De stoel is vanmiddag gerepareerd en dat betekent dat er weer volop gefietst kan worden. Mijn lichaam heeft vandaag echter wel problemen om naar behoren te functioneren. De 156 kilometer en met name de laatste dertig zitten flink in de benen. Morgen heb ik een vrije dag, zoals altijd op dinsdag, dus ik maak er een ontspannen dag van. Wellicht een eindje wandelen en genieten van het mooie weer. Klok-technisch is de zomer begonnen, het weer volgt met rasse schreden. Het is natuurlijk slechts een voorspelling, maar Buienradar voorspelt 19 graden op vrijdag. De zomertijd begint echter ook met een verlies en dat wil ik vandaag met jullie delen in de 'Dodenrit'. Het is op het Engelse nieuws geweest omdat Curtis op nummer 1 heeft gestaan in de Engelse hitparade. In Nederland heeft het plaatje minder veel betekend op de Top 40 hoewel het een deuntje is dat iedereen moeiteloos kan mee zingen. Clem is in 1967 zanger van The Foundations als het een hit heeft met 'Baby Now That I've Found You'. Hij is vanmorgen op 76-jarige leeftijd overleden en mag vanavond dus in de 'Dodenrit'.
Hoewel Clem, evenals Jim voor James, doorgaans een afkorting is voor Clemens, kennen we Clem Curtis niet anders dan Clem. Hij schijnt zelfs geboren te zijn met deze naam. Zijn wieg staat in Trinidad en op 28 november 1940 aanvaardt hij deze incarnatie. Zijn moeder is een populaire zangeres in Trinidad en Curtis meent dat hij zijn oor voor muziek aan haar heeft te danken. In de midden jaren vijftig maakt Curtis de oversteek naar Engeland. Hij is een tijdje professioneel bokser en bovendien succesvol. Later vindt hij werk als behanger en huisschilder. Clem beschouwt zichzelf niet als solo-zanger als hij door zijn oom wordt aangespoord om contact op te nemen met The Ramong Sound. Raymond Morrison, de leadzanger, is op zoek naar achtergrondzangers. The Ramong Sound is overigens een band welke rhythm & blues, soul en ska tot een geheel smeedt. De zang is de duet-stijl van Sam & Dave. Curtis wordt aangenomen als zanger en mag ook al snel met Morrison in de lead. Morrison moet in 1967 echter een straf uit zitten van zes maanden en dan suggereert iemand Arthur Brown als de nieuwe leadzanger. The Ramongs verandert de naam van The Foundation Sound en Foundation Squad naar The Foundations.
De groep bestaat in 1967 uit Curtis, gitarist Alan Warner, bassist Pete MacBeth, drummer Tim Harris en Tony Gomez op orgel. De heren Mike Elliott, Eric Allandale en Pat Burke vormen de blazerssectie van The Foundations. De groep gaat eerst op tournee met Edwin Starr door de Verenigde Staten, iets dat de band sterker dan ooit maakt. Bij thuiskomst in Engeland wacht Pye al met een platencontract en de groep wordt gelinkt aan liedjesschrijver Tony Macauley. Die heeft zelf trouwens een minder goede herinnering aan zijn kennismaking met de groep. Hij heeft teveel gezopen en wordt wakker met een knallende kater. In de studio vindt hij The Foundations afschuwelijk en wijt het aan zijn kater. Toch geeft hij hen 'Baby Now That I've Found You' en ziet hoe de muzikanten zich vol vuur vastbijten in het liedje. Het levert een uiterst energieke opname op welke op 8 november 1967 de eerste plek van de Engelse top vijftig bereikt. Het staat twee weken bovenaan. In Nederland 'wil' soul nog niet echt in 1967 en hier piekt het even hoog als bijvoorbeeld 'Soul Man' van Sam & Dave: nummer dertien. In Amerika is het eveneens een hit en The Foundations doet aldaar een tournee met, hou je vast, The 5th Dimension, Big Brother & The Holding Company, The Crazy World Of Arthur Brown, Tim Buckley, The Byrds, Solomon Burke en Maxine Brown. Kostda? Drie dollar voor een kaartje!
De fundering van de groep blijkt wankel. Eerst begint Tony Macauley met dwars liggen, maar ook Curtis heeft het snel bekeken. The Foundations is een soort van marionet-groep van Pye en Macauley hoort de bespeler te zijn van de poppen. Zonder hem zijn de afzonderlijke leden nauwelijks gemotiveerd om te werken. Clem Curtis raakt teleurgesteld in zijn bandmaatjes en kondigt aan te willen vertrekken. Hij neemt de zang op de eerste elpee voor zijn rekening en geeft het productieteam alle tijd om een vervanger te vinden. Colin Young dient zich aan en Curtis vertrekt samen met saxofonist Mike Elliott. Curtis is goed bevriend met Sammy Davis Jr. en het is waarschijnlijk op zijn aanraden dat hij het in Amerika gaat proberen. Hoewel Curtis daar het podium deelt met Wilson Pickett en The Cowsills blijkt het lastig te zijn om te voorzien in een boterham. Hij keert al snel weer terug naar Engeland. Clem Curtis maakt een hoeveelheid singles, maar weet nooit een platenmaatschappij te overtuigen voor een album. De originele Foundations heeft in 1970 het loodje gelegd en Clem gaat de naam in de midden jaren zeventig weer gebruiken. In 1977 heeft het alle schijn dat Clem Curtis & The Foundations Engeland zal vertegenwoordigen op het Songfestival. Het wordt verweten aan een staking van electriciens, maar op de beslissende avond krijgt de groep niet genoeg stemmen. Lynsey De Paul en Mike Moran komen uit voor Engeland op het liedjesfestival. Met name Pye-artiesten uit de jaren zestig en zeventig zien in de jaren tachtig niets terug van hun miljoenenverkoop terwijl de liedjes op menig verzamel-cd of soundtrack komen te staan. Clem neemt zodoende de originele Foundations-hits opnieuw op in de late jaren tachtig en dat is het werk dat je tegenkomt als je een 'Greatest Hits Of The Sixties' meeneemt van de Action of het lokale benzinestation.
Het is rond dezelfde tijd dat Curtis deel gaat uitmaken van The Corporation, ook bekend als The Traveling Wrinklies. Met een vette knipoog naar de supergroep van Jeff Lynne, Tom Petty, George Harrison, Bob Dylan en Roy Orbison. The Corporation bestaat uit Curtis, Brian Poole (oorspronkelijk van The Tremeloes), Mike Pender (van The Searchers, niet te verwarren met Mike Pinder van The Moody Blues), Reg Presley (The Troggs) en Tony Crane. Naast het zingen, speelt Curtis ook een aantal theater- en tv-rollen. In 2004 doet hij een Engelse tournee met Jimmy James, wie hij de volgende jaren iedere zomer zal treffen in de vakantieparken. Niet om vakantie te vieren, maar voor optredens. Clem Curtis doet samen met James en The Flirtations-zangeres Earnestine Pearce optredens in de parken van Butlins en Warner Leisure Hotels. Hij neemt in 2005 nog een single op met Lord Large voor het Acid Jazz-label. Over de doodsoorzaak wordt niet gesproken, maar feit is dat de beste man ons vandaag is ontvallen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten