Blauwe Bak Top 100: 50-41

50 Midnight Blue-Wendy Alleyne (West-Indies, Wirl W508, 1976)
En dit is hem dus: De laatste Week Spot van 2013. Omdat het bericht erover een kluif lijkt te worden, hou ik het hier kort. Ik had getwijfeld of ik deze wel moest toelaten in de Top 100 en besloot hem toen symbolisch op vijftig te zetten. Als ik het had los gelaten op de top tien was het pas echt pijnlijk geworden!

49 That's Not Love-Holly St.James (EU, ABC 10996, 1965, re: 200?)
Veel Northern Soul wordt voor mijn ontdekt op de fiets. Kont op het zadel, voet op de pedalen en de 'Northern Soul Jukebox' door de oortelefoontjes. In maart maak ik zo een ommetje over Hoogeveen en Hooghalen en ontdek ergens tussen beide plaatsen de schoonheid van 'That's Not Love' van Holly St.James. Natuurlijk is het liedje me al eens opgevallen, maar hier, op een bewolkte zondagmiddag 'in the middle of nowhere' valt het kwartje. Het duurt echter nog ruim een half jaar eer ik de gewenste single te pakken heb. Over Holly is zeer weinig bekend, maar het vermoeden bestaat dat het een blanke dame is. Toch zingt ze alsof haar leven ervan afhangt.

48 Look What You've Done To My Heart-Shirley & The Shirelles (Denmark, Bell BLL 1049, 1969)
Het aardige is, is dat we beide dezelfde dingen zeggen, maar dan over de ander. Mijn Wolfman-collega Lee Madge en ik mogen dan een diepe bewondering voor elkaar hebben, ook denk ik dat we heel veel gemeen hebben. Over drie weken kan ik jullie meer vertellen. Afgelopen nacht heb ik namelijk de treintickets gekocht, nu moet ik de organisator nog even achter de broek zitten voor wat betreft de overnachtingen. Ik ben niet beroerd om de eerste nacht in een bed & breakfast te kruipen, maar drie overnachtingen zijn mij té gortig. Terug naar de muziek en Lee Madge. Lee draait deze van Shirley & The Shirelles in zijn show als ik nog maar pas Wolfman-luisteraar ben geworden. Aanvankelijk doet het nummer niks bij mij, ik vind het een beetje té poppy. Dat groeit evenwel met het verstrijken van de tijd. Omdat ik vorig jaar nog eens een hele leuke Shirelles-single heb gevonden op Marktplaats besluit ik het weer eens als zoekterm op te geven. Dan zie ik deze smetteloze Deense persing met fotohoes. Die staat al twee maanden te koop voor de vaste prijs van acht euro. Ik kan mijn ogen niet geloven. De transactie is een minuut later een feit.

47 The Joker Went Wild-Brian Hyland (US, Oldies 101, 1966, re: 200?)
Een eigenaardig ding. Volgens mij is het namelijk geen officiële uitgave en dit catalogusnummer in combinatie met Oldies is ook onbekend. Oldies is ook al een verhaal apart. Als The Beatles in 1963 doorbreken, heeft Parlophone nog geen distributie in Amerika gerealiseerd. Dat neemt Vee-Jay Records op zich, maar de afspraak tussen beide maatschappijen blijken niet veel waard te zijn. Gedurende 1963 en de eerste maanden van 1964 verschijnen de platen van The Beatles op Vee-Jay, maar dan doet Parlophone opeens alsof die afspraak niet bestaat en hevelt het over naar Capitol. Als protest lanceert Vee-Jay het Oldies-label en brengt haar catalogus van The Beatles onder die noemer uit. Later wordt Oldies vaker ingezet in zulke kwesties. Wat Brian Hyland en Mel & Tim precies met Oldies van doen hebben, is mij een raadsel. Feit is dat ik deze bootleg heb gekocht bij een Engelse dealer: 'The Joker Went Wild' op kant 1 en 'Backfield In Motion' van Mel & Tim op de andere. Deze van Brian Hyland staat voor mij synoniem aan de 'Allnighter' die ik met Lee Madge en 'iemand-waarvan-ik-de-naam-niet-meer-kan-uitspreken' in september heb gedaan. Dit en 'Blue Color' van Gene Pitney waren die nacht dé hits voor mij.

46 Don't Come Looking For Me-The Sweet Things (US, Date 2-1504, 1966)
Het b-kantje van 'You're My Lovin' Baby' en het is aanvankelijk 'Lovin' dat mij toezet tot de aankoop. Als ik via een Youtube-clipje verneem dat 'Looking' in de omgeving van Blackpool geregeld wordt gedraaid, begin ik ook meer te wennen aan deze kant. Toch verschilt van dag tot dag welke kant het meest favoriet is. Een erg spannende 'double-sider' dus!

45 Nothing Can Stop Me-Gene Chandler (US, Constellation C-149, 1965)
Bij het zoeken naar achtergrondinformatie over verschillende artiesten begon het me al meer en meer op te vallen: Mijn verzamelen is steeds minder Detroit en meer Chicago. Dat bevalt me ook wel. Met name de Brunswick-dingen uit de late jaren zestig en vroege jaren zeventig behoren voor mij tot de beste die er zijn gemaakt. De kletterende drums van Detroit, de subtititeit van Philadelphia, maar met een rauwheid die alleen maar uit Chicago kan komen. Niet op Brunswick, maar op Constellation, maar wel met dezelfde hoofdrolspelers uit de latere Brunswick-tijd: Deze hit van Gene Chandler is eigenlijk best een schoolvoorbeeld voor de Chicago soul. Dit is koren op mijn molen en ik verwacht dat die liefde zich alleen maar verder uit zal breiden.

44 Gonna Be A Big Thing-The Yum Yums (UK, Outta Sight/AJR Production OSV-085, 1965, re: 2013)
Voor wie nu de kluts even kwijt is... alle begrip van mijn kant! Twee jaar lang heb ik jullie de kop gek gezeurd over deze single, in maart is deze als heruitgave eindelijk op mijn pad gekomen, was in mei Week Spot en dan... nummer 44??? Tja, een beetje een geval van 'bezit van de zaak', maar ook het feit dat ik de b-kant 'Looky Looky' echt ben gaan waarderen. In beide nummers (die middels respectievelijk The Sapphires en The Kittens een herkansing zouden krijgen bij ABC) kun je goed horen dat de opname snel moest gebeuren, The Yum Yums hebben de zang nog niet helemaal onder de knie. In 'Gonna Be A Big Thing' is de zang aan de vlakke kant.

43 If You Change Your Mind-Mary Love (US, Josie 45-999, 1968)
Ik kan me het nu al nauwelijks meer voorstellen, maar ik heb deze single gekocht vanwege de eigenlijk a-kant: 'The Hurt Is Just Beginning'. Deze 'If You Change Your Mind' wilde aanvankelijk maar niet slagen bij mij, maar ook hierbij werd ik geholpen door een aflevering van 'Beside The A-side' in Do The 45. Ik ben meer van deze kant gaan houden. Ook alweer een oude Week Spot.

42 There's Nothing Else To Say-The Incredibles (UK, Outta Sight/Audio Arts OSV-089, 1967, re: 2013)
Mojoboneyard. Ik was de naam een hele tijd kwijt, maar raakte vanavond weer even in zijn webshop. Reden: 'A Little Bit Of Soul' van The Music Explosion. Hoewel ik zelf al blij zou zijn met de BR-heruitgave uit de jaren tachtig, heeft zo'n originele Laurie ook wel wat. De dingen zijn over het algemeen nogal aan de prijs (vijftien dollar voor een exemplaar in G-), maar Mojoboneyard heeft eentje in Mint-minus voor twaalf dollar en dan zes dollar aan verzendkosten. Dat laatste snap ik niet, want dat is overal het dubbele. Ik had een boodschappenlijstje klaar voor Mojoboneyard toen ik besloot toch even verder te kijken. The Tiaras en Mary Love vond ik elders voor stukken goedkoper. Ik heb vanavond bewust niet gekeken, maar hij heeft een hele voorraad originele singles van The Incredibles op Audio Arts. Prijzen van tussen de twintig en dertig dollar per stuk, ietwat aan de 'heavy' kant, maar smetteloze exemplaren zijn zeldzaam en ze gaan zelden voor minder. Dan besluit ik toch eerst 'There's Nothing Else To Say' nog maar even te kopen, veruit de meest verzamelwaardige Incredibles-single met een duidelijke tik van The Four Tops. Origineel niet te betalen, Mojoboneyard heeft deze dan ook niet, maar Outta Sight heeft het leven van menig deejay verrijkt met deze fraaie heruitgave.

41 Smarty Pants-First Choice (UK, Bell BELL 1324, 1973)
Charmant. Anders kan ik die vroege plaatjes van First Choice niet beschrijven. Of het nu 'This Is The House Where Love Died' (een waar verzamelstuk in de Northern Soul), deze licht ondergewaardeerde 'Smarty Pants' of de knalhit 'Armed And Extremely Dangerous' is, allen hebben ze iets vertederends. First Choice is natuurlijk vooral een antwoord op The Three Degrees, maar waar Gamble en Huff soms inspiratie te kort komen, daar is iedere First Choice-plaat uit de periode tot 1975 een winnaar. Als Three Degrees het aflegt, gaat First Choice zelfs vrolijk verder in de disco met 'Doctor Love' en 'Let No Man Put Us Under'. 'Smarty Pants' uit de vroege maanden van 1973 kan ook zo in een disco-set, waarmee het voor mij protodisco genoemd mag worden.