren en in mei 1996 zie ik een rek vol hangen in Denemarken. Met een stevig prijskaartje. Ik weet het niet meer precies, maar ik geloof dat ik 160 ouderwetse Hollandse florijnen heb moeten omwisselen voor Deense kronen. Oranje spreekt me het meeste aan, ook omdat het mooi zal staan bij mijn bruine leren jasje (waarover ik eerder heb geschreven in 'Het zilveren goud'). Maar goed.... dan heb ik een opzichtig overhemd voor psychedelische aangelegenheden, maar ben tegelijk erg angstig dat het vuil zal worden of dat er een schroeiplek in gaat komen. Die angst is aan de ene kant ongegrond, want het is een zeer dikke stof en kan best tegen een stootje.
Pas in de loop van 1997 ga ik het dragen op zondag en tegen het einde van het jaar ga ik naar een jungle en drum'n'bass-feest in Amsterdam in het overhemd. Mijn moeder mag dan cum laude zijn afgestudeerd op de huishoudschool, het wassen van mijn oranje hemd lijk ik aan niemand te willen toevertrouwen. Het gaat mee naar Engeland en daar begint het op het laatst erg vuil te worden. Onze secretaresse in Mossley wast het shirt tweemaal gedurende mijn verblijf in Mossley en het is als nieuw. Alleen bij de kraag is het op het laatst niet meer schoon te krijgen, want ja... het synthetische spul zweet als een gek. In Steenwijk heb ik het zelf ook nog wel eens gewassen, maar dan slaat het verval toe. Ik heb inmiddels een groen fluwelen jasje uit de jaren vijftig op de kop getikt en het oranje hemd ziet er schitterend uit in deze combinatie. Het zichtbare stuk onder het groene jasje is ook nog wel toonbaar. Verder begint de stof her en der ruw te worden en ook vallen de eerste gaten erin. Ik kan het niet over mijn hart halen het weg te doen en dus vermoed ik dat het nog ergens in een hoekje in mijn kast moet liggen. Het is al lang niet meer netjes om te dragen en zowel groen fluwelen als bruin leren jasje zijn al een volgend leven in gegaan.
2556 Medley: Aquarius/Let The Sunshine In - The 5th Dimension (Denemarken, Liberty, 1969)
2557 Here Comes That Rainy Day Feeling Again - The Fortunes (Denemarken, Capitol, 1971)
2558 All I Have To Do Is Dream - Bobbie Gentry & Glen Campbell (Denemarken, Capitol, 1969)
2559 Honey - Bobby Goldsboro (Denemarken, United Artists, 1968)
2560 It Ain't Me Babe - Davy Jones (UK, Pye, 1967)
2561 When I Was Six Years Old - Paul Jones (Denemarken, Columbia, 1968)
2562 Be My Baby - Andy Kim (Denemarken, Paramount, 1970)
2563 Are You Ready? - Pacific Gas & Electric (Denemarken, CBS, 1970)
2564 Dark Side Of The Moon - Paradise (Zweden, MNW, 1970)
Volgende week ga ik in ieder geval iets meer vertellen over de locatie waar ik deze singles heb gevonden. The 5th Dimension heeft een tijd in de Blauwe Bak gewoond totdat ik de Amerikaanse Soul City ben tegengekomen. Dan vanwege de b-kant: 'Don'tcha Hear Me Callin' To Ya'. Davy Jones ben ik in 2003 voor 150 euro tegen gekomen in een winkel in Leeuwarden waarvan de eigenaar zweerde dat het David Bowie moest zijn. De fotohoes zat er immers niet bij. Dezelfde man biedt 'Love Makes Sweet Music' van The Soft Machine aan voor drie euro omdat 'het een andere band is met dezelfde naam'. Enfin, Davy Jones is niet David Bowie maar de man die bekend is geworden van The Monkees. Hij neemt deze plaat overigens al in 1965 op voor het Colpix-label en Pye hoopt een graantje mee te pikken van het Monkees-succes door het in 1967 uit te brengen. Paul Jones is de voormalige Manfred Mann-zanger met een weinig opzienbarend nummer. Andy Kim doet na 'Baby I Love You' opnieuw een Ronettes-succes dunnetjes over. Pacific, Gas & Electric is een goede gok gebleken. De plaat is eigenlijk in Noorwegen geperst, maar de Deense onderscheidt zich vanwege de credit voor The Blackberries op het label. Dat is het gospelkoortje. De Scandinavische is een afwijkende mix van de Nederlandse. Het mist het lange gospel-intro en begint waar de drums in vallen. Hier heeft het een gitaarsolo in de brug als bonus. Paradise is een Finse band en 'Dark Side Of The Moon' is alleen op papier leuk. Een aantal singles vallen tijdens de fotosessie bijna letterlijk uit de witte papieren hoesjes en deze gaan straks terug in de bak met verse hoesjes.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten