Op Soul-xotica gaat het meestal over muziek uit lang vervlogen tijden, al dan niet verkrijgbaar middels vinylsingles of gestoeld op muziek uit een grijs verleden. Toch presenteer ik zo nu en dan 'Hier en nu' met een 'nieuwe' band of artiest die me kan bekoren of die me is opgevallen. Het is een zeer onregelmatige rubriek en gezien ik wel even 'klaar' ben met de 'Eretitel' ga ik vanavond in ieder geval een aflevering maken. Het is een dooddoener om te zeggen dat ik 'van alles wat' hou voor wat betreft de muziek, maar helaas is het wel de waarheid. Er zijn zelfs stijlen en genres die me enerzijds op de zenuwen werken, bijvoorbeeld fusion of hiphop, en waar ik iedere keer weer een favoriete plaat van weet uit te zoeken. Wat het altijd weer gemeen heeft is een melodie of een 'hook' waar ik niet genoeg van kan krijgen. Qua rock kan ik er geen lijn in vinden. Daar is originaliteit vaak ver te zoeken en daar ben ik voortdurend naar op zoek. Authenticiteit is eenvoudiger te vinden en dat kan ik tot op zekere hoogte nog wel waarderen. Originele rock... daar gaat het vanavond over in 'Hier en nu'. Een Engels gezelschap dat bijna onnavolgbare muziek maakt en niet zomaar even één album 'voor de grap'. Ik zet vanavond de band black midi centraal, maar omdat ik gewend ben aan hoofdletters te schrijven bij namen zal ik ze Black Midi noemen. Overigens weer niet te verwarren met het muziekgenre...
De laatste donderdag van de maand kijk ik in 'Afterglow' naar de meest actuele Vinyl Singles Top 40. Het beste van de singles in het eerste uur en de albums in het tweede uur. Onze Black Midi brengt haar platen uit op vinyl en ik ken de naam in eerste instantie middels de Vinyl Singles Top 40. De track die ik zoek voor de lijst staat niet in de database waar ik mijn muziek vandaan haal en ik kan me niet heugen dat ik het ooit van Youtube heb geript. Black Midi is dus een hele tijd een 'o ja'-naam. Ik herken de naam, maar weet niet wat er achter schuilt. Dan is het een week geleden en weer tijd voor de Vinyl Top 40. Het is een goede gewoonte om de voormalige nummer 1 te draaien in de show, als die nog in de lijst staat. Inmiddels is het drie weken geleden dat 'John L.' van Black Midi nieuw op nummer 1 binnenkomt in de lijst. Wederom kan ik het niet vinden in de database, maar... omdat het nummer 1 is geweest, haal ik het voor één keertje van Youtube. De afgelopen week is voor mij vooral een Black Midi-week geweest. Ik heb 'John L.' verschillende malen gedraaid, ook buiten de radio, en heb als voorproefje op het nieuw te verschijnen album eerst nog maar het debuut in digitale vorm gekocht.
Hoewel ik in begin 1997 van alles weet te vertellen over muziek uit de jaren zestig en zeventig krijg ik pas bij het werk in de Popkelder de broodnodige muzikale heropvoeding. De Popkelder heeft een kast vol cassettebandjes van 90 minuten met op elke kant een volledig album. Qua 'gouwe ouwen' ben ik snel klaar want veel ouder dan 'The Spotlight Kid' en 'Clear Spot' van Captain Beefheart (respectievelijk 1972 en 1973) wordt het niet. Verder nog 'Swordfishtrombone' en nog een paar Tom Waits-albums, maar verder zijn het uitsluitend albums van de voorgaande jaren. Ik breng hele dagen in de Popkelder door en doe dat uiteraard liever niet in stilte en dus begin ik gaandeweg meer cassettebandjes waarderen. Dan ben ik op een dag samen met Jan en kiest hij 'Disco Volante' van Mr. Bungle uit als arbeidsvitaminen. Ik weet niet wat ik hoor... Ik geef Mr. Bungle nog immer de schuld voor het aanwakkeren van de liefde voor eclectische muziek. Niet vastgeroest binnen één genre, maar binnen een liedje meerdere genres kortstondig aandoen en de luisteraar vol verwarring achterlaten. Zo voel ik me ook precies als ik een week geleden 'John L.' op de radio heb gedraaid. De volgende dag beleef ik dezelfde kick met het album 'Schlagenheim' en nu mag ik Black Midi aan jullie voorstellen.
De band wordt opgericht in 2017 door studenten aan de BRIT School in Croydon. BRIT is een kunstacademie waarbij de focus wordt gelegd op muziek, dans en het openbaar uitvoeren van deze disciplines. Een snelle blik in de lijst van oud-studenten en dan zie ik FKA Twigs die al eens eerder in 'Hier en nu' te gast is geweest (5 juli 2019). Black Midi ontstaat uit jamsessies tussen Geordie Greep (zang, gitaar), Matt Kwasniewski-Kelvin (zang, gitaar) en drummer Morgan Simpson. De laatste heeft dan drie jaar ervoor een prijs gewonnen als zijnde de meest veelbelovende drummer. Zanger, bassist en toetsenist Cameron Picton zit eveneens op de BRIT maar voegt zich pas bij het gezelschap als dat heeft besloten verder te willen als een band. De nieuwe band maakt haar opwachting in 'The Windmill' in Brixton en zal daar de komende jaren een soort van residentie krijgen.
Op 8 juni 2018 verschijnt de eerste single van Black Midi op het Speedy Wunderground-label van producent Dan Carey: 'Bmbmbm'. Een paar maanden later gevolgd door een cassette waarop een samenwerking is te horen met Damo Suzuki, in de jaren zeventig de leadzanger van Can. Op 9 november van dat jaar treedt de band op tijdens het Icelandic Airwaves-festival in Reykjavik. Het voert vijf nummers uit van het nog te verschijnen album en deze worden op video vastgelegd door een Amerikaanse crew. De beelden gaan Youtube op en de onvoorspelbare muziek en maniakale optredens maken dat opeens iedereen het over Black Midi heeft. In januari 2019 resulteert dat in een contract bij Rough Trade en later hetzelfde jaar verschijnt het debuutalbum 'Schlagenheim'. De theorie van de band is dat het al snel saai wordt als een live-optreden precies zo klinkt als een album. In plaats daarvan zitten staaltjes acrobatiek van de muzikanten verwerkt in de live-shows maar niet zonder gevolgen. Kwasniewski-Kelvin is eind 2019 even uit de running als een salto op het podium niet naar wens verloopt. Ik lees nu dat de band heeft samengespeeld met de formatie Black Country New Road welke zichzelf recent ook bij mij in de kijker heeft gespeeld. Op 15 januari 2021 maakt de band bekend dat Kwasniewski-Kelvin op non-actief staat vanwege psychische problemen en dat hij niet te horen zal zijn op de volgende plaat. Dat album wordt in maart aangekondigd en de release staat gepland voor 28 mei. Dat is dus nog twintig nachtjes slapen. 'John L.' is het eerste voorproefje en vorige week woensdag is de single 'Slow' uitgebracht. Het nieuwe album gaat 'Cavalcade' heten en verschijnt wederom bij Rough Trade.
Ergens wordt de beschrijving math-rock gegeven en dat vind ik erg goed passen. Merkwaardige grooves met onverwachte breaks die je aan niks anders kan wijten dan een sublieme instrumentbeheersing. Tijdens de stiltes is het ook echt stil! Een stevige puree van noise buiten de breaks. Je zal bijna een perfectionistische zanger verwachten of geen, maar dan blijkt de zang opeens heel erg indie-Engels te zijn. De zang klinkt onverschillig waardoor het ook nog even de punk-hoek wordt ingetrokken. Net als bij de eerder genoemde Mr. Bungle beleef je de muziek van Black Midi als een film van David Lynch, je weet nooit wat er om het hoekje schuilt. Voor mij is Black Midi wel één van de leukste dingen uit Engeland van de laatste tijd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten