Het radio maken móet me wel bevallen, anders wil je niet zo'n weekend hebben. Laat staan tweemaal een weekend op rij. Tussen gisteravond (donderdag) en zondagavond ben ik maar liefst tien uur 'in de lucht'. Floorfillers, Do The 45 en tweemaal The Vinyl Countdown is samen al goed voor acht uur (ik heb buiten de radiobaas om momenteel de meeste uren op het station...), bovendien neem ik twee weken een show op de vroege vrijdagavond waar voor een collega. Het is zó leuk om te doen en nog fijner om feedback te ontvangen. Ik blijf altijd mezelf en bescheiden, maar toch onderschat ik mijn rol niet. Ik heb reeds gemerkt dat Floorfillers ergens invloed heeft op de Dance Singles Top 40 van de BBC. En in de week dat Tove Lo de eerste plek in Nederland heeft ingenomen, refereer ik ook graag nog even aan het feit dat ik héél vroeg was met het draaien van de bewuste plaat. Ik had vandaag graag aandacht geschonken aan 'You And I' van de vrouwelijke Nederlandse producer Made In June, maar de pas aangemaakte Wikipedia-pagina staat op het punt om verwijderd te worden (het bevat ook nauwelijks bruikbare informatie) en als ik haar website wil opzoeken, krijg ik een waarschuwing dat het niet veilig is om de pagina te bezoeken. Jammer dan, ik zal 'You And I' de komende tijd gewoon moeten 'pluggen' in Floorfillers en wellicht komt dat verhaal er ooit nog eens van. Vandaag een andere 'missie'. In de letterlijke zin van het woord heeft hij hier niks te zoeken, want een echte hit heeft hij nog niet gehad, maar desondanks wil ik hem hierbij in de schijnwerpers zetten. We hebben het dan over Jamie Smith, handelend onder de naam Jamie xx.
Zijn vorige single 'Girl' heb ik reeds een paar maal gedraaid in Floorfillers, maar tot mijn grote spijt heeft die het nooit gehaald. Wat dat betreft heb ik eveneens mijn twijfels bij zijn laatste kleinood. Die is zelfs te progressief voor de 'mainstream' discotheken en zal hooguit voor een succesje kunnen zorgen op zeer specialistische clubavonden. Toch getuigt de track, 'All Under One Roof Raving', van een hoge kwaliteit. Ik kan niet nagaan hoe hoog 'Girl' in de Dance Singles Top 40 is geëindigd, maar feit is dat die na twee weken alweer uit de lijst ligt. 'All Under One Roof Raving' is afgelopen week op 33 in die lijst binnengekomen en dat is vooralsnog té minimaal voor de mainstream. Alleen de bovenste twaalf hebben een positie in de BBC Singles Top 40, in de buurt van de 33e plek hebben we het over 'cult'. En nogmaals: Ik verwacht niet dat er heel veel meer in zit voor 'Under One Roof Raving'.
Engeland staat synoniem aan chauvinisme. De Engelse muziek-scene is bik-kel-hard. Als je het in Nederland 'maakt' als band of artiest, doe je sowieso drie maanden mee. In Engeland kan het van veel kortere duur zijn. Ik heb op Soul-xotica in het verleden al aandacht geschonken aan The Bees en Little Barrie, dit zijn slechts twee voorbeelden van bands die nog geen maand bekendheid hebben gehad. Het begint altijd met een 'cover story' in de New Musical Express over de 'grootste Engelse ontdekking in jaren', waarna binnen twee weken die opinie kan worden bijgesteld en dat dezelfde act na een maand door hetzelfde blad de grond wordt ingeschreven. Het is maar al te vaak gebeurd! In 2009 schreeuwen de bladen om het hardst als The xx vanuit het niets verschijnt met hun debuutalbum. De groep uit het Londense Wandsworth is in 2005 bijeengekomen uit studenten aan de prestigieuze Elliott-school. Dit heeft eveneens Burial, Four Tet en Hot Chip voortgebracht, maar ook acteur Pierce Brosnan heeft zijn onderwijs genoten op Elliott. Toch willen de leden van The xx vanaf het eerste moment benadrukken dat Elliott behalve een ontmoetingsplek totaal geen rol heeft gespeeld in hun ontwikkeling als band. Integendeel: Ze voelen zich eerder genegeerd door de docenten en dichten dit toe aan hun eigenzinnige benadering. The xx maakt zogenaamde 'dream pop', maar de lijst van inspiratiebronnen loopt uiteen van Jimi Hendrix via Joy Division naar Cocorosie.
De drummer van de groep heet Jamie Smith. Zijn leeftijd is nergens vastgelegd, maar afgaand op informatie omtrent The xx zou hij in 1990 zijn geboren. Buiten de gewone drums kan Smith ook overweg met drumcomputers en gebruikt binnen de groep ook al de computer voor extra geluiden. In juli 2009 maakt hij een mixtape ter promotie van het debuutalbum van The xx, 'xx', voor het tijdschrift FACT. De tape bevat vier tracks: Een eigen compositie en drie remixes. Het wordt uitgebracht onder de naam Jamie xx en is de eerste keer dat hij die naam gebruikt. In 2010 klinkt zijn naam door als 'New York Is Killing Me' verschijnt: Een track van het laatste album van de legendarische Gil Scott-Heron welke is geremixed door Jamie xx. Ondanks de nodige airplay op verschillende stations wordt het geen hit. 'I'll Take Care Of U', eveneens met Scott-Heron, strandt op nummer 40 in de Indie-charts, waarschijnlijk ook een Top 40. Zijn eigen 'Far Nearer' uit 2011 eindigt 88 plekken te laag voor de Singles Top 40. Het grote publiek mag hem dan nog niet kennen, onder de artiesten is het een gewilde naam. Zo is Smith mede-producer van een nummer van Alicia Keys ('When It's All Over') en krijgt hij volledige credit als producer van 'Take Care' van Drake. Daarop doet Rihanna mee als gast-zangeres.
Parallel aan zijn eigen drukke bestaan, is hij desondanks ook nog steeds lid van The xx. Dat heeft in september 2012 voor het laatst een album uitgebracht. 'Coexist' is een stuk gewilder dan het debuut. In Engeland staat het op nummer 1 in de albumlijsten, evenals in Vlaanderen, Zwitserland en Nieuw Zeeland. Zowel groep als Jamie xx zijn vooralsnog aan de aandacht ontsnapt in Nederland.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten