He-le-maal vergeten! Echt? Ja, 'Hier en nu' is doorgaans een 'extraatje' voor het geval dat er niets anders is te melden en het is pas bij de voorbereiding hiervan dat ik me realiseer dat ik nog een 'Singles round-up' heb te gaan. Ik moet de singles zelfs even bijeen zoeken want eentje staat reeds op de rol voor 'The Vinyl Countdown', nog zonder dat ik de plaat heb gedraaid. Dat geldt voor de meeste van de Zweedse singles. 'Dit is nog maar het begin', heeft de verkoper me laten weten en wil zelfs een paar aanbevelingen doen bij deze order. Daar laat ik het bij ditmaal, maar ga zijn handel zeker wel in de gaten houden. Hoewel ik slechts een enkeling al heb gedraaid, blijkt wel dat hij goudeerlijk is voor wat betreft de beschrijving en de Scandinavische fotohoesjes maken het alleen maar meer tot een feestje. Ditmaal levert het zes singles op. Eentje die ik al in een andere persing heb plus eentje met potentie voor de Blauwe Bak. De platenspelers kunnen aan en ik zet me schrap voor, naar verwachting, de laatste 'Singles round-up' van deze maand.
* Lee Hazlewood- Summer Wine (Noorwegen, MGM, 1966, re: 1968)
Zeg je Lee Hazlewood dan zeg je Nancy Sinatra. Hazlewood is verantwoordelijk voor een aantal grote hits van Nancy en werkt vanaf eind 1966 als duet-partner mee op platen. Als Nancy in laat 1966 'Sugar Town' uitbrengt op single, verschijnt 'Summer Wine' op de b-kant in een duet met Hazlewood. Tot een paar weken geleden ben ik er niet van bewust dat Hazlewood het nummer een paar maanden eerder heeft opgenomen met een andere zangeres. Suzi Jane Hokom. Dat zou best Scandinavisch kunnen klinken en aanvankelijk denk ik dat Lee dit duet na de periode met Nancy heeft opgenomen. Nee dus! Dit is het origineel dat pas twee jaar later in Noorwegen een uitgebreide release heeft gekregen. De oren zijn getraind op Nancy's stem en zij klinkt zo mogelijk nóg onschuldiger dan Suzi Jane, maar meer kan ik eigenlijk ook niet zeggen over de plaat. Het is niet minder of beter maar gewoon een prachtig item in een perfecte conditie en een aantrekkelijk fotohoesje.
* Robert Patterson Singers- Working Together (Duitsland, Atlantic, 1971)
Hier is de aanleiding voor de bestelling. Mark heeft een exemplaar in de aanbieding en is binnen een paar minuten verkocht. Ik geloof trouwens dat hij de Amerikaanse persing heeft. Ik zoek op Discogs en vind deze Duitse persing bij de Zweedse Discogs-verkoper en leg het in mijn mandje. Bij een volgend bezoek krijg ik de meest waanzinnige aanbevelingen en kijk ik tussen de overige singles. Een walhalla voor de liefhebber van afwijkende Scandinavische fotohoesjes. 'Working Together' is een cover van Ike & Tina Turner. Als je de boodschap laat zingen door een koortje dan klinkt het al snel gospel en Dave Crawford doet geen moeite dit te onderdrukken. Het levert een zeer spannend arrangement op in 'full stereo' maar ik ben niet zeker of dit in de gospelkoffer, de Blauwe Bak-koffer of de reserve-Blauwe Bak gaat eindigen. Vooralsnog in de koffer om de platen bijeen te houden. Op de keerzijde staat 'That's Understanding', een nummer uit de pen van Crawford, maar dat wordt nergens zo leuk als 'Working Together'.
* Tommy Roe- Jam Up, Jelly Tight (UK, Stateside, 1969)
Ik draai momenteel alle Engelse persingen uit de gele bakken in 'The Vinyl Countdown' en dat maakt dat ik mijn vizier hierop heb gericht in de afgelopen maanden. Eigenlijk zoek ik voortdurend naar Engelse persingen, maar dat is een ander verhaal. Hoewel ik me vooral tegoed wil doen aan de fraaie fotohoesjes kan ik deze van Tommy Roe niet laten liggen. Het is één van de opvolgers van 'Dizzy' en het begint dan ook met dezelfde kanonslag als de hit. Vervolgens is het een lekker upbeat nummer dat vlotter is dan 'Dizzy' maar qua gimmicks een blauwdruk is van de hit. In de jaren zestig blijkt dat nog vaak een sleutel naar succes te zijn: De plaat precies zo laten klinken als de voorganger. In enkele gevallen wordt het concept helemaal uitgemolken. Tot zover ik de plaatjes van Tommy Roe ken, is dit wel een van de laatste met alle 'Dizzy'-grapjes. Ik ben erg blij met deze single!
* Smith- Baby It's You (Zweden, Stateside, 1969)
Na een half jaar te hebben lopen inpakken, mag ik begin 2008 'in de putten' op de Dyka. Het komt erop neer dat we kunststof putten vullen met zand en het deksel erop rammen. Het zijn altijd dezelfde drie mannen die in de putten zijn en ik word wel geschikt geacht om in hun hoekje te staan. De drie vormen namelijk een hecht team en hebben vooral een zeer beperkte hoeveelheid gespreksstof. De eerste dagen is dat nog wel grappig, na verloop van tijd ga ik me ergeren. Het gaat negen van de tien keren over films en dan vooral Quentin Tarantino. Hele scenes worden nagespeeld. Een paar maanden eerder heeft Tarantino 'Death Proof' uitgebracht en deze is begin 2008 reeds als dvd beschikbaar in de videotheek. Ik zie de film voor het eerst in De Buze en ben de volgende ochtend nog vol van de film. Tot mijn grote geluk kan ik in de putten en hebben we het de rest van de ochtend over de film. Ik prijs ook de soundtrack en... de volgende dag brengt één van de mannen al een gebrande cd met de soundtrack. Het is met name 'Baby It's You' van Smith dat indruk heeft gemaakt ('Chick Habit' van April March trouwens ook!). Later ontdek ik dat Gayle McCormick de zangeres van Smith is terwijl ik dan ook al bijna dagelijks luister naar 'It's A Cryin' Shame'. Nu heb ik mezelf dan getrakteerd op de single. Ik scheld het eerst uit voor een Deense persing, maar 45cat laat zien dat de Deense op ABC is en een andere hoes heeft. Het betekent dat ik een hoop andere zogenaamde Deense persingen moet gaan checken. Zit Stuntman Mike in deze scene niet met een dame aan de bar? Stuntman Mike vertelt haar dat ze hem allemaal kennen. 'Wie is dit?', vraagt ze aan een kelner. 'Dat is Mike!'. 'Wie is Mike?'. 'He is a stuntman'. Intussen heeft Stuntman Mike de naam op zijn jas staan, maar dat terzijde.
* Spencer Davis Group- Keep On Running (Zweden, Sonet, 1966)
Deze heb ik al in de Nederlandse uitdossing op Fontana, maar vind hem té aardig om te laten liggen. Feitelijk is Spencer Davis Group één van de eerste Engelse groepen welke onder contract komt bij het Island-label van Chris Blackwell. In Europa wordt het Island-label dan nog niet gevoerd en zijn er blijkbaar meerdere didstributie-deals in omloop. In de meeste gebieden verschijnt de single op Fontana, maar in Zweden en Noorwegen is dit een Sonet. Wat dan wel weer opvallend is, is dat 'Shotgun Wedding' van Roy C. slechts een paar weken later als Fontana verschijnt in Zweden (terwijl het een Island is in Engeland). Deze nieuwe aanwinst kan ik identificeren als een Zweedse persing met het meerkleurige label, in Noorwegen is het een rode Sonet met een Zweeds fotohoesje. Deze kleurenvariant staat weer niet tussen de hoesjes. Zoals jullie zien, gaat het hier vooral om de afwijkende persing. De plaat is natuurlijk gesneden koek: Altijd fijn om te horen en in ieder geval in een betere staat dan mijn Nederlandse.
* The Turtles- Can I Get To Know You Better (Zweden, London, 1966)
Een van de meest miskende groepen uit de jaren zestig. Iedereen kan 'Happy Together' fluiten en misschien lukt 'Elenore' ook nog wel. Voor mij zijn het eveneens de grootste hits totdat ik in de zomer 1992 de dubbelelpee 'Happy Together Again' van The Turtles op de kop tik. Het blijkt zoveel meer te zijn dan alleen een overzicht van de hits. Het geeft een mooie dwarsdoorsnede van alles dat The Turtles bij het eind heeft gehad. En dat het op zichzelf niet vreemd is dat Howard Kaylan en Mark Volman in 1970 in het circus van Frank Zappa zijn opgenomen (als Flo & Eddie). Neem bijvoorbeeld de elpee 'Battle Of The Bands' waar de groep zichzelf presenteert als verschillende groepen met elk een eigen geluid. Maar laten we ook niet de vloed aan prachtige singles vergeten. 'Can I Get To Know You Better' is een van de opvolgers van 'It Ain't Me Baby', de tijd waarin The Turtles het zinkende folkrock-schip verlaten en naar de 'sunshine pop' van 1967 varen. P.F. Sloan en Steve Barri tekenen voor de a-kant en dat is fraaie bubblegum-pop met een sterk folkrock-refrein. Ik raak lyrisch van dit soort singles en hoop dat 'mijn Zweedse maat' meer van deze singles in de verzameling heeft.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten