woensdag 19 mei 2021

Het zilveren goud: mei 1996 deel II


Zojuist heb ik even contact gehad met het 'thuisfront'. Hoewel ik al bijna een kwart eeuw niet meer woonachtig ben binnen de Friese grens zal ik het altijd als het thuisfront blijven beschouwen. Mijn moeder kijkt hoogst verbaasd op over mijn eerste opmerkingen over het weer. Naar het schijnt heeft Friesland het vandaag droog gehouden, maar dat is allerminst het geval in Uffelte. Ik word deze ochtend wakker met onweer want ook dat hadden ze voorspeld. Vanmiddag wil ik wel in de tuin aan het werk maar het weer houd me binnen. Vanavond klaart het op en maak ik een wandeling. Jammer dat ik de camera niet heb meegenomen want boven het weilandje aan de Weg Achter De Es hangt een nevel. De geur in het bos is met geen pen te beschrijven en ik zou wensen dat het kon samenvatten in een flesje met een verstuiver. Hoewel ik verwacht nog wel een lange weg voor de boeg te hebben, kan ik voorzichtig concluderen dat een horizon in zicht komt. Het meest zwaarmoedige, zoals een paar weken geleden, is er alweer vanaf en ook het slapen wordt minder onrustig. Nu mag ik dan over mijn schouder terugblikken naar het prachtige jaar 1996 en een periode waarin het licht ook langzaam mijn leven komt binnen sijpelen. Ik heb nu nog geen idee waarover het verhaaltje moet gaan, maar in ieder geval vandaag het restant singles van de maand plus een paar die ik vóór mei 1996 moet hebben gekocht.

Twee weken geleden ben ik afgedwaald naar het Hemelvaartweekend van 1996 dat beduidend later is in de maand. De week ervoor heb ik het gehad over de laatste week van april. Ik heb vijf jaar geleden al eens uitgebreid geschreven over deze week maar wil het best nog eens dunnetjes overdoen. Het verhaal begint in dit geval in augustus 1994. Ik ga voor de eerste maal naar het Woodstock-festival nabij Steenwijkerwold. Die avond zal ik lokaal de naam 'Gerrit Solex' krijgen, een naam die me net zo lang zal achtervolgen dat ik mijn dj-naam tot Soul-x maak en uiteindelijk zal mijn blog Soul-xotica worden. Een paar jaar eerder heb ik al SoulteXt gehad en de podcasts die ik in 2012 zal maken heten de Soul-x-rated. Bovendien is een Solex een totaal vergeten ding in de omgeving van Steenwijk. Menigeen heeft eentje op zolder staan of in de stal, maar niemand die op het idee komt om ermee te gaan rijden. Ik hoef geen medaille maar vermoed dat ik onbewust de hele Solex-business in de omgeving moet hebben geïnspireerd? Ik heb een paar weken ervoor een omgedraaid kruisje gekocht. Het spelen bij een deathmetalband is natuurlijk al rebels genoeg, maar het kan altijd een stapje verder. Het idee is om het kruisje in mijn oor te hangen. De juwelier raadt me dit ten zeerste af en ik begrijp later waarom. Toch voert hij de opdracht uit en hangt 's middags het kruisje in mijn oor. Het hangt er dus al als ik de voorbereidingen tref voor het weekeinde Woodstock. Toch valt het pas op als ik terug ben van het avontuur. Natuurlijk is het huis té klein maar ik blijf op mijn strepen staan: Het kruisje moet en zal in mijn oor blijven hangen.

Hoewel het sieraad van een minimale grootte is, heeft het wel een zeker gewicht. De dames zullen het kunnen beamen: Je moet de oorlellen 'trainen' voordat je zware oorbellen kan inhangen. In geval van het kruisje zit het met een ringetje door de lel gepiercet en kan ik het eenvoudig weg niet uit doen om mijn oor de rust te gunnen. Ik heb een aantal malen dat mijn lel opzet en uiteindelijk ook barst. Het is dan een vulkaan aan pus en dat tast ook het ringetje aan. Dat het kruisje negentien maanden later poreus is geworden door deze ellende is dus niet helemaal vreemd. Het kruisje is bij me tijdens de beruchte zomer van 1995 en het voelt als een bevrijding als ik op 3 mei 1996 mijn hoofd optil en zie dat het kruisje op de kussen blijft liggen.

Ik beschouw het echter als 'een teken' en schiet meteen helemaal door. Ik heb een tijd ervoor kennis gemaakt met Ruigoord middels de High Life en wil nog hetzelfde weekend naar deze 'magische' plek. Dat komt er niet van. Wel een retourtje Heerenveen voor cassettebandjes en ik vier Bevrijdingsdag met het laatste optreden van Al Dickinson voordat deze weer de Noordzee oversteekt. De avond voordat het kruisje afbreekt, ben ik bij het concert van The Gathering in Leeuwarden geweest. De band heeft een half jaar eerder al een diepe indruk gemaakt en doet dat in Leeuwarden opnieuw. De stukjes vallen op hun plaats. Door The Gathering ben ik 'verlost' van het kruisje. Hoewel ik op deze derde mei nog wel even om het hoekje zal kijken in Het Pakhuis is het hiervoor nog té vroeg. Dat verhaal krijgen jullie in het najaar. Ik ga allereerst terug naar mijn 'roots'. Ik mag helemaal 'hippie' zijn en beleef 29 jaar later mijn persoonlijke 'Summer Of Love'. Middels 'Het zilveren goud' ga ik jullie door deze zomer heen loodsen.

2484 How Do You Do-Mouth & Macneal (UK, Decca, 1971, re: 1974)
2485 Children Of The Revolution-T.Rex (Denemarken, EMI, 1972)
2486 EP Join The Party! - Brezhnev (NL, WRF, 1994)
2487 Het Soldaatje-Zangeres Zonder Naam (NL, Telstar, 1971)
2488 'T Was Aan De Costa Del Sol-Zangeres Zonder Naam (NL, Telstar, 1975)
2489 Still-The Commodores (UK, Motown, 1979)

Mouth & Macneal en T.Rex komen van de vakantie in Denemarken. De eerste is een Engelse demo welke blijkbaar is uitgegeven nadat Mouth & Macneal 'Ik Zie Een Ster' hebben vertolkt op het Songfestival. Ik heb de single dan al in de Nederlandse uitdossing maar vind deze demo een hoog 'novelty'-gehalte hebben. Brezhnev is een punkband uit Amsterdam welke optreedt in Het Bolwerk. Als ik me niet vergis op dezelfde avond van de legendarische band Belgian Asociality, bekend van de klassieker 'Miep Miep'. De overige drie zijn restanten van singles die ik eerder dan mei 1996 moet hebben gekocht. Volgens mij zijn de Zangeres-singles beide uit de sausemmer platen die ik in april 1994 van iemand krijg. The Commodores heeft de naam 'Stoof' groot op het label en ik kan me niet herinneren in welke plaats een dergelijke discotheek zat? Is het niet Heerenveen? De rest van de maand krijgen jullie meerdere van deze 'mystery discs' voorgeschoteld en onderga ik in de volgende aflevering eerst maar eens de metamorfose van deathmetal-freak in het zwart naar fleurige en kleurige hippie.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten