In alle 'drukte' van de afgelopen dagen ben ik vergeten te vertellen dat de single uit Amerika is gearriveerd. Die heb ik vanavond voor het eerst gedraaid en klinkt erg goed. Bijna goedkoop voor de prijs hoewel het wel even slikken is! Je kan bij wijze van spreken een kringloopwinkel leeg kopen voor het bedrag. Ik verwacht de Zweedse singles ergens volgende week en daar kan de Amerikaanse dan bij. De platen van Mark zijn gisteren de deur uit gegaan. Dat kan tegenwoordig zomaar twee weken in beslag nemen. Als daar nog invoerkosten bij komen kijken, neem ik het nog wel voor lief. Ik sta eerst op het punt om deze ochtend al te publiceren. Voor alles wat ik vandaag heb gepland, geldt hetzelfde: Ik kom niet in beweging. Ik heb duidelijk teveel hooi op de vork genomen en moet dat nu bezuren. Ik weet al welke jaren zestig-bak als volgende aan bod komt en dat is wel iets om naar uit te kijken. Over de nummer 1 hoef ik sowieso niet lang na te denken want die zou eveneens in een 'gewone' top tien komen te staan. Vandaag de achtste bak van de jaren zestig.
In september 2020 trapt deze af met 'Wild Bird' van Gloria en is 'Here I Go Again' van The Hollies de laatste. Tegenwoordig 'Je' van Danyel Gerard de eerste in de bak en staat Gloria op plek vijftien. 'Something's Happening' van Herman's Hermits is nu de laatste in de bak. Dat is inclusief de singles van de afgelopen weken en ook die bezetting zal nog veranderen in de komende weken. Groepen en artiesten met drie of meer singles zijn: Golden Earrings (13), Grapefruit (3), Anneke Grönloh (3), Boudewijn De Groot (9), Johnny Hallyday (4), Heintje (5), Jimi Hendrix (5), Hep Stars (4), Toon Hermans (5), Herman's Hermits (6) en Rob Hoeke (4). Na lang beraad ziet de top twaalf er als volgt uit.
1. Just A Little Bit Of Peace In My Heart - The Golden Earrings (NL, Polydor S 1291, 1968)
2. How Can We Hang On To A Dream - Tim Hardin (NL, Polydor 887 081-7, 1966, re: 1987)
3. Laughing - The Guess Who (Duitsland, RCA Victor 74-0195, 1969)
4. Crosstown Traffic - The Jimi Hendrix Experience (Duitsland, Polydor 59256, 1969)
5. From The Underworld - The Herd (NL, Fontana 267 745 TF, 1967)
6. Mac Arthur Park - Richard Harris (Duitsland, RCA Victor 45-15063, 1968)
7. My Sentimental Friend - Herman's Hermits (Denemarken, Columbia DB 8563, 1969)
8. Ken Je Dat Land - Boudewijn De Groot (NL, Decca AT 10 219, 1966)
9. Dear Delilah - The Grapefruit (Duitsland, RCA Victor 45-15050, 1968)
10. Don't Want Your Love - The Great Scots (NL, Epic 5-9805-H, 1965)
11. Here I Go Again - The Hollies (UK, Parlophone R 5137, 1964)
12. Condition Red - The Goodees (US, H.I.P. HIA-8005, 1968)
We beginnen vandaag met een single die in 2012 haar opwachting maakte in de Blauwe Bak. Ik heb deze single van The Goodees gekocht bij Rarenorthernsoul. Hoort die daar thuis? Tja, het is een pure pop-plaat en qua verhaal precies hetzelfde als 'The Leader Of The Pack' van The Shangri-Las. Met als enige verschil dat de motorrijder van The Goodees een begrafenis krijgt met een organist. Het is op meerdere fronten een opmerkelijk plaatje. H.I.P. is eigenlijk Hip Records en is een onderdeel van Stax. 