maandag 7 juli 2014

Raddraaien: Shakatak



Hoewel in de jaren 1977-78 alles om disco lijkt te draaien, heeft de disco, goed beschouwd, geen lange levensduur gehad. Wat nu exact de eerste disco-plaat is, daar verschillen de meningen over. Het disco-geluid is al waarneembaar in de Phillysoul van omstreeks 1973 en hoewel 'Rock The Boat' van Hues Corporation en 'Rock Your Baby' van George McCrae geassocieerd wordt met disco, staat het echter als 'Miami soul' te boek. Ik denk zelf dat 'That's The Way I Like It' van KC & The Sunshine Band eind 1975 het balletje aan het rollen heeft gebracht. Rond dezelfde tijd komt Abba tot een hoogtepunt en krijgt Giorgio Moroder de smaak te pakken met Donna Summer. Zoals zoveel successen wordt de disco ook flink uitgemolken en zijn er tot ver in de jaren tachtig disco-hits, maar de 'serieuze' muzikanten willen omstreeks 1980 iets anders. De creatieve disco wordt weer funky en de zangers en zangeressen meer soulvol. Ik heb de term vorige week voor het eerst gebruikt en ik heb hem zelf bedacht: 'sophisticated disco'. De disco die van de voorgaande lijn probeert af te wijken en na 1979 is gemaakt, staat over het algemeen te boek als post-disco. De Raddraaier van vandaag is daar eentje van, maar maakt op zijn beurt ook weer deel uit van een nieuwe stroming in de popmuziek: 'Easier Said Than Done' van Shakatak (1982).

Waar de disco het als creatieve muziekstijl vijf jaar heeft volgehouden, daar is het met de beweging van Shakatak feitelijk binnen twee jaar bekeken. Desondanks is de groep al 34 jaar onafgebroken actief en hoewel het niet meer meedoet op de hitparade heeft het nog steeds veel succes. Shakatak wordt in 1980 geformeerd door de heren Bill Sharpe (toetsen), Roger Odell (drums) en bassist Steve Underwood. De laatste wordt een jaar later vervangen door George Anderson en die bezetting is in 2014 nog immer actief. Jill Saward is als zangeres, percussioniste en fluitiste eveneens sinds 1980 present, maar zij wordt pas in 1984 aangesteld als vaste zangeres. Voorts maakt Shakatak door de jaren heen gebruik van extra studiomuzikanten, alsook een tourbezetting en een reeks zangeressen die allemaal percussie en fluit kunnen bespelen. De debuutsingle van Shakatak heet 'Steppin' en valt nét buiten de Engelse hitparade, opvolger 'Feels Like The Right Time' piekt bescheiden op 41. De volgende twee doen het ietsje minder, maar dan is daar onze Raddraaier. De plaat verblijft zeventien weken in de Engelse hitparade en heeft twaalf als hoogste plek. In Nederland piekt het in februari 1982 op een zeventiende plek en is na vijf weken de hitparade uit.

Shakatak speelt een soort jazzfunk dat enorm populair is op de dansvloer. Waar stijlgenoten uitsluitend instrumentaal werk brengen, heeft Shakatak de beschikking over zangeressen die de titel zingen. Er is te weinig vocaal werk om het tot een normale popsong te maken, maar het is net iets boeiender dan een compleet instrumentaal nummer. Alhoewel... ik heb deze 'Easier Said Than Done' eveneens op 12"-single en dat begint na de tijdsduur van de gewone single erg slaapverwekkend te worden. Shakatak maakt gebruik van verschillende zangeressen, waarvan we alleen de naam Tracey Ackerman nog zouden moeten herkennen. Zij heeft eind 1985 een minimaal Top 40-hitje met Mirage: 'Into The Groove Medley'. Toch krijgt Jill Saward een vaste aanstelling bij de opnames van 'Down In The Streets', het vijfde album van Shakatak. De groep kent wereldwijd succes en met name in Japan is het zeer populair. De demonstratie-melodie op de Casio CT-460, een populair keyboard in die tijd, is bijvoorbeeld 'Nightbirds' van Shakatak. In 1984 verschijnt het live-album 'Live In Tokyo'. Het ontvangst in Japan kan een jaar later worden gestaafd aan die van 'Live!', welke in Londen is opgenomen. Vooral in de late jaren tachtig zal Japan steeds meer de overhand krijgen.

De groep is uiterst productief als het aankomt op het uitbrengen van elpees, maar ook de tourschema's zijn moordend. De heren laten een zucht van verlichting als Saward aankondigt dat ze zwanger is. Het toeren wordt even afgesloten en de groep gaat zich weer toeleggen op plaatopnames. Het album 'City Rhythm' (1985) kenmerkt zich door bijdragen van alle leden, terwijl toetsenist Bill Sharpe voor veel van de vroege composities kan tekenen. Shakatak maakt in 1986 en 1987 twee elpees voor de Japanse markt. Japan wil dat Shakatak ieder jaar twee albums opneemt, waaronder eentje die exclusief in Japan verschijnt. Met die traditie moet de groep al snel breken, maar er zijn toch verschillende 'andere' uitvoeringen van reguliere elpees voor de Japanse markt. In Europa is de interesse voor Shakatak na het album 'Manic Cool' (1987) grotendeels afgelopen, maar dan begint de groep het Amerikaanse publiek wakker te schudden.

In de nieuwe eeuw brengt Shakatak om de twee jaar een oorspronkelijk studio-album uit, de laatste heet 'On The Corner' en is dit jaar verschenen. De band treedt nog altijd op, vooral op jazzfestivals. In Nederland heeft de groep het succes van 'Easier Said Than Done' geëvenaard met 'Watching You' dat een dertiende plek bereikt in 1985. In Engeland heeft de groep zestien hits, waarvan alleen 'Down In The Street' en 'Night Birds' de top tien bereiken. Maar met een fenomenale albumverkoop is er niemand van Shakatak die je daarover hoort klagen!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten