Ik heb mijn uiterste best gedaan een positieve draai te geven aan het bericht van gisteren, maar ik moet concluderen dat ik té overhaastig ben geweest. Gelukkig wint de rede het alweer snel en heb ik me vanmorgen voor een langere periode afgemeld van het werk. Toch is er één groot verschil ten opzichte van vorig jaar februari: Ik weet nu wat van binnen zit en moet dat gecontroleerd mijn lichaam uit weten te krijgen. Mijn werkgever heeft me hiervoor alle ruimte en tijd gegeven en dat ga ik ook nemen. Het slapen gaat zeer onrustig op het moment en gaat eigenlijk in etappes van twee tot drie uren maximaal. Ik ben een uur geleden weer wakker geworden en heb besloten maar iets te gaan schrijven. Tegen het ochtendgloren zal ik weer opnieuw in bed stappen voor een paar uurtjes en waarschijnlijk gedurende de dag opnieuw. Dat moet ik dus eerst kwijt zien te raken, daarna de opgekropte woede en dan maar weer eens kijken. Ik lig nog altijd een bericht achter en dus gooi ik een aflevering van 'Verzamelwoede' er achteraan. Ik heb nog geen idee wat de Week Spot gaat worden en wellicht blijft deze liggen tot morgen. Vanavond ga ik grasduinen in de vijfde jaren zestig-bak. Uiteraard is dat inclusief de jaren vijftig en alles daarvoor, maar daar gaan we in de top twaalf geen last van hebben.
In de bezetting van september opent deze vijfde jaren zestig-bak met Hollandstalig en eindigt daar ook mee. De eerste in de bak is 'Hippe Mamma Hé' van het Confetti Combo en de laatste is 'Parel Van De Zuidzee' van Trea Dobbs. De laatste heb ik overigens dubbel want Dobbs heeft het nummer eerder uitgebracht onder haar eigenlijke naam: Trea Van Der Schoot. Ze staan beide echter onder de 'D' van Dobbs. Tegenwoordig is 'Mandolins In The Moonlight' van Perry Como de eerste in de bak. De nieuwe hekkensluiter is 'Hear What I Say' van de Duitse formatie Dischas. Groepen en artiesten met drie of meer per 1 september 2020 zijn: Arthur Conley (3), Cream (7), Creedence Clearwater Revival (3), Bing Crosby (4), The Crystals (3), Cuby & The Blizzards (7), Cupid's Inspiration (3), Jacky Van Dam (3), Bobby Darin (6), Dave Dee en zijn kornuiten (9), Joey Dee & The Starlighters (4), The Defenders (3), The Dells (3), Paula Dennis (4) en Neil Diamond (3). De top twaalf ziet er op dit moment als volgt uit.
1. White Room - Cream (Duitsland, Polydor 59235, 1968)
2. Israelites - Desmond Dekker & The Aces (NL, Green Light GLS 411, 1969)
3. Nostalgic Toilet - Cuby & Blizzards (NL, Philips JF 334 650, 1968)
4. Last Night In Soho - Dave Dee, Dozy, Beaky, Mick & Tich (NL, Fontana 267 863 TF, 1968)
5. All The Love In The World - Consortium (NL, Pye 7N 17635, 1969)
6. Marmor, Stein Und Eisen Bricht - Drafi Deutscher (NL, Decca D 19735, 1965)
7. Yesterday Has Gone - Cupid's Inspiration (NL, CBS 3500, 1968)
8. Tom Tom - The Creation (Duitsland, Hit-Ton HT 300 102, 1967)
9. Green River - Creedence Clearwater Revival (UK, LibertyLBF 15250, 1969)
10. Move Over Darling - Doris Day (NL, CBS 1384, 1964)
11. The Rain, The Park And Other Things - The Cowsills (NL, Arc 016-82, 1967, re: 1982)
12. Fire-The Crazy World Of Arthur Brown (Duitsland, Polydor 59215, 1968)
Een top twaalf als vandaag is een momentopname. Zelfs tijdens het schrijven van de titels twijfel ik al of ik niet stiekem 'Distant Smile' van Cuby zou hebben moeten doen of 'My World' van Cupid's Inspiration. In het laatste geval geeft de fotohoes de doorslag. Alle twaalf platen hebben 'iets' voor mij en zouden zonder meer weer kans maken op een plekje in een lijst zoals deze. Neem nou 'Fire' van Arthur Brown. Het is omstreeks 1991 een 'droomplaatje' samen met die van Cream en nog een stel anderen. Toch blijkt het geen zware bevalling te worden om een exemplaar op de kop te tikken. In geval van Arthur Brown lukt me dat in 1993. Ik gebruik het intro voor de rubriek 'Backfire' in 'Tuesday Night Music Club' en verder draai ik de single ook zeer geregeld. Toch gaat dit me nooit vervelen, dat is na bijna dertig jaar al wel gebleken. Ik heb ook de Engelse persing gehad, maar ik denk dat die in Mossley is blijven liggen. Op elf vinden we The Coswills, als ik het hoesje moet geloven. Toch weet ik wel dat het The Cowsills is en 'The Rain, The Park And Other Things' is een goed geslaagde poging om psychedelische effecten in een commercieel pop-plaatje te stoppen. Doris Day is vanavond de oudste in de top twaalf. Meerdere singles in deze top twaalf hebben een band met de radio en Radio 10 Gold om specifiek te zijn. Ik heb daar Doris Day voor het eerst gehoord en kan het meteen waarderen.
Bij Creedence gaat de keuze uiteindelijk ook om de mooiste uitvoering voor de foto. Ik heb 'Susie Q' niet met fotohoes en de Deense 'Bad Moon Rising' zit eveneens in een neutrale hoes. Dan maar deze Engelse 'Green River' met 'Commotion' als keerzijde. Ik heb de single gekocht in Manchester in december 1998 terwijl ik woonachtig ben in Mossley. Je kan me bij wijze van spreken altijd wakker maken voor een poepje Creedence. The Creation neemt me terug naar een erg bijzondere woensdag in de zomer van 1991. Ik heb me voorgenomen om op de fiets naar Leeuwarden te gaan en dat gaat eerst zwaar toeristisch over Mantgum. Omdat het erg warm is krijg ik voldoende drinken mee van huis en een zakje met borerhammen. Daar zit iets tussen van chocoladepasta, waarschijnlijk Duo Penotti. Hoe dan ook: Het brood is warm en de chocolade gesmolten als ik bij Mantgum het zakje open. In Leeuwarden ga ik even beheerst tekeer in de platenwinkels en het resultaat is een stapel mooie platen waaronder een aantal elpees. Hoe ik die thuis heb gekregen? The Creation is een toevalstreffer. Ik heb dan net 'Painter Man' op de radio gehoord als ik deze leuke single voor een rijksdaalder mag hebben. Het hoesje is in 1991 al een beetje kapot aan de bovenkant en het prijsstickertje van vijf gulden (ook geen verkeerde prijs) is het hoesje in gezakt. Ik ga binnenkort beginnen met een serie podcasts voor het derde uur van 'Do The 45'. Nu ik toch even vrij ben, heb ik wellicht meer tijd deze voor te bereiden? Het gaat wellicht ook nog verhaaltjes opleveren, waarschijnlijk pak ik de 'Beeldenroute' weer op. Ik weet niet of ik Teddy Randazzo al eens heb gehad in dat verband, maar hij kan een podcast tegemoet zien. Randazzo is ook verantwoordelijk voor 'Yesterday Has Gone' en het verklaart meteen waarom ik een zwak heb voor dit nummer.
Eer wie eer toekomt. In geval van Drafi Deutscher wuif ik alle complimenten meteen door naar zijn band. De bas in het intro en vooral de maniakale drums met het ruimtelijke effect maken dat ik niet kan blijven stil zitten als ik het plaatje hoor. Dit gaat hopelijk ook nooit vervelen. Consortium is een ander plaatje dat omstreeks 1991 erg populair is op Radio 10 Gold. In de rest van het muzieklandschap lijkt het plaatje te zijn vergeten. Een erg interessant bandje dat als Westcoast Consortium de loopbaan begint. 'All The Love In The World' is de meest gelikte single van het gezelschap en ondanks een dertiende plek op de hitparade hoor je het nummer weinig tussen 1969 en 1991. Dave Dee, Dozy, Beaky, Mick & Tich is de kampioen in deze vijfde jaren zestig-bak. Het is bij één van mijn eerste bezoeken aan de studio van de lokale omroep in Sneek dat ik van gouwe ouwen-specialist Johan een plaatje mag uitzoeken. Mijn keuze valt op 'Last Night In Soho'. Het duurt een paar jaar totdat ik de single in de verzameling heb en in een puike staat. Er gaat veel tijd zitten in de producties van de plaatjes van het kwintet en dat kun je horen in de dramatische uitvoering van 'Soho'. Niets in de plaat is aan het toeval overgelaten.
Morgen mag 'Back Home' het gevecht aan gaan met een aantal andere singles, vandaag is de eer aan 'Nostalgic Toilet'. Ik ken de groep alleen van naam als ik deze single in 1991 voor een gulden meeneem van de vlooienmarkt. Een goede investering! De b-kant mag er ook zijn: '116 A Queensway'. Ik denk nog enige tijd dat het adres refereert aan Koningsweg 116 A in Assen of iets dergelijks maar sinds mijn eerste bezoek aan het Cuby-museum weet ik waar het voor staat. De Engelse blueslegende Alexis Korner woont in 1968 op 116 A Queensway in Londen. 'Nostalgic Toilet' is wel een bijzondere manier om kennis te maken met de muziek van Cuby. Het is meteen helemaal raak! Het zal gek klinken maar ik heb 'Israelites' lange tijd alleen als heruitgave. Dit origineel vind ik in april 2013 op de rommelmarkt in Nijeveen en dan blijkt pas hoeveel ik nog altijd hou van dit plaatje. Waar Drafi Deutscher me al niet op één plek op mijn stoel kan laten zitten, daar doet Desmond mij opspringen voor een dansje. Een lekkere energieke plaat!
Het zal in 1991 zijn als ik 'White Room' op een cassettebandje heb gezet. Rond die tijd dagdroom ik van een verzameling waarin ook deze single niet mag ontbreken. Ik denk dat de dagdroom verband houdt met de dromen over de radio. Toch duurt het nog best een tijdje voordat ik 'White Room' op single heb. Eerst de Amerikaanse persing op Atco. Ik geloof dat deze Duitse Polydor-persing uit dezelfde partij komt als de originele Hendrix-elpees en King Crimson. Dat is een zeer uitgebreide verzameling elpees en een handjevol singles van twee broers met een identieke muzieksmaak. De oudste heeft de originelen maar is niet echt zuinig geweest op het vinyl. De jongere koopt in de midden jaren zeventig de heruitgaven en deze zijn om door een ringetje te halen. Ik ga echter voor origineel en dus heb ik de Hendrix-platen met krasjes.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten