Alles mot anders!

Beloofd is beloofd? Geen politiek op Soul-xotica? Nee, niet met het oog op de huidige verkiezingen. Gisteren was het tien jaar geleden dat er ook verkiezingen waren, maar dan van de Provinciale Staten in plaats van de Tweede Kamer. Een dag die voor een omwenteling in de politiek had kunnen zorgen, maar dat in mijn optiek slechts bescheiden heeft gedaan. Het veroozaakt wel een omwenteling in mijn eigen leven en daar wil ik jullie vanavond deelgenoot van maken. Het begint op de verkiezingsavond en zal langzaam maar zeker vorm aan nemen. Ik ga niet over één nacht ijs, want... ik zit immers in een luxe-positie. Een situatie welke in 2007 nog mogelijk was, maar tegenwoordig ondenkbaar en onuitvoerbaar. Ik schrijf het verhaal met een flinke afstand, het voelt alsof het drie levens is geleden en wellicht is dat ook zo. Ik ga jullie meenemen naar de eerste maanden van 2007 en wat er toen heeft plaatsgevonden. De afbeelding is de albumhoes van 'Goodnight Nobody' van Julie Doiron, een plaat die ik in november 2005 aanvankelijk beschouw als miskoop, maar in deze maanden in 2007 zal uitgroeien tot een favoriet. De plaat die onderdeel uitmaakt van de herinnering aan de eerste maanden van 2007.

Is het al merkbaar op nieuwjaarsochtend? Niet bepaald... Het is een oud- en nieuw zoals ik die enkele jaren in Steenwijk heb 'overleefd'. Letterlijk en figuurlijk. Steenwijk heeft ieder jaar een 'witte kerst' en op een gegeven ogenblik is in het centrum van het stadje meer verdovende middelen te vinden dan in héél Amsterdam. Het maakt dat de sfeer in de horeca nogal opgefokt is en niet zelden loopt het uit op een knokpartij. Ik begin rustig aan bij vrienden op de bank en poeder mijn neus als ik onderweg ben naar de, niet meer bestaande, 'gabber-discotheek'. Daar gaat het feest door tot het middaguur en ik strompel het eerste café binnen dat open is. Daar blijf ik zuipen totdat het donker is en val thuis in een diepe slaap. Een kater van een paar dagen is het gevolg, maar we hebben weer een oud en nieuw overleefd! Kan dat zomaar allemaal? Het moest niet mogen en toch is het mogelijk. Ik heb een 'deal' gesloten met de Sociale Dienst. Zolang Den Haag niet strenger wil optreden, mag ik van Steenwijk 24 uur per week vrijwilligerswerk doen met behoud van uitkering. Ik heb dan geen sollicitatieplicht. Een luxe-leven? Jawel! Ik zit op het laatste van mijn idealisme en ben nog steeds niet van plan om voor een baas aan het werk te gaan. Het vrijwilligerswerk doe ik in het plaatselijke jongerencentrum-annex-poppodium. Soms een paar weken schoonmaken, maar het is bovenal bardiensten draaien, voor de muziek zorgen (als dj) en terloops zelf ook een biertje mee pakken. En tóch heeft de landelijke politiek de afgelopen jaren ergens voor gezorgd wat pijn is gaan doen in de portemonnee...

In de jaren 2003 tot en met 2005 gaat het van een leien dakje. Ik heb de mazzel dat ik zéér goedkoop woon en kan me dus permitteren om eens per maand met een flinke beurs naar Zwolle te gaan en een stapel nieuwe elpees te kopen. Een miskoop is niet leuk, maar ook geen drama. Julie Doiron ben ik uiteindelijk toch weer gaan waarderen! Dan gaan de zorgpremies fors omhoog en dan... is het maandelijkse platen-uitstapje opeens niet meer zo vanzelfsprekend. Ik moet wel eens een paar dagen aan de macaroni, tonijn en kruidenmix om een album te kunnen veroorloven. Feit is ook dat vrijheid 'duur' is. Je kan overdag ook al eens een biertje kopen, iets dat minder waarschijnlijk is wanneer je aan het werk bent. Van het woord 'werk' begin ik in maart 2007 nog spontaan te rillen, maar duidelijk is wel dat ik méér geld nodig heb. In deze tijd ben ik nog een fervent SP-lid. We hebben de afgelopen weken campagne gevoerd om de Socialistische Partij groot te maken in de provincie en op de avond van de verkiezingen spreken we af bij iemand thuis om dit onder het genot van drankjes en hapjes te aanschouwen. Het zal een historische avond worden voor 'ons'. Een zetelwinst van 54 en de vierde partij van Nederland na winnaar CDA, PvdA en VVD. De lijsttrekker in Overijssel zit niet lang in het pluche en wordt geroyeerd. Verder heb ik het verloop van de partij in de provincie eigenlijk ook niet gevolgd. Als ik 's avonds met twee van mijn beste kameraden naar huis loop, vertelt de ene over zijn nieuwe werk. Hij is wél bij de Noordwestgroep aan het werk gekomen, ook na jaren van 'vrijheid', en zijn verhalen zetten me aan het denken.

Een paar dagen later zoek ik hem opnieuw op. Ik wil alles weten... Hij vertelt alles en ik raak steeds meer enthousiast. Is het niet hoog tijd om dat idealisme eens over boord te zetten en iets meer rijkdom te vergaren? Bovendien speelt op dat moment nóg iets anders. Mijn huisje in Steenwijk is een lichtelijke puinzooi geworden. De woningstichting komt langs met iemand van de GGD en de brandweer en die stellen aan de buitenkant al vast dat ik orde op zaken moet stellen. Maart 2007 wordt op meerdere fronten een omwenteling. Voordat ik me ga aanbieden voor werk moet ik eerst het huis eens grondig aanpakken. Het voorjaar breekt aan en de achterdeur kan open. Eerst de slaapkamer leeg halen en veel afvoeren. Daarna wordt de slaapkamer een soort van 'bedsit'. Alle belangrijke dingen uit de woonkamer verhuizen naar de slaapkamer. De woonkamer moet immers altijd nog eens worden gedecoreerd. Voordat ik de slaapkamer vol zet, schilder ik eerst deze. De emmers verf heb ik nog staan van toen ik in het huis ben komen wonen. Het schilderen van de woonkamer lukt maar half. Al gauw blijkt deze kleur niet meer in het assortiment te zijn bij de Hema terwijl ik een muur voor de helft in die kleur heb geschilderd. De zomer breekt aan en ik ben meer buiten dan dat ik binnen aan het werk ben. De woonkamer zal uiteindelijk pas in 2009 helemaal opnieuw worden geschilderd en in de loop van de zomer ga ik weer in de 'halve' woonkamer leven. Op een dinsdagmorgen in juni stap ik naar het gemeentehuis toe en vraag om mijn consulente bij de Sociale Dienst.

,,Je moet je goed vasthouden", zeg ik tegen haar. ,,Je gaat je oren niet geloven". Jazeker, ze is nieuwsgierig! Wat nu weer??? Ze kent me al een beetje na een paar jaar. ,,Ik wil graag aan het werk. Kun je me aanmelden bij de Noordwestgroep?". Ze kijkt me lang en indringend aan. ,,Weet je het wel zeker, Gerrit? Je mag gerust een weekje bedenktijd krijgen, maar als dit eenmaal in beweging is, is er geen weg terug". Ik hoef geen bedenktijd, dat heb ik immers zelf al ingepland en ben niet van mening veranderd. ,,Je moet je realiseren dat het nu menens is, maar ik ben erg blij dat je vrijwillig tot deze beslissing bent gekomen. We hoefden nog steeds niet van Den Haag, maar die dag was ooit wel eens gekomen". Ze gaat me aanmelden, maar... het is vlak voor de zomervakantie en wellicht dat het een paar maanden gaat duren. Ik moet in september er nog eens op aandringen bij de Noordwestgroep, maar dan pak ik mijn arbeidzame leven weer op. Zes jaar na mijn laatste uitzendwerk.

Gratis reclame voor Roemer op Soul-xotica? Nee, helaas voor hem! Ik ben in 2009 helemaal afgeknapt op de SP en heb, buiten de gemeenteraad om, nóóit weer op de partij gestemd. Met de hobby's uit de inleiding ben ik in 2009 gestopt. Ik zit tegenwoordig niet veel hoger qua salaris dan in de eerste maanden van 2007, maar het ontbreken van de stap-avonden met tientallen meters pils maakt dat ik prima kan leven van wat ik heb. De schade van de platen hoop ik vrijdag te kunnen inhalen. Morgen stel ik andermaal een 'Eretitel' aan jullie voor.