Blauwe Bak Top 100: 90-81

De vrije zondag moest eigenlijk een fietsdag worden, maar ondanks de fijne temperatuur ben ik toch binnen gebleven. Dat geeft op zichzelf ook niets, want ik had genoeg 'zaken' te regelen, waaronder de Blauwe Bak Top 100. Bovendien is het best fijn om geen verplichting op de zondag te hebben. Ik ben nog even van plan geweest om vanavond naar Zwolle te fietsen, maar daar heb ik van afgezien. Beter nog even uitrusten voor de nieuwe werkweek. Vandaag presenteer ik jullie de nummers 90 tot en met 81 van de Blauwe Bak Top 100.

90 I'm Not In Love With You Anymore-Stella & The Gazelles (US, Womar WO-106, 1967, re: 2002)
Bijna twee jaar geleden kocht ik 'Spilt Milk' van Alfreda Brockington, een Goldmine-heruitgave van een paar jaar geleden. Hoewel... heruitgave? De opname uit 1967 is destijds nooit officieel uitgebracht en komt rechtstreeks van een suizende acetaat. Op de andere kant staat 'Nicer Girl' van The Assassins, eenzelfde verhaal als bij Alfreda. Dat 'Nicer Girl' in nog twee uitvoeringen bestond, wist ik toen al iets van, maar in alle gevallen is het nooit tot een officiële plaat gekomen. Toen kwam ik een paar maanden geleden 'Nicer Girl' van The Topics tegen, maar ik ben niet kapot van hun versie. De andere kant van de plaat heeft meer mijn interesse, dat is deze van Stella & The Gazelles die naar verluid ook 'Nicer Girl' hebben opgenomen. Tot het begin van de 21e eeuw waren de opnames van Stella & The Gazelles niet verkrijgbaar, dit is op meerdere fronten een historische bootleg.

89 You Need Love-Irma & The Fascinators (UK, Goldmine Sevens GS004, 1966, re: 1996)
Ik bezig zelf al enige tijd de term 'Rare Soul' in plaats van 'Northern Soul', want dat dekt mijn collectie beter. Northern Soul heeft namelijk ook heel veel 'reut' opgeleverd, halverwege de jaren zeventig was een bubblegum-stamper met tempowisselingen al een Northern Soul-klassieker, iets waar ik mezelf niet mee wil vereenzelvigen. Ik duik liever diep de zwarte muziek in om de echte parels op te duiken. Neem nou deze van Irma & The Fascinators. De muziek ken ik als 'Shing-A-Ling' van The Cooperettes (ook in mijn koffers), maar dit is een alternatieve versie met een andere tekst. Eerlijk: Ik vind deze beter 'passen' dan The Cooperettes, maar dat zijn de Northern Soul-cracks niet met me eens. Deze opname is in 1965 of 1966 gemaakt, maar verscheen pas in de jaren tachtig als bootleg (als b-kant van 'She's Wanted' van Larry Clinton). In 1996 werd dit gehonoreerd met een uitgave in de Sevens-serie van Goldmine. Jammer dat Goldmine deze serie rond 2006 heeft gestaakt!

88 There Must Be A Love Somewhere-Ede Robin (US, LeCam LC310, 1968, re: 198?)
Mijn 'huiswerk' over de daadwerkelijke Northern Soul-scene van de jaren zestig en zeventig heb ik gedaan op de informatieve pagina van de Hinckley Soul Club. Toen ik mijn eigen soul-groep begon op Facebook leek het me pas op te vallen dat de naam Dave Redshaw heel vaak viel op die site. Het blijkt dus zijn website te zijn. Dave is van de late jaren zeventig tot diep in de jaren tachtig een van de beroemdste lokale deejays in de omgeving van Hinckley en zelf een fanatiek danser die alle clubs wel eens heeft bezocht. Ik begon gisteren mijn Do The 45 met deze van Ede Robin en publiceerde na afloop de speellijst op Facebook. Tot mijn verrassing zag ik gisteren dat Dave daarop had gereageerd. ,,Ik kan het moment nog zo goed herinneren. Ik stond midden in de Wigan Casino en toen kwam dat intro. Mijn nekharen stonden recht overeind. Wat een fantastische plaat!". Ja, wat wil ik dan nog vertellen over dit plaatje?

87 Mama Didn't Raise No Fools-Sugar Pie DeSanto (US, Checker 1109, 1965)
Ik ben de cd en het hoesje al jaren kwijt, maar ik zweer jullie: In het boekje staat dat 'Mama Didn't Raise No Fools' 'previously unissued' was. En zo meen ik jaren (het nummer is reeds in 1996 al een persoonlijke favoriet) dat dit een niet-te-vinden opname moet zijn. Via het Steenen Tijdperk krijg ik een mp3 van het nummer met een hoorbare tik. Hee? Is-ie dan toch op vinyl uitgebracht? Pas een jaar geleden ontdek ik dat het gewoon een b-kant is geweest. De a-kant is 'Jump In My Chest' en via een bevriende Duitse handelaar 'scoor' ik mijn exemplaar.

86 Do You Ever-The Manhattans (US, DeLuxe 45-152, 1971, re: 1973)
Buiten de vele Ebay-aankopen en orders van internet-winkels is ook nog die giga-partij singles die ik in maart van Marktplaats heb gehaald. Helaas vinden we er weinig van terug in deze Top 100, hoewel er in ieder geval nog eentje op nummer vijftig staat. Deze van The Manhattans moest gewoon wel in de Top 100, opnieuw een reden waarom ik liever van 'rare soul' spreek dan 'Northern Soul', want in die laatste categorie wordt het plaatje verguisd.

85 You Told Me-The Tiaras (US, Valiant 6027, 1964)
Ik sta op het punt om een grote order te plaatsen bij een Amerikaanse dealer als ik toch besluit om nog even verder te kijken. Dat is mijn geluk geweest, want ik vind zowel Barbara Greene als deze van The Tiaras elders een stuk voordeliger. Ik gebruik het aanbod van de Amerikaanse dealer nu voornamelijk als 'gids' vanwege zijn kwalitatieve 'soundclips'. Waar ik vorig jaar nog probeerde om de a- en b-kanten in deze lijst te vermijden, daar kan ik dit jaar er niet om heen. Ik heb namelijk erg veel singles gekocht waarvan beide kanten uitmuntend zijn en deze van The Tiaras is een prachtig voorbeeld. 'You Told Me' is traditionele 'girlgroup' met een venijnige knipoog, de andere kant is meer upbeat en staat ook een stukje hoger in deze lijst.

84 Packing Up-Damon Fox (UK, Outta Sight/Fairmount OSV-079, 1966, re: 2012)
In begin 2012 ben ik zo idolaat van deze single van Damon Fox dat ik even bereid ben om veertig pond te betalen voor een stoffige styreen-bootleg. Het origineel is zomaar meer waard dan duizend pond, dus daar heb ik het niet over. Mijn geduld wordt beloond als Outta Sight eind 2012 met een heruitgave komt. Ik koop de single in maart en hoewel deze drie keer beter klinkt als de genoemde bootleg, komt de plaat maar zelden de bak uit. Bezit van de zaak?

83 Bumble Bee-Lavern Baker (US, Atlantic 45-2077, 1960)
Deze zag ik afgelopen week in de kandidatenlijst en besloot toen dat-ie alsnog Week Spot moest worden. De Week Spot van de komende week heeft dezelfde oorsprong. Ik ben in 2013 iets meer gezwicht voor de ouderwetse rhythm & blues, maar hou mijn voet toch een beetje op de rem. Voor we het weten, kan ik dan een Top 2000 samenstellen, want de markt is overspoeld met dergelijke rhythm & blues-klappers.

82 Stoney Face-Vicki Nelson (US, Discovery 41541, 1967, re: 1977)
Op het aller-laatste moment toch nog toegevoegd, Bobby Sheen heeft ervoor moeten wijken. Tja, het origineel is onvindbaar en deze bootleg is ook best schaars en ik kon hem voor weinig krijgen. Het nummer zélf is gewoon goed, maar ook niet meer dan dat.

81 Undecided-Inez & Charlie Foxx (US, Dynamo D-117, 1968)
Geen Barbara & Brenda dit jaar, maar wel een tweetal plaatjes van Inez & Charlie Foxx. Neem deze Dynamo-demo uit 1968. Een plaat uit een veiling van de bevriende handelaar in Chicago, de enige die me een paar zweetdruppels heeft gekocht (en een stevige prijs als gevolg). Het is echter wel een fraaie 'double-sider', ook al valt me sindskort op dat de andere kant een beetje 'versleten' klinkt. Ik hou het in deze Top 100 dan maar bij mijn ultieme favoriet: 'Undecided'. De tweede single van broer en zus Foxx van dit jaar staat niet in de Top 100: Ik kocht die voor 'Hurt By Love', maar blijkt de b-kant te zijn van de 1969-heruitgave van 'Mockingbird'. Nu zoek ik nog actief naar 'La-Dee-Da', dat als twee druppels op 'Where Did Our Love Go' van The Supremes lijkt.