dinsdag 29 juli 2014

Week Spot: Tony Clarke



Ik denk toch achteraf dat het 'The Entertainer' is geweest, die ik in november 1999 tegenkom bij een kringloopwinkel in Bilthoven. De naam 'Tony Clarke' breng ik dan meteen in verband met de gelijknamige producer van The Moody Blues, maar weet eigenlijk ook wel zeker dat die geen platen heeft uitgebracht en al helemaal niet op het Chess-label. De single oogt matig en dus laat ik hem liggen. Nogmaals: In 1999 zou ik de single ook niet op waarde hebben geschat, maar dan had ik hem nu op zijn minst in de bakken gehad. Dat is dus niet het geval, buiten de Amerikaanse Eric-heruitgave uit de jaren tachtig. Die single heb ik behandeld in de allereerste 'Uit de jeukdoos', er vanuit gaande dat 'Selfish One' van Jackie Ross wel op de 'Northern Soul Jukebox' zal staan. Nee dus, maar wel zo'n 1800 nummers die ik tot dan toe niet ken. In de eerste maanden van de 'Jukebox' maak ik al snel kennis met 'Landslide' van Tony Clarke. Hoe kan het ook anders, want de plaat geldt sinds veertig jaar als één van de allergrootste klassiekers uit de beweging. Ik ben dan ook bijzonder in mijn nopjes met de originele Amerikaanse persing van 'Landslide' van Tony Clarke, zodat ik deze vandaag kan presenteren als de kersverse Week Spot.

Nog steeds geen Ruby Andrews? Nee, nog niet. De wijzer slaat momenteel weer over naar 'Casanova', maar dit kan elk moment weer veranderen. Bovendien ga ik zaterdag in Do The 45 de Week Spots van 2014 draaien en ben van plan om te eindigen bij de nieuwste. In dat geval vind ik 'Landslide' een mooiere climax hebben en omdat de komende afleveringen van Do The 45 allemaal een thema hebben, stem ik de Week Spot daarop af. Volgende week kunnen jullie andermaal een instrumentale Week Spot verwachten, maar ik moet wel even een keuze maken. Vandaag dus Tony Clarke en zijn onverwoestbare 'Landslide'. Een nummer dat in de kringen van de Northern Soul nauwelijks introductie behoeft, maar omdat het buiten de 'scene' volslagen onbekend is, zal ik hem hierbij aan jullie voorstellen.

Wikipedia vermeldt 13 april 1940 als zijn geboortedatum, maar er zijn ook bronnen die 1944 noemen. In dat laatste geval, en dat gebeurt nog wel eens, zou Clarke deel uit maken van de 'club van 27'. Ik ga desondanks uit van 1940, ook omdat ik die 'club van 27'-verering maar helemaal niks vind. Ralph Thomas Williams luidt zijn echte naam. Hij wordt geboren in New York, groeit op in Detroit en zal muzikaal vooral actief zijn in Chicago. Hij heeft echter ook een vak geleerd in het geval dat de muziek niet zal slagen: Williams is gediplomeerd kok. Wanneer zijn carriére precies begint, verschillen de meningen. Gedurende zijn actieve jaren lijkt niemand geïnteresseerd om de geschiedenis van Tony Clarke in kaart te brengen en als in de midden jaren zeventig 'Landslide' de Northern Soul veroverd, is Clarke reeds vijf jaar zaliger. Dave Rimmer noemt een single van Tall Tonio & The Mello-Dees. Clarke zou in dat geval Tonio zijn en dat zou best eens kunnen. Hij is relatief lang. In 1962 verschijnt zijn eerste solo-single, 'Cry', voor het minuscule Fascination-label. Helaas is ook hier niets bekend over het label en weten we dus niet of het in Detroit of Chicago is opgenomen. Vanaf 1964 neemt Clarke zijn platen op in Chicago voor het Chess-label. De eerste heet '(The Story Of) Woman, Love And Man (part one)', terwijl de tweede wordt toegeschreven aan 'Tony Clarke And You, His Audience': 'Ain't Love Good Ain't Love Proud'. De derde single voor Chess is evenwel zijn grootste hit: 'The Entertainer' (1964).

Die single bereikt in 1965 de tiende plek op de Rhythm & Blues en 31 in de 'mainstream'. Hoewel Clarke nog een aantal uitstekende opvolgers op de markt brengt, zit een succes op de hitparade er niet meer in. Zelf ben ik erg gecharmeerd van zijn 'Joyce Elaine' en nu weet ik ook waarom Tony het met zoveel 'soul' kan brengen: Joyce Elaine is de naam van zijn vrouw, hoewel het huwelijk niet lang daarna op de klippen zal lopen. In oktober 1966 verschijnt de single 'Landslide/ You Made Me A V.I.P.', dat behoorlijk 'upbeat' is in vergelijking met zijn voorgaande singles. Toch flopt het genadeloos. Over de single 'Ghetto Man/ Love Power' verschijnt volgens Rimmer in 1967 op Chicory, maar zijn collega John Manship noemt 1970 als verschijningsjaar. Wie moet je geloven? Ik ga uit van Rimmer, omdat 'If You Ask Me' van Chip Tyler eveneens op Chicory is verschenen en het label geen lang leven heeft gehad. Ik heb net beide kanten even kort beluisterd via Manship en ik moet zeggen: Ondergewaardeerde klassieker in een notendop! '(They Call Me A) Wrong Man' verschijnt op 1968 op M.S., maar daarmee is de discografie van oorspronkelijke nummers wel compleet. Clarke heeft in zijn leven ook enkele liedjes geschreven: Etta James neemt zijn composities 'Pushover' en 'Two Sides To Every Story' uit. In 1969 brengt de Engelse divisie van Chess als eerste maar eens 'The Entertainer' opnieuw uit. Rond de persoon van Clarke is het dan erg stil geworden.

In de vroege ochtend van 28 augustus 1971 breekt Clarke in in het huis van zijn ex-vrouw Joyce Elaine en bedreigt haar met een autokrik. Joyce Elaine handelt uit zelfbescherming en schiet Clarke ter plekke neer. Zelf zal ze jaren later slachtoffer worden van eenzelfde situatie. Tony Clarke is met slechts één hit geen zwaargewicht als Janis Joplin, Jimi Hendrix of Jim Morrison en zijn overlijden wordt slechts in een klein berichtje gevat in de krant. Rond dezelfde tijd komt in Engeland de Northern Soul op en met name Clarke's 'Landslide' wordt massaal herontdekt. In maart 1974 brengt de Engelse Chess 'Landslide' opnieuw uit. De BBC hanteert in die jaren een 'breakers'-lijst. Hetzelfde wat wij verstaan onder de Tipparade, met dien' verschil dat de BBC de 'breakers' angstvallig geheim houdt. Veertig jaar na de tijd weten we dat 'Landslide' met ingang van 30 maart 1974 maar liefst twaalf weken op de 'breakers' heeft gestaan. De single wordt over het algemeen zeer goed verkocht, maar te minimaal voor een plek op de hitparade. Het is de single die je bijna op iedere straathoek kan krijgen en dit maakt mijn originele 'niet-afgedraaide' Amerikaanse persing best tot een kleine unicum.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten