Het is komende dinsdag een jaar geleden dat ik mijn handtekening heb gezet onder het huurcontract van Uffelte. Dan woon ik nog niet in Uffelte want eerst zou de woningstichting onderhoud doen aan het huis. Doordat dit ook aldoor wordt uitgesteld, woon ik pas vanaf mijn verjaardag écht in het nieuwe onderkomen. Zeker vanuit Uffelte is het moeilijk voor te stellen hoe ik me 'thuis' heb kunnen voelen in Nijeveen, maar feit is dat ik vijf jaar geleden mijn eerste nacht in Nijeveen heb doorgebracht. Het eerste weekend in Nijeveen voelt al aan als een 'nieuwe start' en het is inderdaad iets heel anders dan de duplexwoning in Steenwijk-West. Vandaag wil ik jullie op sleeptouw nemen naar het eerste weekend in Nijeveen. Het is hier op Soul-xotica gewoon terug te vinden, maar ik heb het nu even niet geraadpleegd. Gewoon lekker uit mijn blote hoofd, want zo'n weekend is het geweest: Je vergeet het gewoon nooit!
Van Steenwijk naar Nijeveen moet in alle rust gebeuren, dat is op dat moment mijn prioriteit. Ik heb dan ook een deel van de verhuisvergoeding ervoor over om twee maanden dubbele huur te betalen. De laatste maand wordt me kwijtgescholden door de verhuurder in Steenwijk. Ik heb zeeën van tijd welke ik kan benutten voor het uitzoeken van de vloerbedekking en dergelijke. Intussen krijgen we ook nog een vorstperiode waarin ik weinig kan uithalen in Nijeveen omdat de vorige bewoner de kachel bij het oud ijzer heeft gezet. Het stoppen met roken levert onrustige slaap op en dat is niet bevorderlijk voor mijn inpakwerkzaamheden. Wél neem ik me voor niet in huis in Nijeveen te roken. De woonkamer blijft tot de zomer van 2013 verschoond van tabaksrook, daarna wordt de schade dubbel en dwars ingehaald. Tussen het ontvangst van de sleutels en de daadwerkelijke intrek in Nijeveen zit maar liefst elf weken. Op het laatst moet alles nog even snel gebeuren maar op vrijdag 16 maart gaat de eerste bups naar Nijeveen. Niet de meest gelukkige verhuizing doordat de winterband knapt bij het verlaten van de Rembrandtstraat. Eerst naar de garage voor een nieuwe band en dan de verhuizing zélf. In twee ritjes heb ik het meeste in Nijeveen staan. Ik rij mee terug naar Steenwijk en fiets 's avonds naar Nijeveen. Er is niks. De kachel is nog niet aangesloten en het is een frisse nacht. Ik ben gordijnen gewend in de slaapkamer en doordat die nog niet hangen in Nijeveen (en uiteindelijk daar ook nooit zullen komen) ben ik in alle vroegte op zaterdagmorgen wakker. Ik ga op de fiets naar Steenwijk en kijk naast de Xenos bij Kijkshop en de kringloopwinkeltjes. Een paar kleine cadeautjes en wat spul van de kringloop dat tot de verhuizing van een jaar geleden ongebruikt in de berging zal liggen. Instrumentarium voor een noise-optreden dat niet meer gaat plaats vinden. Het douchen gaat erg omslachtig. Er zit niks voor het ruitje en dat los ik tijdelijk op met een vuilniszak en plakband. Op de overloop kan ik me niet uitkleden want dan konden de buren het zien. Het voelt als een 'glazen huis' en dat is begrijpelijk. In Steenwijk kon ik me in de slaapkamer uitkleden zonder gezien te worden door buren. Het lukt me evenwel om te douchen en na een provosorische maaltijd is het klok kijken. Ik heb die avond een afspraakje met W. in het Meppelse.
Als nieuwe inwoner van de gemeente Meppel ontvang ik een tasje met spullen. Iets dat ik in andere gemeentes, inclusief Westerveld, heb gemist. Misschien had ik daar een attentie gekregen als ik het aan de balie had gedaan, want bij mij is het allemaal via internet geregeld? Hoe dan ook: Een aardig cadeau is een waardebon voor een avond theater in Ogterop voor twee personen. Niet geheel naar keuze, er is een voorselectie gemaakt van drie avonden. Eenmaal cabaret, een streektaaltoneelvoorstelling en een Motown-show. W. en ik gaan naar dat laatste en dat is op deze zaterdag de zeventiende. Het 'verslag' van die avond staat vast in het archief op Soul-xotica, wat ik me bijzonder herinner aan die avond is als ik naar huis fiets. W. is met de trein terug naar Steenwijk. Het valt me op tussen Meppel en Nijeveen dat het hier écht donker is. Steenwijk is niet te vergelijken met de Randstad, maar toch is het altijd 'licht' in Steenwijk. Ik hoor op de rondweg van Meppel een ambulance. Voor het eerst in jaren dat dit me opvalt. In Steenwijk gaat het aan de lopende band en ben ik gewend geraakt aan deze geluiden.
De volgende middag maak ik een lange wandeling over Nijeveense Bovenboer en kijk 's avonds films in de woonkamer. Ook daar heb ik nog geen gordijnen hangen en het voelt alsof ik in een etalage zit. Toch zijn er slechts weinig mensen op straat, zeker in vergelijking met de Rembrandtstraat in Steenwijk. De gordijnen worden dinsdag opgehangen en dus moet ik even 'overleven'. De volgende dag ben ik opnieuw vroeg wakker. Het voorjaar kondigt zich aan nu ik in Nijeveen ben komen wonen en het weer leent zich uitstekend voor een fietstochtje. Ik ga 'oriënteren' in de omgeving. Waarom tussen aanhalingstekens? Welnu, ik ben niet héél erg onbekend in deze regio. Het is eigenlijk ook best gek dat het voelt alsof ik in een andere omgeving ben, want van Steenwijk naar Havelte of vanuit Nijeveen naar Havelte is ongeveer even ver. Ik doe boodschappen in Havelte en probeer voor mezelf een nieuwe Woldberg te vinden. Nee, de bossen van Havelte zijn té ver weg om te gebruiken zoals ik het deed met de Woldberg in Steenwijk: Je wandelt niet voor je plezier even naar Havelte, een rondje door de bossen en dan weer terug. Dat is het eerste dat ik moet missen.
Als stukje bij beetje het huis meer vorm krijgt, begint ook de verdere gewenning. Ruilverkavelingswegen in plaats van de Woldberg en een buurtsuper die niet alles heeft en bovendien op zondag dicht zit. Dan breekt eveneens de tijd aan om schoon schip te maken in Steenwijk. Eind april lever ik de sleutel in maar moet nog een paar keer terug om te kijken of Betty Everett daar op de deurmat ligt. Vrijdag heb ik nog bezorgd in Steenwijk-West en sta ik op een zeker moment bij de Rembrandtstraat nummer 19 aan de deur. Ik zie het stroomkastje en draai me om. Hier was het! Op de plek staat nu een fraaie twee-onder-een-kap met een huur, als het huurwoningen zijn, welke beslist hoger zal liggen dan de 170 euro die ik maandelijks moest ophoesten. Uffelte heeft zo'n verandering teweeg gebracht dat ik me nu niet meer kan voorstellen dat ik in Steenwijk-West of Nijeveen zou kunnen wonen. Maar dan opnieuw... Een kameraad zit bij me op het terras in Uffelte en merkt op: ,,Had je ooit gedacht dat je in een rietgedekte boerderij aan de rand van Uffelte zou wonen?". Nee, zoiets kún je gewoon niet dromen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten