Het Pinksterweekend is weer ten einde en ik lig een stukje achter op schema, maar dat maakt niet uit. Ik heb nog een week om deze schade in te halen. Ik had ergens nog de hoop om iets te kunnen melden over buitenactiviteiten, maar nee... het is me té koud en onaantrekkelijk voor een fiets- of wandeltocht anders dan een rondje om Uffelte of de fietstocht naar de winkel in Havelte. Ik zal de schade moeten opvangen met 'Verzamelwoede', 'Blauwe Bak Veteranen' en dergelijke rubrieken. En dan heb ik natuurlijk nog de extra aflevering van 'Het zilveren goud'. Ik heb woensdag al een beetje beloofd waarover dit zal gaan, maar bij nader inzien zal het vooral over één kledingstuk gaan. Het is helemaal mei 1996 als ik dit aanschaf en het zal me nog jaren plezier geven. Verder zes 'oudere' singles waarbij ik me toch wel verbaas bij eentje omdat ik zeker weet wanneer ik hem heb gekocht. Ik heb Soul-xotica en 'Het zilveren goud' helemaal doorgespit, maar heb de single destijds niet genoemd. Erg vreemd... Maar eerst ga ik terug naar een zaterdagmiddag in mei 1996.
Inmiddels is Sneek nog een eindje dichterbij gekomen maar in 1996 is het ongeveer drie kilometer tot 'de hoge flat' van Sneek. Tot die tijd is het vrijwel een open vlakte waar je flink last kan hebben van de harde wind. Op een vrijwel windstille zaterdag als degene van vanavond is het een kwartiertje op de fiets naar het centrum van Sneek. Ik heb later op de zaterdagmiddag nog wel eens de neiging om naar de cd-zaak te fietsen of te snorren op de Solex voor een kersverse cd-single. Ik denk dat dit ook de reden moet zijn geweest op deze middag, ook al kan ik me niet herinneren welke cd ik heb gekocht. Ik waai even aan in een winkel waar ik vaak langs fiets maar waar ik nimmer binnen ben geweest. Het zit dan op de hoek van het Kleinzand en de Singel. Een 'hippiewinkeltje' noem ik het. Het heeft vooral wierook in alle geuren en smaken en dergelijke accessoires. Plus ook een paar rekjes kleding. Ik koop hier bijvoorbeeld nog de roze zijden overall welke ik in 1997 nog geregeld voor een theaterstuk zal gebruiken. Zeer onpraktisch in gebruik zonder een gulp en de onderste knoop die ter hoogte van de navel zit. Als je naar de wc moet, dien je het halve ding uit te trekken. Op deze zaterdagmiddag neus ik door de kleding aan het rekje en hou opeens dit in mijn handen: Een bijna nieuw ogend leren jasje uit de jaren zestig. Een beetje een exotische kleur bruin, maar nog lang niet zo 'smerig' als dat ze in de jaren zeventig hebben. Ik pas het haastig aan en het blijkt als gegoten. Ik geloof dat het me vijftien gulden heeft gekost. Ik fiets of rij naar huis met een beetje buikpijn want ik verwacht geen staande ovatie bij thuiskomst.
Voor de Solex heb je een lange leren jas nodig, dat is tot zover. Verder kan ik niet anders herinneren dan dat mijn moeder een afkeur heeft voor leren jassen. 'Vieze leren jassen', kan ik haar horen zeggen. Ik verwacht niet dat moeder zal instemmen met dit jasje, maar ik vind het zó mooi en typisch jaren zestig. Ik heb immers net een paar weken eerder besloten dat ik 'hippie' mag zijn en dit jasje vormt een fraaie opmaat. Tot mijn grote verbazing is moeders vol lof over de nieuwe aanwinst. Het jasje is er niet alleen voor de festivals en de hippie-uitjes, maar ook voor netjes kan het er prima mee door. Er gaat bijna geen dag voorbij gedurende de zomer dat ik het niet aan heb. Ik heb nog nooit vet gebruikt voor leer en zal dat waarschijnlijk ook nooit doen. Het resultaat is dan wel dat het eerder uitdroogt en begint te scheuren. Ik weet niet precies meer hoe lang ik het in eerste instantie met het jasje heb uitgehouden. Op een paar plekken begint de stof dun en dof te worden en vooral de binnenvoering (van goudkleurig satijn) is gaan scheuren rondom de oksels. Ik woon inmiddels niet meer in Jutrijp, maar de jas blijft daar wel achter op een zeker moment. Ik ben de jas op een bepaald moment helemaal vergeten en denk zelfs dat die wel eens in de kliko kan zijn verdwenen.
Dan brengt moeder opeens het jasje ter sprake. 'Is dat er nog?', vraag ik vol verbazing. Wat ik dan te zien krijg...? Naar het schijnt 'verveelt' moeder zich op een bepaald moment. Ze wil iets 'maken' maar heeft niets geen opdrachten uit de familie. Dan herinnert ze het oude leren jasje van Gerrit. Ze neemt het leer onder handen en maakt het weer net zo mooi als dat het in 1996 is geweest. Bovendien repareert ze de binnenvoering en zet de loshangende knoopjes vast. Ik kan mijn ogen niet geloven! Het jasje gaat mee naar Steenwijk en zal me nog een paar jaar vergezellen. Maar opnieuw komt er weer geen vet bij te zien en na een regenbui komt het zelfs op een prop in de kamer terecht. Hier is geen eer meer aan te behalen en in 2009 gaat het definitief de container in. Ik zit nog aan één ding te twijfelen. Is het een filmkaartje of iets anders? Er zit een kleine herinnering in de jaszak van het leren jasje dat aantoont dat het al in 1966 in gebruik is geweest. Ik heb later ook nog eens een vintage groen fluwelen jasje gehad waar een aandenken uit 1961 in de zakken zat. Een van de twee was een bioscoopkaartje.
2490 Sokkies Stoppen, Schoentjes Poetsen, Dasjes Goed En Kijk Goed Uit-Nico Haak & De Paniekzaaiers (NL, Philips, 1974)
2491 Theme From Shaft-Isaac Hayes (NL, Stax, 1971)
2492 Can't Say How Much I Love You-Demis Roussos (NL, Philips, 1976)
2493 Those Good Good Old Days-Jimmy Cliff (NL, Island, 1972)
2494 Ching Ching-Jack Collier (NL, Delta, 1962)
2495 Zuiderzee Ballade-Godert Van Colmjon & Jan Lemaire (NL, Philips, 1960, re: 1968)
Nico haakt op een fraaie manier in met het verhaaltje van vanavond. Ik geloof dat deze en Demis Roussos uit de sausemmer vol singles die ik in april 1994 van iemand heb gekregen. Ik ben vrij verbaasd om te zien dat ik Isaac Hayes niet eerder heb genoemd. Uit mijn hoofd zeg ik dat het eind 1993 moet zijn geweest als ik op een vrijdagmiddag naar Leeuwarden ga. Ik koop dan een flinke partij singles. Ik herinner me opeens een andere titel en zoek het op: Het is in november 1994 geweest en ik heb hierover geschreven in 2019. Toch noem ik nergens de plaat van Isaac Hayes hoewel ik die daar heb gekocht. Jimmy Cliff heb ik volgens mij een keer op de vlooienmarkt gekocht en dat kan in 1995 zijn geweest. Godert Van Colmjon & Jan Lemaire heb ik ooit in mijn verkoopbakje en heb ik dus reeds sinds 1992 of 1993 in mijn bezit.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten