Omdat ik morgen waarschijnlijk evenmin toe kom aan publiceren, ga ik het plan uitvoeren dat ik in mijn hoofd heb. Twee korte afleveringen van de 'Singles round-up' met elk vier singles zodat ik vandaag op negentien berichten uit kom. Ik zou het komende weekend bijvoorbeeld de Monstertocht kunnen afmaken als ik wil, hoewel ik ook al een tijdje niet meer de 'Verzamelwoede' heb gedaan. Overigens heb ik de 'nieuwe' singles al weken geleden toegevoegd waardoor de bakken er nu heel anders uit zien. Vanmorgen heb ik de zeven Deense Discog-singles opgehaald bij de drogist in Havelte. Ik verbaas me al een beetje over de naam van de Deense koerier, maar dat blijkt dus een connectie te hebben met DHL. De prijs is er ook naar. Twaalf euro verzending mét verzekering is een stukje goedkoper dan de nationale posterijen? Gisteren is de meest recente Cannonball-uitgave gearriveerd en dat wordt de laatste in de vierde aflevering van de 'Singles round-up'. Nu trap ik meteen af met de hoofdreden om deze order te plaatsen.
* Barbara Jones- Just When I Needed You Most (UK, A Side Records, 1980)
Nee, dat is niet deze van Barbara Jones. Dit is al één van de 'kassakoopjes' hoewel de single nog altijd wel een paar euro is. Ik heb altijd al een zwak gehad voor het origineel van Randy Vanwarmer, maar het wordt nog fijner als het is ondergedompeld in een Lovers' Rock-sausje. Het resultaat hangt tegen de hits van June Lodge aan. De keerzijde heet 'Never Let Me Go' en vind ik eigenlijk net een beetje leuker, maar voor de herkenning zal de a-kant het wellicht beter doen op de radio?
* Nalle- In The Midnight Hour (Denemarken, Polydor, 1965)
Roland Lyhr Sørensen. Dat is zijn echte naam en maaakt dat de computer even helemaal op dol slaat als blijkt dat ik het numerieke toetsenbord niet heb aangezet. Het beeld is inmiddels weer horizontaal en we kunnen weer. Hij is beter bekend als de rock-and-roll-zanger Nalle of Rock Nalle. Als 22-jarige maakt hij echter zijn debuut met onversneden rhythm & blues. 'In The Midnight Hour' is zijn tweede single en op de b-kant doet hij een uitvoering van Roy Head & The Traits' 'Treat Her Right'. Op 45cat blijkt een echte Nalle-archivaris te zitten want deze weet ons te melden dat de opnames zijn gemaakt op 9 december 1965. Binnen een paar weken is de single een feit. Nalle klinkt in mijn oren als de Poolse Czeslaw Niemen in zijn vroege periode, verrassend soulvol uit een onverwachte hoek. Toch is dit gewoon een 'novelty', hoewel het even aan de Blauwe Bak mag ruiken en spoedig in de reserve-Blauwe Bak zijn intrek gaat nemen. Hij mag voorlopig in de koffer omdat ik zo de Blauwe Bak-aanwinsten bij elkaar kan houden.
* Nirvana- Rainbow Chaser (Zweden, Island, 1968)
Ik leer 'Rainbow Chaser' kennen via Veronica als de Amerikaanse Nirvana flink is doorgebroken. Het is een nummer naar mijn hart: Het zwemt in een soep van 'phasing' en dat psychedelische effect heb ik altijd kunnen waarderen. Ik ben er nimmer in geslaagd om de plaat voor een paar kwartjes in Nederland te vinden. Sterker nog: Ik zweer jullie dat ik hem nog nooit heb gezien. In 2006 kan ik niet langer meer wachten en bestel eentje via de Engelse Ebay. Het is de 1976-uitgave met 'Tiny Goddess' op de flip. Toch ben ik dat plaatje al zeker tien jaar kwijt en recent begint het weer te kriebelen. Ik ga zoeken op Discogs en zie dan dat de Zweedse met fotohoes nog redelijk betaalbaar is. Dit is het resultaat. Ik weet dat het allemaal slechts bijzaak is, maar had Island in deze jaren een perserij in Zweden? Of is dit stiekem de Engelse persing met een export-label? Het klinkt in ieder geval als de bekende stevige opname. Nirvana, Cuby & The Blizzards en Pink Floyd. Zij mogen over twee weken gaan vechten in de 'Eindstreep'. Ik durf er nog geen geld op in te zetten...
* Elvis Presley- Rubberneckin' (Duitsland, RCA Victor, 1969)
Juist, het ding is op 15 december 1969 in Duitsland verschenen, hoewel ik zelf de single tot de jaren zeventig zou hebben gerekend. De a-kant is het heerlijk sentimentele 'Don't Cry Daddy', maar daar gaat het me ditmaal niet om. Nee, het is de originele 'Rubberneckin' dat al een paar jaar op mijn verlanglijstje staat. Een paar jaar geleden is me nog eens een exemplaar toegezegd door iemand in Steenwijk, maar ik ben nu duidelijk beter af. 'Rubberneckin' knalt echt uit de oorschelpen en de achtergrondkoortjes klinken mooier dan dat ik me had voorgesteld. Elvis in de Blauwe Bak? Ja, enkel voor 'Rubberneckin' mag deze tussen de soul-platen staan. Wellicht hetzelfde verhaal als bij Nalle.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten