Vanaf 1993 ga ik flink smijten met de alcohol en dat maakt dat mijn herinnering uit de midden en late jaren negentig een beetje is vertroebeld. Dan gaat het met name om het jaar 1995 en het uitvloeisel daarvan in 1996. In de nieuwe eeuw gaat het feest echter onverdroten voort en ik kijk al met angst en beven naar over tien jaar als ik 2006 moet behandelen in 'Het zilveren goud'. Enfin, dat is een zorg van later. Met ingang van mei 1996 wordt het leven weer een stukje zorgelozer en dan weet ik herinneringen ook beter in de tijd te passen. Ik heb eigenlijk geen flauw benul als ik een paar maanden geleden de zes singles van vandaag onder maart 1996 schaar, maar sinds ik erover na heb gedacht? Nu lijken de stukjes op hun plek te vallen want ik meen zelfs dat ik de zondag erna kan herinneren. De vraag blijft alleen: Hoe ben ik naar Leeuwarden geweest? Volgens mij is de Solex in de winter van 1995/96 uit de vaart of zal ik hem wellicht toch uit de schuur hebben gehaald voor dit avontuurtje? Verder denk ik dat ik helemaal het juiste moment heb uitgekozen voor de volgende zes singles. Ik ga vol overtuiging terug naar maart 1996!
Of wellicht tóch op de fiets gegaan? Ik kan me herinneren dat ik laat in Leeuwarden ben. Ik heb dus niet zoveel tijd meer voordat de winkels dichtgaan en tot mijn grote verrassing tref ik dan de nieuwe winkel van 'Downstairs'. Dit zaakje is al eerder aan bod gekomen op Soul-xotica. In 1989 adverteert de winkel geregeld maar nooit kan ik de Bierkade vinden. Dan blijkt het een trapje naar beneden op De Kelders en onder deze straat te liggen. In 1991 slaag ik er eindelijk in de winkel te vinden en zal hier een paar keer komen. In 1996 is de winkel 'bovengronds' gegaan en zit om het hoekje in een zijstraat. Hier zal ik buiten 1996 om nog eenmaal komen in mei 1997. Ik zit te twijfelen of de winkel in 2002 nog heeft bestaan, maar het kan zomaar dat het rond deze tijd is opgedoekt. Ik heb in 2002 ook nog eens een hoop singles gekocht bij een zaak die ging opdoeken. Het zit op een andere locatie dan 'Downstairs' en dus denk ik dat het een andere winkel moet zijn. Het bezoekje op de late zaterdagmiddag is in maart 1996 geweest, hoewel de singles een ratjetoe is van platen die ik 'ooit' in Leeuwarden heb gekocht. Dat geldt dan vooral voor The Monkees en The Zipps. Buiten John Phillips om hebben de andere singles allemaal het identieke handschrift op de prijslabels. Van The Zipps staat me iets van bij dat ik hem op het allerlaatst nog eens bij 'De Melomaan' heb gekocht, maar die bestaat in 1996 al niet meer.
De zondag erna...? Ik heb vorig jaar met Pasen geschreven over het Aaipop-festival in het Friese Nijland. Een Friestalig muziekfestival dat niet alleen de start is van het zomerse cultuurseizoen, maar ook van het bierseizoen voor menig Nijlander. In 1996 is de organisatie toe aan de tiende editie van het festival en presenteert op zondagmiddag een tweetal verzamel-cd's om het jubileum kracht bij te zetten. Op 'Klinkt Dan...' staan de coryfeeën uit de 'Harksanksjeseal', de veelal akoestische en folky luisterliedjes. Als je het geluk hebt dat je in een pauze de 'Harksankjeseal' binnenstapt, kun je een stoel bemachtigen. Heerlijk om uit te rusten na een woeste sessie in het 'Rockhok'. Het krijgt dan ook al snel de bijnaam 'Harkdrankjeseal'.. Op '...En Daverje' staat het stevige werk. Van Reboelje tot Jitiizer, de nog bestaande bands hebben in 1996 allemaal een liedje aangedragen voor de cd-compilatie. De presentatie van de cd's is op een zondagmiddag in het dorpscafé van Nijland waar het festival zijn 'roots' heeft. Het groeit al snel uit tot zo'n fenomeen dat moet worden uitgeweken naar het dorpshuis. Totdat de corona roet in het eten komt gooien, beslaat dit het dorpshuis en een aantal losse tenten op het terrein.
Vier van de zes singles heb ik in ieder geval in maart 1996 gekocht. Volgende week ga ik weer verder met de singles die ik 'ooit eens' moet hebben gekocht, maar waarvan ik de oorsprong niet meer weet te herinneren.
2417 Daydream Believer-The Monkees (Duitsland, Arista, 1986)
2418 Blackberry Way-The Move (UK, Regal Zonophone, 1968)
2419 Mississippi-John Phillips (NL, Stateside, 1970)
2420 Part Of The Union-Strawbs (NL, A&M, 1973)
2421 The Lies In Your Eyes-Sweet (NL, RCA Victor, 1976)
2422 When You Tell It, Tell It Well-The Zipps (NL, I Go Ape, 1969, re: 1994)
De laatste single komt van 'De Melomaan' en heb ik wellicht al in 1995 gekocht? De single wordt in april 1994 gegeven aan de eerste 250 bezoekers van de platenbeurs in Utrecht van ieder van de twee dagen. De Melomaan is mede verantwoordelijk voor het tot stand komen van de single en ik weet nu niet of dit exemplaar ooit is weggegeven of dat er stiekem een paar meer dan de oorspronkelijke 500 zijn geperst. 'When You Tell It, Tell It Well' wordt in 1969 trouwens ook al weggegeven, maar dan aan bezoekers van een reclame-conferentie. Terwijl reclame-mensen decennia later de hippe vogels zijn, is dat in 1969 nog vooral het territorium van maatpak en Beethoven en Bach. Niet de woeste druggy muziek van The Zipps uit Dordrecht. Van The Monkees vermoed ik eveneens dat ik hem al vóór 1996 eens heb gekocht bij 'T Keldertje. Hoewel de hoes herinnert aan de originele release is 'Daydream Believer' een lichte 'remake' van het origineel. Een iets andere mix. Op de keerzijde staat 'Randy Scouse Git' dat bij ons bekend is geworden als 'Alternate Title'. Dat is dan wel weer de authentieke opname. The Monkees heeft geen prijssticker maar The Zipps zou me een tientje hebben gekost.
John Phillips heb ik oorspronkelijk mét fotohoes gekocht, maar dat exemplaar ben ik al een flinke tijd kwijt. De single op de foto heb ik in 2010 overgenomen van een, toen, bevriende platenverzamelaar. The Move kost me in 1996 vijf gulden en daarvoor heb ik een puntgave Engelse persing in de 'birth sleeve'. Lieve help! Ik heb maar liefst 7,50 gulden betaald voor The Strawbs. Dat is drie euro in modern geld en dat zou ik niet weer hebben neergelegd voor de single. Sweet mag mee voor 4,50 gulden. Ik heb deze overigens ook in de Engelse persing met de 'dead groove'. De mannen van Sweet zijn nog harmonieus aan het krijsen als de plaat de 'run out' in gaat en blijft daar eindeloos doorgaan mits je een draaitafel hebt met automatische afslag. Ook heb ik nog het Duitse fotohoesje liggen in geval ik nog eens een kale single tref.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten