Tweemaal een drie uren-durende radioshow wil nog wel eens funest zijn voor het publiceren op Soul-xotica. Regelmatig komt kiad erin tijdens het weekend. Toch wil ik 'positief' eindigen met het aantal berichten per maand en dus doe ik wederom een poging tot 'inhalen'. Een 'Raddraaier' tot besluit. Vera Lynn heeft een bijzondere plek ingenomen in de Engelse muziek. Hoe zou de wereld eruit hebben gezien zonder The Buggles? Wellicht, een stuk minder gekleurd. De kans voor mij om het verhaal te vertellen van een groep die ontstaan is uit een visie. Een groep die geen groep had mogen worden en waarvan de leden spijt hebben dat het anders is gelopen. Een duo dat vervolgens halverwege nóg iets uithaalt dat op zijn zachtst gezegd 'gewaagd' is. De 'Raddraaier' komt uit de tweede jaren tachtig-bak en daar vinden we 'Lenny' van The Buggles (1982)
Waar en wanneer? De volledige datum is 10 september 2008. Mijn zus is jarig maar ik kan er niet bij zijn. Ik werk in de ploegendiensten bij de Dyka, heb een verspringende vrije dag en ben zodoende vrij op woensdag. Donderdagochtend om zes uur moet ik weer beginnen. Het is heerlijk weer en ik vier het met een fietstochtje naar Meppel. Singles halen bij de kringloopwinkel. Dan ontdek ik ook voor het eerst het kleine gebouwtje op het terrein van de kringloopwinkel (dat overigens een verzamelgebouw is met meerdere winkels). Het heeft er altijd leeg uitgezien, maar nu lijkt daar activiteit. Zo maak ik kennis met Paula die een winkeltje in snuisterijen heeft. Ook een paar singles, waaronder deze en 'The Plastic Age' van The Buggles. Over een paar maanden zal ze duizenden singles hebben en zal ik geregeld 'boodschappen' doen bij haar. In de zomer van 2009 verhuist ze haar handel weer naar de vlooienmarkten en braderieën.
Het geheel begint als een soort van grap. De heren Geoff Downes en Trevor Horn leren elkaar kennen als ze in 1976 auditie doen voor de begeleidingsgroep van Tina Charles. Die heeft in dat jaar een wereldhit met 'I Love To Love'. Downes en Horne spelen al een tijdje met het plan om een fictieve groep te beginnen. De naam van de groep zou The Bugs moeten zijn, gebaseerd op The Beatles. Het krijgt pas handen en voeten als Horn bassist Bruce Woolley ontmoet. Beide hebben ze een fascinatie voor de muziek van Kraftwerk en houden dezelfde ideeën erop na. Ooit zal er een platenmaatschappij zijn zonder artiesten waar de muziek wordt ontwikkeld door een computer in de kelder. The Bugs zal daarvan de eerste band zijn, maar iemand laat ongevraagd weten dat The Bugs niet dezelfde impact heeft als The Beatles en dus wordt besloten tot The Buggles. Een afschuwelijke naam, volgens de heren zelf, maar ja... het is aanvankelijk het idee om zelf buiten beeld te blijven. Bovendien zou de naam ageren tegen de punkbands met de 'intelligente namen'. Woolley is grotendeels verantwoordelijk voor 'Video Killed The Radio Star' waar Tina Charles de leadzang verzorgt op de demo. De mannen staan op het punt om een contract te sluiten met het onafhankelijke Sarm East-label als Chris Blackwell van Island plotseling met een beter aanbod over de brug komt. Woolley vertrekt rond dezelfde tijd en The Buggles neemt een nieuwe versie op van 'Video' met twee nieuwe zangeressen. Island geeft hen de ruimte om een jaar te werken aan 'The Plastic Age' en dat is een moeizame tijd voor Downes en Horn. Ze kunnen maar moeilijk de 'magie' terug vinden van de oorspronkelijke demo's. In september 1979 verschijnt 'Video Killed The Radio Star' op single en bereikt de eerste plek in de hitparade van zestien verschillende landen. In Nederland levert het een matige zeventiende plek op, maar het plaatje is niet van de radio te branden. De videoclip, waarin filmcomponist Hans Zimmer een klein rolletje sppelt, is op 1 augustus 1981 als eerste video te zien bij de start van MTV.
Het album verschijnt in januari 1980 en piekt op 27 in de Engelse hitlijsten. Het levert een paar extra singles op waaronder 'The Plastic Age' dat ook in Nederland een hitje zal worden. Horn en Downes beginnen met de opnames van hun tweede album en zijn daarbij buren van het symfonische rock-monster Yes. Deze band heeft een zware klap gekregen door het vertrek van zanger Jon Anderson en toetsenist Rick Wakeman. Horn is al jaren een grote Yes-fan en The Buggles biedt de band een liedje aan: 'We Can Fly From Here'. Tot grote verrassing van Downes en Horn komt Chris Squire hun studio binnen met de vraag of zij willen assisteren bij het voltooien van 'Drama'. Ze hoeven daar niet lang over na te denken, maar weten eveneens wat hun te wachten staat. Yes zonder de typische vocalen van Jon Anderson is...? Downes weet van zichzelf dat hij niet over de benodigde registers beschikt maar vindt het een uitdaging om een nieuwe richting te kunnen geven aan Yes. Volgens critici en fans heeft de elpee een allesomvattende titel. 'Drama' zet evengoed nog flink wat exemplaren om, maar wordt niet gespaard in de pers. Eind 1980 valt het (tijdelijke) doek voor Yes en kan The Buggles terug naar haar eigen album.
Downes heeft echter andere plannen. Hij heeft met Steve Howe het idee voor de supergroep Asia opgezet en komt niet opdagen voor de eerste opname-dag voor de tweede elpee. Horn is aanvankelijk in alle staten maar kent het klappen van de zweep. Er ontstaat contact met Claude Carrere, eigenaar van de Franse platenmaatschappij Carrere. Deze wil het project financieel steunen en Horn huurt incidenteel personeel in voor de studio. Verder is het tweede album van The Buggles vooral zijn visitekaartje. 'Adventures In Modern Recording' is het resultaat en verschijnt in september 1981. De plaat toont vooral de sample-techniek welke hij heeft ontwikkeld met de Fairlight-synthesizer. Iets dat hij de jaren erop zal uitvoeren op producties voor andere Grace Jones en Art Of Noise. Het album is een grote hit in Frankrijk, maar blijft onopgemerkt in Engeland. 'Lenny' doet als single nog een beetje in ons land. Horn produceert op dat moment 'The Lexicon Of Love' voor ABC en voor een Nederlands televisie-optreden wordt hij eveneens begeleid door ABC. Horn knoopt het aanbod aan om ABC nog eens extra te promoten en deze band heeft drie top twintig-hits in ons land in 1982. Vanaf 1998 zijn er incidentele reünies van Downes en Horn waarbij ook de oude Buggles-nummers voorbij komen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten