Het fietsverhaal van gisteren heeft het schema in de war geschopt. Eigenlijk wil een aflevering 'Het zilveren goud' en een jaren tachtig-bak voor de 'Verzamelwoede' doen en uiteraard de 'Eindstreep'. Ik heb eerst nog zitten denken om 'Het zilveren goud' over te slaan of te combineren met een later bericht, maar dan opnieuw: Genoeg kansen om nog eens een 'Verzamelwoede' te doen. Het is de laatste aflevering over mei 1996 en wat heb ik nog allemaal te vertellen over deze maand? Eigenlijk twee dingen, maar van eentje weet ik weinig meer te herinneren. Dat is het feit dat ik de Elfstedentocht in zijn geheel heb gereden met de Solex. Ik heb twee jaar eerder een poging gedaan maar zit dan vanaf de start in Leeuwarden tot en met Sloten in de bezemwagen omdat mijn Lex niet wil starten. Dat is dan trouwens ook nog de zwanenhals. Het is dankzij deze Elfstedentocht dat ik aan mijn Oto kom. Dezelfde Oto is in 1996 topfit om de 240 kilometer af te leggen zonder noemenswaardige problemen. Het ding is wonderwaar uit de as herrezen nadat die in 1995 flink total loss was geraakt. Maar nogmaals... meer herinneringen heb ik niet aan de tocht en dus schiet ik hier tekort voor een berichtje.
Het tweede onderwerp heb ik al een paar maal ter sprake gebracht, maar tot een bericht is het niet gekomen. In 1996 opent The Scrum haar deuren en ben ik één van de eerste stamgasten. Op het eerste gezicht heeft Sneek anno 1995 horeca voor ieders wat wils. Toch ontbreekt de kroeg waar alternatieve muziek wordt gedraaid en de stevigere rock. We hebben een tijdje het Rockcafé gehad. Als The Legend opent zijn de verwachtingen hooggespannen, maar ook dat draait al snel uit op een soort van discotheek (hoewel ik jaren later nog eens ben geweest en het toen al wel 'alternatiever' was). Ik heb ergens de indruk dat The Scrum in eerste instantie is geopend als sportcafé in 'American' stijl, maar dat het al snel is geadopteerd door de alternatievelingen. Denk dan vooral aan bezoekers van Het Bolwerk die dan nog na een concert uitwaaieren over de stad. Sommige gaan naar huis, anderen blijven hangen in de snackbar en de rest verdeelt zich over de aanwezige horeca. Met name in 1996 en 1997 is het duidelijk waar de rit heen gaat als Het Bolwerk dicht gaat. Je komt iedereen weer in The Scrum tegen.
De uitbater van The Scrum is een oude bekende. Ik ga in 1989 regelmatig 's middags naar een jukeboxwinkel aan de Nauwe Noorderhorne en zoek uren in de aanwezige singles om uiteindelijk met één single van een gulden te vertrekken. Bert vreet zichzelf intussen op. Hij doet de jukebox-handel naast zijn coffeeshop, de eerste in zijn soort in Sneek. In 1996 probeert hij het in de horeca. Het pand is eerder een café geweest, maar ik kan de naam niet herinneren. Het is in de Kleine Kerkstraat en schuin tegenover de ingang van Close-Up, dé hippe discotheek van Sneek (tegenwoordig Alcatraz). De muziek heeft een hoog MTV-gehalte. Geen Bon Jovi of Bryan Adams, maar de betere alternatieve rockmuziek. Later zal daar ook dance (middels The Prodigy) en hiphop bij komen. Het is vooral een tent waar je op zaterdagavond kan genieten van 'old school' Metallica of een kraker van Slayer. Op zaterdag heeft het een dj welke verzoekjes draait. Het is nog de tijd van voor de muziekcomputers en dus is hij de hele avond in de weer met het wisselen van cd's. Ik zal er de komende achttien maanden praktisch gaan wonen. Het komt gegarandeerd nog een aantal malen terug in de berichten!
2496 True Love-Bing Crosby & Grace Kelly (Duitsland, Capitol, 1957)
2497 Big City-Tol Hansse (NL, CNR, 1978)
2498 Want Dat Is Carnaval-Toon Hermans (NL, Discofoon, 1971)
2499 Huayno De La Roca-Los Incas (NL, Philips, 1970)
2500 Autumn Leaves-Jon-Wite Group (US, Cenpro, 1975)
2501 Satisfaction-The Rolling Stones (UK, Decca, 1965, re: 1975?)
Ik had wellicht wel een leukere nummer 2500 willen hebben, maar ja... Ik heb de single van Jon-Wite Group een paar jaar geleden nog eens geprobeerd, maar nee... het is té slaapverwekkend voor de soul-koffers. De single kan nog best eens uit het boekenwinkeltje van Cees Buster komen. 'Satisfaction' is een beetje een eigenaardige single. Ik heb hem ook in de originele Engelse persing, maar deze is vermoedelijk in 1975 geperst en ook met idee om het in Scandinavië op de markt te brengen. In tegenstelling tot de Nederlandse persingen heeft het 'The Spider And The Fly' als b-kant. Opvallend is dat dit nummer wordt toegeschreven aan Nanker en Phelge en de a-kant aan Jagger en Richards. Beide zijn in feite dezelfde schrijvers. De combinatie Nanker en Phelge wordt vooral in de jaren 1963-64 gebruikt door de heren. Omdat ik de originele single al heb en 'Satisfaction' ook in 1970 in ons land een hit geweest, hou ik deze single in de jaren zeventig-bak.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten