Blauwe Bak Top 100: 30-21

Pas weer thuis en aan het uitbuiken van twee feestelijke dagen in familiekring. Straks even koffie zetten en dan... de lucht in! Vanavond tussen twaalf en drie presenteer ik jullie een vinyl-aflevering van Floorfillers, dus drie uren veelal disco uit de jaren zeventig en tachtig. Jullie zijn uitgenodigd! Hierbij de nummers 30 tot en met 21 in de Blauwe Bak Top 100, zaterdag en zondag besluit ik de lijst met de Top 20.

30 Take Me Home-Donna King (US, Hot-Line 906, 1966, re: 1975)
Rarenorthernsoul doet rond mei/juni een foldertje in de pakjes met daarin de volledige voorraad heruitgaven. Daaronder bevindt zich ook twee obscure kantjes op het Hotline-label. The Sonatas op de ene en Donna King op de andere. Ik ben het nummer zelf een beetje 'vergeten' als ik deze bij Eddie tegenkom, maar na een vluchtige Youtube-beluistering ben ik vlug bereid. Ik noemde het al in juli bij de tweede Blauwe Bak Top 40 van het jaar, deze plaat vertelt de charme van het Northern Soul verzamelen. Een stoffige klinkende bootleg op styreen van een origineel dat niet aan te slepen is. En hoewel dit exemplaar een behoorlijke gradatie mee krijgt, piept en ruist het als een acetaat.

29 You Didn't Say A Word-Yvonne Baker (UK, Outta Sight/Parkway OSV-069, 1967, re: 2012)
Yvonne Baker staat in 1962 hoog in de hitlijsten met The Sensations en 'Let Me In'. Dat succes weet de groep niet meer te evenaren en Yvonne's markante stem begint zo'n opvallend ingrediënt te worden dat latere plaatjes worden toegeschreven aan The Sensations with Yvonne Baker. In 1966 valt het zanggroepje in duigen en gaat Yvonne verder als soliste. Dat wil eveneens moeilijk lukken en 'You Didn't Say A Word' brengt in 1967 evenmin het verdiende succes. Het is echter rond 1970 als dit nummer in de Engelse Northern Soul wordt ontdekt en het is één van de eerste plaatjes die in 1972 een commerciële heruitgave krijgt. Met 'Night Owl' van Bobby Paris op de andere kant is dat een essentieel plaatje in de Northern-beweging. Zesenveertig jaar na de eerste uitgave is de plaat nog altijd zeer gewild tijdens Northern-feesten en dat is ook niet vreemd. Deze verveelt nooit!

28 Rising Higher-Marva Holiday (UK, Kent CITY-030, 1967, re: 2012)
Oorspronkelijk opgenomen voor het GNP Crescendo-label komt dit plaatje in 1967 niet verder dan het demo-stadium. In 2012 verschijnt het als de andere kant van 'Faith And Understanding' van The Magicians, de nummer 39 in deze lijst. Eindelijk erkenning voor een plaatje dat dit al veertig jaar had moeten hebben.

27 I Got You Babe-Etta James (US, Cadet 5606, 1968)
Waarom moest dit twee maanden duren? Ik had de single al eerder gezien bij mijn Franse vriend en was toen al weg van deze eigenwijze uitvoering van Sonny & Cher's hit. Toch ga ik pas in juni over tot de aankoop en heb daar geen spijt van gehad! Blijkt andermaal dat dit nummer zowaar een 'underdog' is in het repertoire van Etta James.

26 Living A Lie-The High Keys (UK, Verve bootleg, 1966, re: 2012)
Een mazzeltje! Anders kan ik deze bootleg van The High Keys niet omschrijven. In de advertentie vermeldt de handelaar dat er 'iets' mis is gegaan in het proces bij het persen en dat de schijfjes daardoor een klein mankement hebben. 'Hence price', want hij zit ver onder de vijf euro. Ik kan echter niet ontdekken wat mis is met mijn exemplaar. Een zeer fraaie 'double-sider' met 'You Can Split' van Youngblood Smith op de keerzijde: Twee onmogelijk te vinden kanonschoten samengebracht op deze 'moderne bootleg'. Dat laatste betekent dan dat het feitelijk mp3's op een schijf vinyl zijn, maar dat mag de pret niet drukken.

25 Listen To Me-The Esquires (US, Bunky's 7750, 1968)
Een zeer gekke zondag was dat, die uitgebreide fietstocht die ik in februari heb gemaakt. De NAP tot Peize, dan de Flevoroute tot en met Bakkeveen en op de automatische piloot via Lippenhuizen en Gorredijk weer terug naar Nijeveen. Ik zal niet zeggen dat 'Get On Up' van The Esquires me nog niet was opgevallen, maar het is op de terugweg bij Oldeberkoop dat ik plots in alle staten ben. Ik vind hem die avond in de verkooplijst van Jörg. Het is echter de rubriek 'Beside The A-side' die ervoor zorgt dat ik smoorverliefd word op de b-kant: 'Listen To Me'. Deze staat dan ook als enige kant genoteerd in deze Top 100.

24 Lonely Girl-Miss Madeline (US, Mar-v-lus 6019, 1967)
De handelaar bij wie ik in eerste instantie deze van Miss Madeline zal kopen, heeft vast zijn wenkbrauwen gefronst. Waarom wil ik zo specifiek de Miss Madeline-versie hebben en niet de identieke Young Folk? De reden ligt hem bij de b-kant, 'Behave Yourself'. Sterker nog: Ik ken eigenlijk alleen maar dat nummer van Miss Madeline, terwijl 'Lonely Girl' het meest 'upbeat' is van de twee. Mar-v-lus brengt aanvankelijk 'Lonely Girl' uit als Young Folk met catalogusnummer 6017. Het is slechts een kwestie van weken later als men besluit de plaat opnieuw te persen en nu toegeschreven aan de leadzangeres. Voor zowel Young Folk als Miss Madeline lijkt het de enige opname te zijn gebleven. Nu ben ik inmiddels wel nieuwsgierig naar de b-kant van Young Folk, als Madeline hier eveneens in schittert, kan die nog best eens toegevoegd worden aan mijn koffers.

23 Easy Baby-The Daydreams (US, Dial 45-4034, 1966)
Het Dial-label staat voor mij vooral te boek als de maatschappij waarvoor Joe Tex zijn plaatjes heeft opgenomen. Getuige eentje die ik in september in Hoogeveen heb gekocht, gaat Tex tot aan de jaren tachtig door op het Dial-label. In Europa is de distributie dan al een aantal malen veranderd, van Atlantic tot Mercury. Deze plaat van The Daydreams houdt me gedurende het weekend dat de veiling afloopt, flink in de besnijding. Het is op mijn verjaardag en ik ga die middag met Willemijn naar Giethoorn. Toch stel ik het vertrek uit totdat de veiling is afgelopen en ik tot driemaal toe mijn maximumbod heb verhoogd. Het is niet nodig geweest, want ik heb hem keurig voor de startprijs gekregen. En dat is niet gek als je het vergelijkt met de beursprijzen. 'Easy Baby' zit gemiddeld tussen de 25 en 40 dollar. Vandaag of morgen zal ik kijken of Chris 'The Loving Side' heeft afgeprijsd naar een tientje, zo ja, dan wacht ik niet met bestellen. Die plaat van The Daydreams kent precies dezelfde charme als 'Easy Baby', maar is meer een stamper en wijkt qua boekprijs niet af van deze nummer 23. Zou het me gegund worden om tweemaal een koopje te doen op het gebied van The Daydreams of zal het bij dagdromen blijven?

22 Your Love Back-Nella Dodds (US, Wand 178, 1965)
Weer die zondag in februari van die extreme fietstocht. Het ging een beetje té gek, ik heb teveel hooi op de vork genomen en daar ook een paar dagen last van gehad. Qua weer is het een troosteloze zondag: Mistig en fris. Bij Bakkeveen krijg ik al de eerste klap, vervolgens tussen Oldeberkoop en Noordwolde en tenslotte zal ik me bijna te pletter vallen op een doodlopende weg nabij Havelte (verkeerde afslag). Nee, het mocht wel! In plaats van meteen onder de dekens te kruipen, vermaak ik me een paar uur op het internet en doe daarbij de verkooplijst van Jörg aan. Hij heeft Sugar Pie Desanto voor mij, The Esquires maar ook deze van Nella Dodds. Erg zonnig geprijsd, maar het heeft een goede prijs-kwaliteitsverhouding, want exemplaren in een topstaat zijn vaak ook vier tot vijfmaal zo duur.

21 No One To Love-Pat Lewis (UK, Outta Sight/Solid Hit OSV-037, 1967, re: 2011) Een verzameling in de verzameling, dat is wat ik in januari even van plan ben. Ik heb me voorgenomen om de Golden World-catalogus bijeen te sprokkelen. Hoewel er nog wel een paar van dat label op mijn zoeklijst staan, blijft het bij tweemaal The Debonaires, The Adorables, Pat Lewis en Barbara Mercer. En omdat ik toch bezig ben met Pat Lewis, die 'Look What I Almost Missed' op Solid Hit smaakt ook naar meer. Die koop ik dus in de Outta Sight-heruitgave en krijg terstond dit ijzingwekkend mooie 'No One To Love' op de koop toe!