Allereerst: Het ontbrekende bericht van gisteren. Ik ben een eindeloze positivo en ga ervan uit dat ik de zes singles uit Amerika nog ga binnen krijgen voor woensdag. Daar bewaar ik dit bericht voor en anders hebben we oudejaarsdag een dubbel bericht. De Blauwe Bak Top 50 van vanmiddag was fantastisch om te doen en ook The Vinyl Countdown was 'kicken'. Ik ben maar zelden tevreden over beide programma's en vandaag is dat het geval. Gauw verder met de nummers 20 tot en met 11 en morgen de ontknoping!
20 I Want Sunday Back Again-Bettye Swann (UK, Go Ahead TICK 007, 1975, re: 2012)
Hoewel het de officiële a-kant is van de Go Ahead-single, is het vooral 'Kiss My Love Goodbye' die me over de streep helpt. 'I Want Sunday Back Again' komt uit een opnamesessie van 1975, maar blijft eerst jaren op de plank liggen. Vooral in de laatste paar jaar wint het nummer aan populariteit en dat is niet moeilijk in te zien: Alles klopt aan dit liedje. Voor mij is 'Sunday' vooral een maandagochtend-ritueel in de zomer van 2013. Met koffie en een boterham herinner ik middels deze plaat 'The Vinyl Countdown' van de vorige avond.
19 It's Got To Be A Great Song-The Tiffanies (US, KR 0120, 1967)
Door mijn drukke bezigheden voor Wolfman ben ik het afgelopen jaar nauwelijks aan fietsen toegekomen, maar de fietstochten die ik heb gemaakt...? Neem nu die prachtige voorjaarstocht: Op het Dwingelerveld is het heet, maar buitenuit staat toch nog wel een pittige wind. De tocht voert langs Uffelte, Ansen, Dwingelerveld, Spier, Diever en daarna naar Wilhelminaoord voor een patatje. Ik fiets langs Steenwijk, want ik wil nog even naar Het Pandje, maar als ik de drukte zie, fiets ik over de Gasthuisdijk terug. Aan het begin en het einde van de rit zit deze van The Tiffanies. Een plaat die klinkt als een miljonairsdroom, maar die best bereikbaar blijkt te zijn. Toch zijn het vooral bootlegs die de markt hebben overspoeld. Een maand later kan ik dit, 100 procent originele, exemplaar op de kop tikken bij mijn maat in Chicago. Niet smetteloos, maar het heeft wel zijn charme!
18 Goodbye Baby-unidentified Boddie artist (US, Numero/Boddie ES 011, 1967, re: 2011)
Ik juich heel erg vroeg als ik dit plaatje tegenkom bij Rarenorthernsoul. Of, volgens mij, was het bij Buydiscorecords, de budget-afdeling van RNS. Een niet eerder uitgebrachte opname van een onbekende artiest of groep. Hoewel de single in een oplage van duizend is geperst, is die minder 'uniek' dan dat ik eerst dacht. In de daaropvolgende weken leer ik de geschiedenis van Boddie en het hoe en waarom van dit specifieke plaatje. Numero Music Group heeft een paar jaar geleden een extensieve compilatie uitgebracht met opnames uit de Boddie-studio's in Cleveland, Ohio. De studio is in de midden jaren zestig geopend en is gebleven tot 1993. Onafhankelijk, dus niet met een platenmaatschappij, maar desondanks wel 24/7 open en vaak ook bezet. Heel veel lokale gospel-groepen, maar ook aanstormend soul-talent en een enkele keer een artiest die nationaal doorbreekt. Bij de samenstelling van die box komt de conservator een doosje met acetaat-singles tegen. Geen informatie op de labels en dat is in de meeste gevallen geen probleem. Er zijn slechts drie die hij niet weet thuis te brengen en dat trio, waaronder deze, verschijnt in 2011 als een box van 3 singles. Eentje is nog steeds een mysterie, de single met 'Girl Across The Street' is zo goed als opgelost, maar over deze is wel iets bekend geworden, maar nog niet alles. 'Goodbye Baby' heet eigenlijk 'When You're Gone' en is destijds opgenomen door Brenda & The Tabulations. De andere kant biedt een aardige 'Selfish One', dat we van Jackie Ross kennen. Over de zangeres en het zanggroepje: Het klinkt zeer bekend, maar iedere vergelijking is al gestaafd en het is gebleken dat het niemand van dat lijstje is.
17 When Your Love Is Gone-Jackson Sisters (US, Polydor PD 14293, 1975)
Eén van de allereerste 'Vinyl Countdown'-afleveringen. Het is dat weekend prachtig weer en ik sta vroeg naast mijn bed. Ik heb het voornemen om een ANWB-route te fietsen vanaf de kazerne van Havelte. Al met al een schitterende tocht en hoewel ik de omgeving toch wel meen op mijn duimpje te kennen, kom ik op plekken waar ik al tijden (of soms nooit) ben geweest. Roodverbrand neem ik plaats achter de microfoon voor een knaluitzending inde letterlijke zin van het woord. Als ik het licht in de kamer wil aandoen, springt door de hitte een stop eruit en kan ik de uitzending pas na een kwartier weer oppakken. Na afloop verlies ik op het nippertje Lillian Dupree en ga dan 'boodschapjes' doen. Deze van Jackson Sisters en Pat Stallworth als resultaat. Legendarische zondag!
16 One Step At A Time-Maxine Brown (US, Wand 185, 1965)
Ik heb nog niet heel veel kaas gegeten van Northern Soul als ik eind november 2011 een nieuwe poging waag op Ebay. Tot het ontvangst van de 'Northern Soul Jukebox'-dvd is het dan ook middelmatig wat ik binnenhaal. Eén van de plaatjes waar ik terstond verliefd op word, is 'Oh No Not My Baby' van Maxine Brown. Ik doe even mee op een Franse EP met fotohoes, maar die gaat voor een flink bedrag uit de veiling. In de daaropvolgende weken leer ik meer van Maxine kennen en dan met name 'One In A Million'. Als blijkt dat die origineel niet te vinden is (maar niet heus...), schakel ik al snel over op het ondergewaardeerde 'One Step At A Time'. Nu ik dan 'One In A Million' in de koffers heb staan, is 'Step' nog steeds mijn plaatje. Het lichtelijk wiegende, de 'übercoole' zang van Maxine en de boodschap die ik graag onderschrijf: Alles klopt aan deze plaat.
15 Looky Looky-The Yum Yums (UK, Outta Sight/AJR Production OSV-085, 1965, re: 2013)
'Gonna Be A Big Thing' heeft Jerry Ross en platenmaatschappij ABC-Paramount flink wat hoofdpijn bezorgd. De opnamesessie van The Yum Yums staat al in de boeken en de labels zijn al gedrukt, als die dames besluiten een punt erachter te zetten. Ross krijgt de opdracht gewoon met een nieuwe Yum Yums te komen. Hij selecteert de groep die later Honey & The Bees zal worden. Met minimale repetities vullen zij de sessie en zijn niet rouwig dat de plaat geen hit wordt. Dit in tegenstelling tot ABC-Paramount, die beide nummers een paar maanden later 'recycled'. The Sapphires mag het proberen met 'Big Thing' en de b-kant, 'Looky Looky', is een single voor The Kittens. Toch ben ik in de afgelopen maanden verliefd geworden op dit primitieve b-kantje. Het hangt tegen vals aan!
14 Don't Forget About Me-Barbara Lewis (US, Atlantic 45-2316, 1965)
Ik steek het niet onder stoelen of banken: Ik ben stapeldol op Barbara Lewis. Of het nu gaat om het antieke 'Hello Stranger', de Blauwe Bak-favoriet 'Make Me Belong To You' of het 'moderne' 'Stars' uit de jaren zeventig, de stem van Barbara Lewis is uit duizenden herkenbaar en mijn hersenen vinden het een erg prettige stem. Daar komt ook nog eens bij dat Lewis een verfijnde neus heeft voor composities. 'Hello Stranger' heeft ze zelf geschreven, maar ze is tevens de eerste die het Goffin-King-nummer 'Don't Forget About Me' op de plaat tovert. Dusty Springfield maakt er drie jaar later ook niet bepaald een misselijk nummer van, maar Lewis is zo heerlijk ingetogen.
13 Behave Yourself-Miss Madeline (US, Mar-v-lus 6019, 1967)
Tijdens de uitzending was eigenlijk alleen Wolfman-verslaafde Kate aanwezig in de chatroom. Prettig gezelschap! Ze vroeg hoeveel plaatjes er op mijn zoeklijst stonden. Zo komt het onderwerp op Monique and 'If You Still Love Me'. Ik leg haar uit dat het 'breken' van een stem voor mij een extraatje is waar ik graag voor om fiets. Brenda Holloway komt ter sprake en ik vertel dat die net gedumpt was toen ze 'You've Made Me So Very Happy' opnam. Intussen gaat de Top 100 verder en hoor ik plaat-voor-plaat opeens brekende stemmen. Zo ook in dit onweerstaanbare 'Behave Yourself' van Miss Madeline. Niet voor niets de reden van aanschaf, 'Lonely Girl' was me toen nog niet opgevallen...
12 Now That I Found You Baby-The Mirettes (US, Mirwood 5531, 1967)
2013 is het jaar van The Mirettes en 2014 zal dat ongetwijfeld ook zijn. Die Revue-singles uit 1968-69 staan nog op mijn verlanglijstje en zijn niet héél moeilijk te krijgen. En voor relatief weinig. Doorgaans ben ik niet zo lastig met originelen-versus-heruitgaven, maar deze van The Mirettes wilde ik beslist origineel hebben. Dit vanwege de uitstekende keerzijde die op 12 staat genoteerd. Beide kanten staan in de Top 15 en daarmee durf ik dit wel de fraaiste 'double-sider' van het jaar te noemen.
11 Girl Crazy-Sharon Soul (UK Goldmine Connoisseurs GV-105, 1967, re: 2000)
Het zal ergens in juli zijn geweest, het begin van het zomerse weer, dat ik op een vrijdagmiddag uit het werk fiets en vlak buiten Meppel op Sharon wordt getrakteerd. Natuurlijk ken ik het nummer wel, maar op dat moment 'pakt' het nummer me echt. Een gek ding: In 1967 opgenomen en zomaar 33 jaar op de plank blijven liggen, terwijl het nummer helemaal 'af' is. Twintig jaar eerder was dit een geheide Casino Classic geweest, nu is het vooral voor de connoisseurs die verder kijken dan hun neus lang is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten