Raddraaien: Run DMC

Zal ik meteen met de deur in huis vallen? Ik heb helemaal niks met rap! Ik heb vaak geprobeerd om een ingang te vinden, maar halverwege het eerste liedje had ik alweer schoon genoeg van de hiphop. Ik ben voor het Sneeker Nieuwsblad eens voor een recensie naar de uitvoering van een fanfare gestuurd. Een paar weken later verwachtte dezelfde krant een recensie van een pas verschenen cd van een Sneker hiphop-crew. Beide recensies zijn wellicht de zwaarste die ik ooit heb gehad. Ik wilde die hiphop-cd bewaren tot een verzamel-recensie, zodat ik maar twee alinea's hoefde te schrijven. Introductie van de groep is een en op die andere zes regels bedenken we wel iets. Niets daarvan: Volledige recensie! Ik kan de recensie zélf niet voor de geest halen, maar ik denk dat het een enorm lulverhaal is geworden. Wat moet je nou schrijven over een staccato pratende meneer over een 'human beat box'? 'Walk This Way' van Run DMC, de Raddraaier van vandaag, is zo'n geinig plaatje uit de jaren tachtig dat ik nog geregeld draai, maar de favoriete rap-plaatjes zijn bij mij op één hand te houden.

Dankzij Run DMC en Beastie Boys is de hiphop in 1988 goed doorgebroken. Het is het jaar van de brugklas. Er zit één fanatieke rapper bij me in de klas. Zo iemand die voortdurend zit te 'beatboxen', bij binnenkomst in de klas als eerste zijn 'tag' op het schoolbord zet en alles wat hij draagt is van Adidas. Zijn tag-naam is 'Jas-Oner' en zijn handtekening vindt je overal in de stad tot aan de treinstellen toe. De wiskundeleraar noemt hem 'een spuitflescrimineel', dus als nog iemand een naam nodig heeft voor een nieuw Nederhop-gezelschap...? In huize Louwsma is hiphop 'not done'. Run DMC is wel grappig vanwege hun gebruik van de Aerosmith-gitaren, maar daar blijft het verder bij.

Toch heeft Run DMC héél veel betekend voor de hiphop. Schrijft u maar mee: nummer 1 in de R&B met een rap-album, eerste rap-act die meerdere malen in de Billboard 100 terecht komt, eerste rapartiest met een rap-album dat in de top tien van de pop-charts eindigt, eerste rap-act op de omslag van Rolling Stone, de eerste die een Grammy krijgt uitgereikt, de eerste met een video op MTV, de eerste die stadion-optredens doet en de eerste die een miljoenendeal met een bedrijf sluit. Tenslotte is het pas de tweede die hun plekje in de Rock & Roll Hall Of Fame heeft gekregen, Grandmaster Flash ging hen voor, en de eerste rap-artiest met zowel goud, platinum en multi-platinum voor hun albumverkopen.

Het verhaal begint omstreeks 1980 in Hollis, een wijk in Queens. Joseph Simmons' oudere broer Russell is de manager van de legendarische rapper Kurtis Blow. Joseph wordt aangesteld als vaste dj en wordt geafficheerd als 'DJ Run, the son of Kurtis Blow'. Darryl McDaniels is aanvankelijk meer geïnteresseerd in atletiek totdat hij twee draaitafels koopt. Simmons adviseert hem te gaan rappen, maar McDaniels heeft wat dat betreft podiumvrees. Wel begint hij met het schrijven van 'rhymes'. Zijn podiumnaam luidt dan 'Easy D.'. Eind 1980 hangt het duo veelal rond in Two-Fifths Park in Hollis waar men hoopt te kunnen optreden voor de grote namen. Eentje daarvan is Jason Mizell, dan bekend als 'Jazzy Jase'. Mizell valt niet alleen op door zijn garderobe, maar ook door zijn 'b-boy'-houding dat hem vóór de muziek geregeld in de problemen brengt. De drie worden hechte vrienden, toch is het Simmons die als eerste een plaatje mag opnemen. Dit omdat Russell Simmons pas is binnengelopen met Blow. 'Street Kid' is desondanks een regelrechte flop. Joseph wil zo snel mogelijk weer de studio in, maar nu met zijn 'buddy' 'Easy D.'. Russell ziet dat echter helemaal niet zitten, maar na maanden zeuren gaat die overstag. Mizell wordt toegevoegd aan het trio en dan komt Russell met 'die verschrikkelijke naam'. 'Eazy D.' wordt 'DMC' en de naam luidt Run-D.M.C. Afschuwelijk, volgens Joseph en Darryl. Die hadden gedacht aan 'The Dynamic Two', maar moeten de keuze van Russell toch maar slikken.

Eind 1983 verschijnt de eerste single van Run DMC: 'It's Like That'. De single piekt op 15 in de R&B. Waar bij Sugarhill Gang het succes eenmalig was, daar weet Run DMC een vervolg te geven aan de hit. Mizell heeft dan de naam 'Jazzy Jase' al lang laten vallen en heet 'Jam-Master Jay', net als de tweede hitsingle van Run DMC. In 1984 verschijnt het debuut-album en de single 'Rock Box'. Die laatste zal voor een ommezwaai zorgen in de hiphop. De plaat is een fusie tussen hardrock en hiphop. Het zal de opmaat vormen voor de latere raprock. Hetzelfde geluid is ook te horen op 'Walk This Way'. Producer Rick Rubin wil iets 'herkenbaars' toevoegen aan hun album 'Raising Hell'. Als eerste wordt gedacht om over de bestaande Aerosmith-plaat te rappen, maar op aandringen van de groep worden Steve Tyler en Joe Perry benaderd om het opnieuw in te spelen en zingen. De acceptatie van een stel hardrock-veteranen vestigt de status van hiphop steeds meer en beter. Maar ook binnen de scene heeft Run DMC de bezem ter hand genomen. De opzichtige glitterkostuums van de 'oldschool' rappers gaan de voddenzak in en hiphop-kleding wordt plots 'street style'. Adidas draagt mee in de sneakers, maar mag de veters houden. Omdat je in de gevangenis geen veters mag hebben omdat je jezelf ermee zou kunnen opknopen, verwijdert Run DMC de veters als een 'statement'.

Pas in 1998 vervolgt Run DMC in ons land haar hit-carriére als Jason Nevins hun 'It's Like That' onder handen heeft genomen. In die tijd zal Run DMC Aerosmith vergezellen tijdens hun wereldtournee, maar 'Run' wordt de hiphop en het toeren moe. Zijn broer is dan pas begonnen met het kledingmerk 'Phat Farm' en hij zegt zijn makkers vaarwel om ook de zaken in te gaan. Op 30 oktober 2002 wordt 'Jam-Master Jay' in zijn opnamestudio doodgeschoten. Een moord die, evenals Notorius B.I.G., nog steeds niet is opgelost. Simmons en McDaniels geven een 'statement' af dat Run DMC hiermee tot het verleden behoort. Op 3 april 2009 wordt de groep bijgezet in de Rock & Roll Hall Of Fame. McDaniels en Simmons doen lange tijd afzonderlijk hun stukje Run DMC, maar komt in de zomer van 2012 bijeen. Ze doen vervolgens een handjevol exclusieve festival-optredens.