Bijna een jaar geleden ben ik met deze maandelijkse serie begonnen om het tienjarig jubileum van Soul-xotica te vieren. Ik ben in april begonnen met het jaar 2010 en ben iedere maand een jaar opgeschoven zodat ik bij het elfjarig jubileum in de huidige maand zou uitkomen. Dit is een bericht waar ik tegenop heb gezien in het weekend, maar vooruit... ik zal de serie toch moeten besluiten. Omdat ik op Soul-xotica graag over mijn schouder kijk, ga ik een vergelijkend warenonderzoek doen met de weken in 2010 voordat ik begin met deze praatpaal. Wellicht om tijdens het schrijven erachter te komen of er nu wezenlijk zoveel is veranderd in de afgelopen elf jaar. Of juist heel veel? Ik begin gewoon met schrijven, maar weet niet hoe en wanneer het gaat eindigen.
Normaal gesproken luister ik op dit moment naar de Northern Soul-show van mijn collega op Wolfman, maar ik heb teveel dingen die ik nog moet doen om mij volledig te kunnen overgeven aan zijn show. De show zélf kan ik altijd nog eens terug luisteren via onze Mixcloud (waar overigens ook een goed deel van mijn shows staat: Wolfmanradioshows is de naam van onze pagina). In 2010 speelt radio niet tot nauwelijks voor mij. Ik luister iedere avond naar 'Met Het Oog Op Morgen' en vaak de nachtshow die erop volgt. De kans dat ik zelf nog eens terecht zal komen bij een radiostation heb ik al lang opgegeven. Ik weet wel van het bestaan van internetradio maar heb er geen voorstelling van en ik luister uitsluitend naar de zenders die zo uit de ether kan plukken. Dat wil nog in 2010 en 2011, sinds de brand en herbouw van de radiotoren in Smilde is het zenderaanbod erg beperkt geworden. Het is wel zoals mijn avonden vóór Soul-xotica eruit zien. De ene keer doe ik boodschappen en zo nu en dan ga ik even langs in het café voor koffie en eventueel een paar glazen ijsthee. Thuis nog even een plaatje draaien en om elf uur klinkt 'Gute Nacht Freunde' in mijn kamer. Heb ik een computer op dat moment? Volgens mij heeft de STM dan al de geest gegeven en ik zal pas in april 2010 de 'nieuwe' laptop in ontvangst nemen. Wellicht schrijf ik dus veel met pen en papier en hang ik rond op het internet middels de telefoon.
Komende vrijdag hoop ik al bezig te zijn met de Blauwe Bak Top 45, die ik óók nog moet samenstellen, en dus moet de alcoholvrije verjaardag even worden overgeslagen. Dat kan ik uitstellen tot 2 oktober als ik 12,5 jaar zonder de vloeistof ben. Begin 2010 hink ik op verschillende gedachten. Enerzijds wil ik iets met mijn conditie gaan doen. Ik krijg een paar hardloopschoenen van de zoon van een vriendin en ik ga welgeteld één middag trimmen. Ook koop ik een zakje wiet want ik heb mezelf beloofd om nog eens nuchter een blowtje te roken. Bij de verhuizing in 2012 staat het zakje al in bloei en gaat het in de Kliko. Het komt er gewoon niet van. Ik ben in 2010 al zo overtuigd dat ik nooit meer zal drinken dat dit helemaal geen issue meer is.
Op het moment dat ik met Soul-xotica start ben ik net therapeutisch aan het werk gestuurd. Twee uurtjes per dag op de sociale werkplaats zou te doen moeten zijn. Ik heb geen problemen met uit bed komen of iets dergelijks, maar de sfeer op de afdeling is zó belabberd dat ik het niet lang vol hou. In de zomer van 2010 moet ik weer eens bij de bedrijfsarts verschijnen en bij deze afspraak lees ik een oproep binnen het bedrijf. Ze zoeken mensen voor de post. Anders dan bij andere takken van de werkplaats moet je jezelf hiervoor aanmelden. Opeens weet ik wat ik de rest van mijn leven zou willen doen: Ik word postbode! Sinds december 2010 bekleed ik deze functie met enkele tussenpozen en wil dit tot mijn pensioen volhouden.
Op het moment van schrijven zit ik een week thuis. De reden van ziekmelding is aanvankelijk lichamelijk. Weer eens een spastische beweging met de knie. Terwijl de knie zich goed doet aan de rust, doet de rest dat ook. Ik krijg weer ruime in mijn hoofd voor andere dingen, ook al pakt dat een stukje negatiever uit dan gehoopt. Ik heb vorige maand geschreven dat ik, als het ware, 'de verandering' heb voelen aankomen zonder dat ik bewust ben van wat het precies is. Nee, deze klucht had ik ook niet kunnen voorspellen. Tijdens de zomervakantie heb ik weer eens tijd om wat dieper in te gaan op de materie en ook dan moet ik mezelf dwingen om toch nog met vakantie te gaan. Ik heb nog even goede hoop op eerlijke verkiezingen, maar als Amerika ermee wegkomt dan kan Nederland dat ook. Ik ga heus niet bepaalde partijen naar voren schuiven, maar kan me absoluut niet voorstellen dat de meerderheid voor de uitslag heeft gezorgd zoals we die op het nieuws hebben gezien.
Hoop op versoepelingen heb ik nimmer gehad. Als we versoepelingen willen, moeten we die afdwingen. We krijgen niets cadeau van de overheid en dat is nimmer het geval geweest. Als je vragen stelt of dieper onderzoek doet naar zaken heet je al snel een 'wappie' te zijn, maar ik ben liever een wappie dan dat ik niet voorbereid ben op een duistere toekomst. Ik geef de schuld aan de journalistieke 'roots'. Het maakt al met al dat ik op dit moment niet zo heel goed in mijn vel zit, maar dat gaat ongetwijfeld wel weer beter worden. Ik weet nog niet of ik morgen aan het werk ga, maar ik zal het werk binnenkort toch moeten hervatten. Een beetje discipline gedurende de dag doet me vaak wel goed. En wellicht binnenkort eens een weekje vrijaf nemen.
Er moet een foto komen bij het bericht, maar heb niet iets specifieks in gedachten. In mijn archief vind ik deze foto van 2 augustus 2015. Het lijkt Dwingelderveld maar ik gok toch eerder aan de kant van Pesse. Ik heb dan net een maand de Multicycle tot mijn beschikking.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten