Het lijkt erop alsof Evert zijn biezen weer heeft gepakt. Hij heeft me gisterochtend flink laten schrikken. Ik zal samen met een collega in Ruinerwold bezorgen en ben om elf uur nog altijd van plan om op de fiets naar Meppel te gaan. Dan kijk ik de Buienradar en zie ik dat voor de komende uren windkracht 7 uit het westen met aanhoudende regen wordt verwacht. Ik ben dan bij Havelte reeds als een verzopen kat en dus komt hij me ophalen. We hebben afgesproken dat we meteen naar Ruinerwold zullen rijden en met de post bezig gaan. We rijden op de Wolddijk tussen Oosteinde en Ruinerwold als plots iets zwarts voor ons opdoemt en een enorme klap op de auto geeft. Als we goed en wel in de gaten hebben wat er aan de hand is, is de voorruit al veranderd in een Duits vakwerkhuisje. Met vriendelijke groeten van storm Evert. Vanmiddag heb ik ook nog last gehad van een paar windvlagen maar vooral van een enorme bak water welke heeft besloten collectief naar beneden te komen. 'Het is geen weer om postbode te zijn', merkt iemand op. Kom op! Het altijd weer om postbode te zijn, hoewel ik een enorme hekel heb aan doorweekte sokken tijdens het werk. Ik ga met een kleine achterstand het weekend in want als ik deze tweede 'Singles round-up' heb gepubliceerd, moet ik me gaan bezig houden met 'Do The 45' van morgenavond. Tenslotte niet te laat gaan slapen want morgen gaat de beuk er weer in met de poststukken.
*Buster Benton- Sweet 94 (UK, Charly, 1978, re: 1980)
Er is een tijd in de jaren tachtig en negentig dat je wordt dood gegooid met deze Charly-EP's. Ik denk dat het voor mij hetzelfde is als Engelse soul-liefhebbers in de jaren zeventig met Mojo en Contempo. Aanvankelijk lijken ze helemaal niet interessant, maar jaren later blijken toch best wel interessante titels in de serie te zijn uitgebracht. Deze single gaat zondag mee als 'kassakoopje', ook al slik ik een beetje bij de prijs. Ik kan me heugen dat de plaat me ooit wel voor een gulden of twee kwartjes is aangeboden. De meeste heruitgaven in deze serie zijn minstens tien jaar oud in 1980 en klinken authentiek in mono. 'Sweet 94' is daarentegen slechts twee jaar oud. Het is in 1978 uitgebracht als single met 'Do It In The Rain' als keerzijde. Het derde nummer op de EP heet 'Spider In My Stew' en is eerst in 1970 uitgebracht en daarna opnieuw in 1973. Hoewel het hoesje vermeldt dat het mono is, ontbreekt dit op het label en is de plaat zelf gelukkig ook in stereo. Het is prettige upbeat blues, één van de vele pogingen om de blues in de jaren zeventig een eigen smoel te geven. Misstaat niet naast bijvoorbeeld 'Angel Man' van Walter Bee en dus mag het in de Blauwe Bak. 'Spider In My Stew' is daarentegen een echte blues. 'Do It In The Rain' is weer in dezelfde stijl als 'Sweet 94' is wellicht iets minder bluesy en daardoor nog net even meer geschikt voor de Blauwe Bak. Hij komt in ieder geval in de koffers te staan, zoveel is al wel duidelijk!
* Cuby + Blizzards- Back Home (NL, Philips, 1966)
Plaatjes waarvan ik heb gewenst dat ik ze nog eens voor twee kwartjes bij de kringloop zou treffen. Dat is een beetje het thema van de 'Singles round-up' van deze maand. Ik ben stiekem al een paar maanden aan het rondkijken naar een schappelijk geprijsde 'Back Home' maar het plotselinge afscheid van Lotte en de herinneringen die daarmee ontstaan, maken dat ik zondag opeens vlug ben bereid. Is-ie duur? Ja, voor een Gele Bak-single wel. Qua Blauwe Bak-singles betaal ik het geregeld voor een single. Het is een kwestie van even doorpakken om een originele 1966-uitgave met fotohoesje te krijgen en in een redelijke staat. Het is hét nummer van 20 september 2009 voor mij. Ik vraag 's ochtends op het forum of iemand me wil helpen en zie 's middags dat Gerard me een opname in 320 heeft gestuurd. Om dat te downloaden en af te spelen op de Nokia N95 vreet van de batterij terwijl ik ook nog radio wil luisteren, maar het is de moeite waard! De plaat is een beetje 'undergraded'. Dat komt vooral doordat een kleine beschadiging aan de rand zit welke het afspeelplezier verder niet beïnvloedt. Waarom het hoesje niet hoger is ingeschat, is een raadsel. De sticker van de firma Hekman uit Winschoten is allerminst storend. Ik zou me het niet beter kunnen wensen en dan is de prijs opeens erg redelijk geweest!
* Paul Jones- I've Been A Bad Bad Boy (NL, HMV, 1967)
Ja, de twintigste september speelt voor mij weer even en bestel ook deze van Paul Jones. Ik hoor het nummer voor het eerst in 1998 in Engeland middels een verzamelelpee. In de nieuwe eeuw bemachtig ik het op de cd 'Sensational Sixties Vol. 3'. Dat is één van de schijfjes dat meegaat met de fietstocht, want ik maak onderweg vooral gebruik van de discman om de batterij van de Nokia te sparen voor de radio. Ik ben al uren onderweg als ik de eerste grote koffiepauze heb gehad bij de schotel op het Dwingelderveld en koers zet richting Spier. Let wel: Dit is in 2009 een totaal onbekende omgeving voor mij! Deze jaren zestig-compilatie mag me vermaken tijdens deze etappe en op de heide hoor ik dit nummer van Paul Jones. Nu heb ik dan eindelijk de single met fraai fotohoesje, ook al is die ietsje duurder dan dat ik normaal gesproken voor de single zou hebben gegeven.
* Sly & The Family Stone- Remember Who You Are (US, Warner Bros., 1979)
Ik ben best een groot liefhebber van Sly & The Family Stone, maar ben uitsluitend bekend met het werk op Epic in de late jaren zestig en vroege jaren zeventig. Hij mag het later in het laatste decennium nog even proberen op Warner Bros., Ik hoor stukjes van de beide kanten op Youtube en ben dan vlug bereid. Sylvester Stewart doet in 1979 nog altijd zijn ding maar dan met een iets modernere productie. Het bereikt op twee plekken na net niet de Billboard Hot 100. De wah wah-pedaal en de elektrische piano zijn nog altijd aanwezig en verder zou 'Remember' ook gewoon uit 1971 kunnen komen. De andere kant is semi-instrumentaal, maar niet minder leuk. Ik zie net dat de single ook een Nederlandse release met fotohoes heeft gehad, daar zal ik voor blijven rondkijken. Tot die tijd mag 'Remember' in de Blauwe Bak.
* Swamp Dogg- Believe In Me (Frankrijk, DJM, 1977)
En dan zie ik opeens een Swamp Dogg-single voor weinig welke ik nog niet heb. Deze komt van hetzelfde album als 'The Other Man': 'You Ain't Never Too Old To Boogie'. Het is Jerry Williams in één van zijn meer commerciële vormen en het is geen wonder dat hij DJM heeft weten te verleiden met deze opnames. Overigens zie ik nu dat 'Believe In Me Baby' op de keerzijde staat van 'de Engelse 'The Other Man' en die heb ik eigenlijk al in de koffers staan. Niet opletten en deze gewoon ernaast! Op deze Franse single is het nummer in tweeën geslagen, het zal me benieuwen of de Engelse dan de volledige versie zal bevatten. Als bonus een prachtige foto van mijn grote held op het hoesje.
* The Walker Brothers- You Don't Have To Tell Me (NL, Philips, 1966)
Tenslotte zoek ik voor de aardigheid even op singles uit 1966 in de Discogs-handel van deze man uit Groningen. Zo kom ik deze tegen van The Walker Brothers. Het is de opvolger van 'The Sun Ain't Gonna Shine Anymore' en klinkt als twee druppels water. In Nederland zal The Walker Brothers echter nooit de tienersensatie worden welke het in Engeland is geweest. Als bonus staat 'My Love Is Growing' op de b-kant dat The Motions in een leukere versie zal opnemen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten