Herhalingsoefening

Het is een korte nacht, maar de ambitieuze plannen van gisteravond zijn door gegaan! Om acht uur zomertijd gaat de wekker en een uur later ben ik strijdvaardig. Het plan is voor de helft of helemaal een herhalingsoefening, daarover mag ik later op de tocht beslissen. Zoals die nu is gegaan, is het feitelijk een herhaling van de fietstocht van 27 september 2015 met het verschil dat ik toen in Assen op de trein ben gestapt. Nu is het uit-en-thuis met de Pioneer. En het verschil dat ik de NAP vanaf huis kan starten. De route loopt op nog geen kilometer van mijn huis. Dat voelt meteen anders aan! Ik ben aan de NAP gewend met de 'normale' fiets en met Steenwijk of Nijeveen als startpunt. Wapse is dan al snel een eerste koffiestop, maar ik ben nu nog maar net onderweg. De horeca heeft 1,60 euro aan me verdiend, verder is het een kwestie van thermosfles koffie, boterhammen en koekjes. Al met al goed voor 156 kilometers fietsplezier!

De heenreis gaat erg voorspoedig, ook al vallen de kilometers in het begin tegen. Ik heb me nooit gerealiseerd dat het slechts veertig kilometer vanuit Uffelte naar de Fochteloër Venen is. Daar drink ik mijn laatste koffie. Bij de eerste koffiestop, nabij het buurtschap Oude Willem in het Drents-Friese Wold, krijg ik zelfs nog de blosjes op de wangen. Even verderop lopen een paar trimmers waaronder een meisje. Zij stelt voor 'om hier rechts te gaan', maar de rest wil rechtdoor. ,,Zit er eindelijk eens een mooie man op een bankje, komen we er niet langs". Het is kwart over tien op zondagochtend. Ook goedemorgen! In Appelscha is de route voor de variatie maar wéér eens verlegd, de volgende keer ga ik bij het eerste bruggetje vanuit het centrum meteen het water over. Scheelt kilometers gehobbel over klinkerwegen. Er is ons, het noordoosten, zon beloofd, maar deze schittert door afwezigheid. Toch merk ik dat het rond het middaguur aanmerkelijk warmer wordt. Rond een uur of twee fiets ik Groningen binnen. Ik heb even daarvoor de keuze gemaakt: We gaan voor de herhaling. Als alternatief had ik de Flevoroute kunnen volgen tot Wolvega, maar dat doen we een volgende keer. Bij het station ga ik de Saksenroute op en fiets in het begin even helemaal fout. Aan de dijk zie ik een bankje waar ik even lekker de beentjes strek. Ik steek een tweede filtersigaartje aan en weet verder niet te herinneren wat ik met het pakje heb gedaan. Feit is dat ik deze later niet meer terug kan vinden. Verloren of op het bankje laten liggen? Het kan minder...?

Even verderop ga ik door een diepe kuil en merk pas in de buurt van Glimmen dat er iets mis is. Het stoeltje beweegt. Het blijkt dat ik een vleugelmoer ben kwijtgeraakt. Ik wil de schroef niet kwijtraken en berg deze goed op. Alleen... het stoeltje beweegt nu alle kanten op en heeft als gevolg dat ik niet boven de vijftien kilometer durf te fietsen. Ik heb op zichzelf de tijd, maar kijk niet uit om met deze 'slakkengang' naar Uffelte te moeten fietsen. Bovendien veert het stoeltje niet zodat ik iedere kuil voel en voortdurend met mijn knie tegen de stang zit. Een paar kilometer voor Assen toch nog iets proberen en dan krijg ik de schroef er wel goed doorheen. Die blijft keurig zitten zo. Het stoeltje is niet zo stabiel als anders, maar op zijn minst heb ik nu iets aan de vering en is het sturen ook eenvoudiger. Zal ik weer de korte route naar Assenn nemen? Nee, ik wil niet door Assen. Ik ga een stukje richting Grolloo, vervolgens de landerijen in naar Amen en Hooghalen. Vanuit daar over het Hijkerveld naar Oranje. In Hoogersmilde koop ik een blikje cola om dorst te stillen. Dan gaat het werkelijk plankgas naar Uffelte. Snelheden van boven de dertig constant. Ik pers het laatste beetje eruit en ben goed gaar als ik thuis kom. Nu ben ik klaar om bed op te zoeken en zit niet verlegen om slaap. Deze week het stoeltje laten maken en dan volgende week maar weer? Dan is mijn achtste 'alcoholvrije verjaardag' en bij goed weer móet dat op de fiets worden gevierd!