'Condition Red' is mede-geschreven door Don Davis. Dat en de cconnectie met Stax geeft het een beetje soul-potentie, maar verder is het pure bubblegum. Wel van het leukere soort! The Hollies heeft in ons land een bescheiden hit met 'Here I Go Again' en is derhalve lastig te vinden. Daarvoor moet ik even de Noordzee oversteken want in Engeland heeft het op nummer twee gestaan. The Great Scots heeft een flinke omweg gemaakt naar mijn bakken. Als ik me niet vergis komt de groep van Nova Scotia. De platen van de groep verschijnen alleen in Canada, Amerika en... in Nederland! Dit plaatje wordt geperst door Funckler en gaat vervolgens op reis naar Denemarken. In 1991 gaat het in de koffer mee terug naar Nederland. Een lekker beatnummer met potentie, maar helaas is het in Europa nooit iets geworden. Ik zie nu pas dat Grapefruit op deze single The Grapefruit heet. Het is het groepje van Alexander Young. Young is één van de oudere broers van Angus en Malcolm Young van AC/DC en is op de leeftijd dat hij in de jaren zestig mag beslissen om in Engeland te blijven als de rest van de familie naar Australië vertrekt. Je zou bij Boudewijn De Groot verwachten dat iedere single groot nieuws moet zijn en steevast in de top tien komt. Dat is dus niet het geval. Terwijl 'Welterusten Mijnheer De President' hoog op de hitladder staat, brengt Decca 'Ken Je Dat Land' uit. De plaat doet helemaal niets. Het is een lekker beatnummer met een ietwat dromerige tekst. Herman's Hermits komt eveneens mee van een vakantie in Denemarken. In dit geval is het de zomer van 1993 en heeft een antiekzaakje in Brande een gigantische collectie te koop. Ik mag de kersen uitzoeken en daartoe reken ik ook dit plaatje van Herman's Hermits.
Ik koop mijn eerste 'Mac Arthur Park' voor vijf gulden bij Sunrise. Het is dan februari 1991. Deze plaat is dan al niet geheel vlak en krijgt later in het leven nog wat steenslag voor het hoofd. Hij is op het laatst niet meer te draaien. Deze Duitse heb ik de afgelopen vakantie in Deventer gekocht. We kunnen weer even vooruit! Ik ben een aardige Jimmy Webb-fan, vooral ook omdat de man zó gewoon is gebleven. Er gaan wilde theorieën over het nummer en Webb ontkracht deze op een nuchtere manier: 'Het gaat over een bruidstaart die in de regen staat te verpieteren'. The Herd is weer een beetje actueel geworden vanwege de aanschaf van 'I Don't Want Our Loving To Die'. Ik heb ook nog de keuze uit 'Paradise Lost', maar nee... Dat intro met de snijdende fuzzgitaar, dat maakt dit het definitieve nummer van The Herd. Jimi Hendrix herinnert vooral aan een periode waar ik liever niet aan terug denk. Ik schaam me er zelfs voor om het onderwerp aan te snijden. Feit is dat het op dat moment allemaal erg lollig is. Zonder teveel in te gaan op de werkelijke materie, ik ervaar de muziek van 'Smash Hits' van Jimi Hendrix als de ultieme 'sexy' plaat. Het brengt iets in mijn naar boven dat normaal gesproken heel ver weg zit verstopt. 'Crosstown Traffic' mag daarom niet in een top twaalf ontbreken.
Ik ga nog even door met 'fan' zijn want op nummer drie vinden we The Guess Who. Een andere band waarvan ik alles lust, maar vooral nummers als 'Laughing' en 'These Eyes' doen het hem voor mij. Omdat ik 'These Eyes' nog niet op plaat heb, valt de keuze op 'Laughing'. Tim Hardin is in de uitdossing zoals die in 1987 in de vaderlandse hitparade heeft gestaan. Ik moest de plaat nog eens op origineel vinyl zoeken, maar het is er nog niet van gekomen. Als deze in de 9e jaren zestig-bak had gestaan, was het beslist de nummer 1 geweest. Nu moet het de plek af staan aan een ultieme favoriet.
Er gaat voor mij maar weinig boven 'Just A Little Bit Of Peace In My Heart'. De groep heeft iets goed te maken. De platenmaatschappij heeft hen de studio in geduwd om 'Dong Dong Di Ki Di Gi Dong' op te nemen en tot hun eigen ongenoegen wordt het een nummer 1-hit. Op 'Peace' laat de band horen wat ze liever doen. Onder invloed van Spooky Tooth en Traffic wordt een kleine symfonie opgevoerd met een typerende jaren zestig-tekst als leidraad. In mijn boek is dit onovertroffen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten