vrijdag 19 maart 2021

Het zilveren goud: maart 1996 deel IV


Jammer. Het jaar is zo goed begonnen en er zijn weken of maanden dat ik bijna een keuze moet maken welke berichten ik eerst wil behandelen. Inmiddels heb ik een kleine achterstand opgelopen, maar het is nog te overzien. Ik heb in totaal acht singles binnen gekregen en dat zou normaal gesproken genoeg zijn voor één bericht. Ik zit erover te denken om het voor de gelegenheid in twee berichten te doen zodat ik weer op schema zit. Maar nu eerst de aflevering van 'Het zilveren goud' dat ik al een tijdje heb beloofd. Het loopt niet over van de herinneringen voor wat betreft de eerste maanden van 1996, maar dan herinner ik me opeens dit voorval. Het kan eveneens in februari zijn geweest, maar daar maak ik me niet zo druk over. Feit is dat ik het artikel in mei 1996 al heb geabsorbeerd en dan ook even het ontzettende verlangen heb om op onderzoek uit te gaan. We gaan vanavond terug naar een zaterdag in februari of maart 1996. Mijn avond is vast begonnen met een concert in Het Bolwerk en vervolgens blijf ik lang zitten in een café. Ik betwijfel of The Scrum dan al open is. De avond eindigt meestal voor ons, dorpelingen, in het benzinestation van Koopmans dat 24 uur per dag is bemand. Toch vermoed ik dat ik deze gast ben tegengekomen in een café en dat daar vanuit verdere plannen zijn gemaakt.

De naam van zijn (toenmalige) vriendin kan ik nog wel herinneren. Zijn naam wil me niet te binnen schieten. Het doet er ook weinig toe want ik was al niet van plan om zijn naam te noemen. We hebben meteen een 'klik'. Beide lang haar, niet vies van een biertje of een jointje en liefhebbers van zowel jaren zestig als stevige muziek uit de huidige tijd. Het kan zomaar een van de eerste avonden van The Scrum zijn geweest, want ook hij zal later veelvuldig te vinden zijn in de kroeg. De horeca sluit in Sneek om drie uur, maar ik ben dan al ruim vier jaar recensent en begin mijn avonden nooit eerder dan wanneer het hoofdprogramma begint te spelen. En soms mis ik ook nog het eerste nummer van de set. Om drie uur weet ik nog niet van ophouden en dan ontmoet ik deze jongen. Hij stelt voor dat we samsam gaan doen en een kratje pils halen bij Koopmans. Dat is een dure onderneming want je betaalt het dubbele voor een krat dan in de supermarkt. Jullie willen niet weten hoeveel kratten bier en andere drank midden in de nacht bij Koopmans vandaan wordt gesleept. Misschien betaal ik ook wel voor het bier en stelt hij zijn groenvoer beschikbaar. Zoiets? Hij woont in Sperkhem en dat is dus niet ver van Koopmans vandaan. Volgens mij blijft de muziek heel erg op de achtergrond omdat zijn lieftallige op haar mooie oor ligt. Ja, hij is in het trotse bezit van één van de ultieme rockchicks in The Scrum. Terwijl we aan de flesjes bier lurken en het sigaret met het groenvoer tussen ons beide blijft, zitten we over van alles en nog wat te praten. Plotseling vertelt hij over een feest waar hij is geweest en ik ben een en al oor.

Hij vertelt over een stukje Nederland waar ik in 1996 nog nooit van heb gehoord: Ruigoord. Hij is daar op een festival geweest en kent de geschiedenis van het krakersdorp erg goed. Tot slot geeft hij me een exemplaar van de High Life, dé glossy voor de serieuze wietliefhebber. Dat heeft een special gewijd aan Ruigoord en ik zit door het magazine te bladeren terwijl mijn ogen zwaarder worden van de ontiegelijk zware wiet. 'Je mag hem wel houden', zegt hij dan. Op een gegeven ogenblik moet ik naar de wc en bemerk dat ik nauwelijks op mijn benen kan staan. Ik zwalk alle kanten op. En dat moet straks ook nog op de fiets naar Jutrijp! 'Ik breng je wel even', biedt hij me spontaan aan. Hij blijkt een brombakfiets te hebben. Hij heeft geen zitje achterop en dus zit er niks anders op dat ik met de fiets voorin de bak ga zitten. Dat vind ik wel machtig! Het haar wappert enthousiast in de wind. Bovendien is het alweer licht geworden en hoewel er weinig verkeer is, trekken we desondanks veel bekijks. Een fatsoenlijk deel van Jutrijp is ontwaakt en ziet hoe ik voorin een brombakfiets wordt thuisgebracht. Mijn ouders zijn 'not amused'. O ja, voor hun heb ik gewoon teveel gedronken want zij weten niets af van mijn recreatieve blowgedrag. Dat valt in 1996 trouwens ook nog reuze mee als je het vergelijkt met de laatste maanden van 1997.

Begin mei zie ik 'het licht' en wil opeens naar Ruigoord. Daar wordt gelukkig een stokje voor gestoken. Ik ben daar nu immers nog helemaal niet klaar voor! Pas een jaar later zal Ruigoord opnieuw ter sprake komen als ik goede vriendin C. ontmoet. Zij gaat regelmatig naar de feesten in Ruigoord en ik spreek af eens met haar mee te gaan. Dan gaat het snel want binnen een paar weken ben ik al betrokken bij de kraak van de ADM. Enfin, de rest van de geschiedenis heb ik een paar jaar geleden opgeschreven en komt eind volgend jaar vast weer van pas.

2440 Non, Non, Rien N'a Change-Poppys (Frankrijk, Barclay, 1971)
2441 Des Chansons Pop-Poppys (Frankrijk, Barclay, 1971)
2442 I'm Sorry Sir-Mike Rondell (NL, Basf, 1975)
2443 Spaanse Vliege(nier)-De Specials (NL, O Lala, 1970)
2444 Saturn-Stevie Wonder (UK, Motown, 1976)
2445 Verbotene Träume-Peter Alexander (NL, Ariola, 1967)

De eerste van Les Poppys heb ik zeer zeker in mei of juni 1993 gekocht in Sneek. De aanleiding is dan vooral omdat ik kennis heb gemaakt met de coverversie van Kobus Gaat Naar Appelscha, maar verder wil ik er geen kaartje aan spenderen. Ik denk dat 'Des Chansons Pop' ietsje later in de verzameling is gekomen. Tegenwoordig heb ik 'Non, Non' in deze Franse uitdossing met fotohoes alsook een Nederlandse persing met een afwijkende hoes. 'Des Chansons Pop' heeft een sticker achterop het hoesje met de datum van 11 juli 2010. Welke kringloopzaken in de regio zetten ook alweer de datums op de prijsstickers? 'Non Non Rien N'a Change' identificeer ik als een single die ik in 2001 in Wolvega heb gekocht. De overige vier singles zijn afkomstig uit de Twister-partij die ik in de zomer van 1993 overneem van Golden Beat Years. Waarmee de cirkel weer rond is. De toenmalige uitbater van Twister is later met The Scrum begonnen, maar is het best bekend van de eerste coffeeshop in Sneek. Over The Scrum ga ik het binnenkort wel eens hebben.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten