Van het concert des levens: 1976

Oeps! Soms introduceer ik een nieuwe rubriek en ben het de volgende dag alweer vergeten. Zo vergaat het me als ik een week geleden iets moet opzoeken tussen de berichten van maart. Ik zie opeens 'Van het concert des levens' staan en kan me herinneren waar en wanneer ik de rubriek heb bedacht en uitgedacht. Dat is op een zaterdagmiddag terwijl ik post bezorg op Kolderveen. Ik ben op 22 maart enthousiast begonnen en heb beloofd dat ik de komende weken en maanden door mijn muzikale leven ga fietsen en dan gaat de rubriek bijna met de luiers in de afvalcontainer. Ik heb het eerste bericht nog even moeten lezen om te begrijpen wat ik ook alweer wilde gaan vertellen en, ja, nu is het me weer duidelijk. Dan kan ik nu verder gaan met een jaar waar ik me uiteraard helemaal niets van kan herinneren, maar dat ik jaren later flink heb ingehaald. Het geldt als één van mijn meest ultieme favoriete jaren in de muziek. Is er in 1976 wel een slechte plaat uitgebracht? Mijn favoriete groepen maken stuk voor stuk pareltjes in het jaar en zelfs de hitparade is goed te genieten.

In 1976 moet een nieuwe personenauto worden uitgevoerd met veiligheidsgordels en is de zomer van 1976 eentje die lang in de geschiedenisboeken zal blijven staan. Het zijn de eerste twee feitjes die me te binnen schieten als ik aan het jaar denk. Als eenjarige heb ik geen veiligheidsgordel nodig op de achterbank en een kinderzitje is evenmin overbodig. Bij mijn zus op schoot kan er me helemaal niks overkomen! Het duurt bij mij een paar jaar voordat ik begrijp dat niet iedereen naast een oom en tante woont, maar dat er ook nog zoiets bestaat als buren. De familie aan de kant van vader wonen allemaal 'ver weg'. Ook in de jaren tachtig kun je met een half uurtje in de auto wel in Koudum zijn (als je de bruggen in Hommerts, Woudsend en Galamadammen niet tegen hebt), maar toch is het ver weg voor ons. Ik zie de familie aan vaders' kant hooguit een of twee keer per jaar. Daar staat tegenover dat de Gaastra's niet uit Jutrijp zijn weg te branden. De broers wonen zelfs enige tijd 'samen' in een twee-onder-een-kap totdat mijn ouders het ouderlijke huis 'ruilen' tegen de rijtjeswoning. Als de familie in de zomer met vakantie wil, hoeven ze dus niet lang na te denken waar ze de jongste telg achterlaten. Ik ga bij de volgende voordeur naar binnen en logeer zo bij mijn oom en tante.

Oom en tante hebben een hond en de rillingen lopen me over de rug. Dat heeft vooral met het laatste stadium te maken van 'Blacky'. Het ras moet ik jullie schuldig blijven. Ik weet wel dat het een kortharige hond is en in de laatste jaren is het beestje erg ziek. Hij verliest stukjes vacht en het vlees eronder ziet er niet fijn uit. Ik krijg dan ook uit de uitdrukkelijke opdracht om 'Blacky' niet meer aan te raken of te aaien. In 1976 is dit nog niet aan de orde, hoewel in onze familie altijd een bepaald afgrijzen is geweest voor honden. Op een zekere avond is 'Blacky' zoek. Oom en tante zoeken overal en willen niet teveel kabaal maken omdat Gerrit ligt te slapen. Ten einde raad kijken ze om het hoekje op de kamer en daar ligt 'Blacky' prinsheerlijk naast Gerrit te slapen. Ik heb jaren later verschillende malen met honden in één bed gelegen. Niks seksueels aan, wel lekker warm en zacht. Soms laten ze ook scheten in hun slaap, maar dan zitten we alweer in Engeland in 1998.

De radio zal gedurende die zomer ongetwijfeld hebben aangestaan en mijn jonge ongetrainde oortjes moeten de geluiden hebben geabsorbeerd. Toch kan ik nergens een linkje vinden tussen een plaat en een verre herinnering. Daarvoor moet ik dan toch in 1978 en 1979 zijn. Maar nogmaals: Ik heb 1976 dubbel en dwars ingehaald. Het begint eigenlijk pas in 2003 of 2004. Ik heb een uitzending van 'Theater Van Het Sentiment' gehoord over een dag in dat jaar en kan niet anders concluderen dat iedere gedraaide plaat een winnaar is geweest. Zelfs de meest 'cheesy' platen uit het jaar hebben nog 'iets' of verbleken totaal bij de sublieme elpees die in het jaar zijn verschenen. Over Electric Light Orchestra ga ik het in een volgende aflevering hebben (vermoedelijk 1979 en/of 1981) en van deze groep verschijnt 'A New World Record'. Steve Miller brengt ons 'Fly Like An Eagle' welke ik helemaal stuk heb gedraaid. Blue Oyster Cult doet 'Agents Of Fortune' verschijnen met de hit 'Don't Fear The Reaper'. Daarvoor kun je me midden in de nacht wakker maken. 'The Roaring Silence' van Manfred Mann's Earth Band... Hoeveel moet ik er nog noemen?

Elpees doen niet mee op Soul-xotica, dat mag algemeen bekend zijn. Ik heb, geloof ik, ooit nog wel eens geprobeerd om een elpee-rubriek op te zetten, maar dat is geen lang leven beschoren. Qua singles zal ik niet eens beginnen aan een opsomming. Teveel om op te noemen. Wel kan ik jullie verwijzen naar onze Miscloud-pagina waar de 'Vinyl Summer Spirit Of 1976' nog moet staan. De tweede is de show met de 'algemene' singles uit dat jaar en gezien dat zo'n kleine selectie is, denk ik dat ik over een paar maanden weer een nieuwe aflevering ga doen. Muzikaal is 1976 een jaar om van te watertanden.

Om toch een fotomodel te kiezen uit deze enorme berg singles is niet eenvoudig. De Engelsen hebben een gezegde dat ik elke keer weer fout zeg en alsof ik Bob Geldof een poot wil uit draaien. Het komt erop neer in een vertaling dat je het verband (band aid) ineens vanaf moet scheuren om het zo pijnloos mogelijk te houden. Een van de eerste singles die te binnen schiet is deze van Liverpool Express. 'You Are My Love' is dan ook wat ik naar 1976 wil zingen. Een jaar om van te houden!