Gisteravond noemde Wolfman-collega Lee weer het opmerkelijke feit over de Barbara's in de soul. Er is geen Barbara uit dat genre te bedenken die ernaast zat, allemaal hebben ze dezelfde klasse en kwaliteit. Hij trapte af met een nummer van Barbara Lewis, maar voegde later Barbara Acklin toe. Lee en ik hebben gemeen dat we beide een zwak hebben voor Acklin, maar toch ben ik het niet met hem eens dat deze Barbara de beste is van allen. Nee, ik neig in dat geval toch naar Lewis. Maar we mogen de dames Lynn, Mason, McNair, Mills, Pennington en Roy evenmin uitvlakken. Het is appels met appels vergelijken, de Barbara's vertegenwoordigen gewoon een eigen planeet in het universum van de soul. Afgelopen avond werd ik geconfronteerd met iemand die maar weer eens riep dat Otis Redding de grootste soul-zanger aller tijden is geweest. Ook daar móest ik op inhaken. Zonder Jackie Wilson was er geen Otis Redding geweest, dus eer wie ere toekomt. Na mannen-vocaal van vorige week, Jerry Williams, gaan we vandaag naar Barbara-vocaal: De nieuwe Week Spot is 'Don't Forget About Me' van Barbara Lewis (1965).
In 1993 heb ik nog maar weinig kaas gegeten van soul en weet nog niet dat het ooit een rol zal gaan spelen in mijn leven. Wel heb ik een neus voor jaren zestig-singles of, beter gezegd, een zwak. Hoewel ik nog niet op de hoogte ben van verkoopprijzen, koop ik wel eens een plaatje 'dubbel' of neem meerdere exemplaren mee. In mei of juni 1993 vindt in Heeg een braderie plaats op een zaterdagmorgen. Iemand heeft een prachtig handeltje 'new old stock'. Ik koop alle zeven exemplaren van 'Say You Love Me', de eerste solo-single van Moody Blues-bassist John Lodge, uit 1977. De rest is voornamelijk 'net wel/net niet' Top 40 of Tipparade-spul uit de midden jaren zeventig, maar hij heeft ook een voorraadje van een héle oude single. Het is 'Make Me Belong To You' van Barbara Lewis op de Nederlandse Atlantic. Ik neem alle drie singles mee, ze zijn immers maar twee kwartjes per stuk.
Hoewel ik de single 'in het begin' van mijn Northern Soul-interesse nog wel eens heb 'geprobeerd', wilde de vonk maar niet overslaan. Dan is het april 2012. Ik woon net een paar weken in Nijeveen en heb me voorgenomen mijn platenbakken opnieuw te categoriseren. Door dit werk kom ik ook menig Blauwe Bak-kandidaat tegen die daarvoor tien of twintig jaar had lopen stof happen. Ook Barbara Lewis komt weer voorbij en dan... val ik als een blok voor 'Make Me Belong To You'. Okay, het is niet een 'stormer', maar het is wel een plaatje waar ik niet genoeg van krijg. Inmiddels heeft de 'Northern Soul Jukebox' 'Hello Stranger' terug gebracht in mijn leven (had hem in de jaren negentig eens op een verzamel-cd) en leer ik 'Stars' uit de jaren zeventig kennen. De nummers hebben stuk-voor-stuk dezelfde overeenkomst: Die stem! Ik kan wel driemaal achtereen luisteren naar 'Make Me Belong To You', die gaat nóóit vervelen!
Sinds afgelopen juni zit ik op Facebook in een groep van verzamelaars en handelaren. Het concept is eenvoudig: Je kan je zoeklijst publiceren of de handel die je hebt. Je hebt niets te maken met verplichtingen van Ebay, Discogs of Gemm. Je mag de koper vragen contanten toe te sturen of, meest gangbaar, een 'gift aan familie' via Paypal. Het is een kwestie van vertrouwen, maar bij mij is dat vooralsnog niet beschaamd. Integendeel, ik heb er leuke contacten aan over gehouden. Fabio, een Italiaan, publiceert op een gegeven moment een lijstje met 'cheapies' en ik kan daar wel iets mee. Het wordt de bootleg van 'Stoney Face' van Vicki Nelson, 'Prove It' van Azie Mortimer en de Week Spot van deze week. 'Don't Forget About Me' zal uiteindelijk het best bekend worden in Dusty Springfield's uitvoering, maar Barbara heeft het origineel. Inclusief 'gejat' gitaardeuntje uit Paul Simon's 'The Sound Of Silence'.
Ze wordt op 9 februari 1943 geboren in Salem in Michigan. Wat Lewis als zwarte zangeres 'uniek' maakt is dat ze zelf liedjes schrijft. Dit doet ze aanvankelijk voor anderen en als haar loopbaan een vlucht neemt, is dit ook te danken aan liedjes van anderen. Ze schrijft evenwel 'Hello Stranger', dat in 1963 een knaller van een hit wordt. Het staat op de eerste langspeler van Lewis dat alleen maar eigen composities bevat. 'Baby I'm Yours' is in 1965 pas weer haar volgende grote hit en dit heeft ze te danken aan Van McCoy. Reeds genoemde 'Make Me Belong To You' is een fraaie 'chance meeting' van Chip Taylor en Billy Vera, terwijl 'Don't Forget About Me' by Gerry Goffin en Carole King uit de pen komt. Die single verschijnt in januari 1966 op de Billboard, maar schopt het niet verder dan een bescheiden 91e plek. Alleen 'Make Me Belong To You' breekt in de Top 30 in de zomer van 1966, dan volgen twee mindere successen en is haar contract ten einde. In 1969 maakt ze een elpee voor Stax waarop ze pittiger klinkt dan in haar zoete hits.
In de jaren zeventig is het zo'n beetje gedaan met Barbara Lewis. Haar 'Stars' vindt aansluiting in de Northern en Modern Soul, maar is geen commercieel succes. Dat bereikt ze wél met 'Hello Stranger', dat door een hoeveelheid artiesten wordt opgenomen. Yvonne Elliman heeft in 1977 het meeste succes van alle cover-versies. Carrie Lucas brengt het in de jaren tachtig naar de hitparade en Queen Latifah doet hetzelfde in 2004. Ook nu is 'Hello Stranger' een favoriet: Het arrangement ademt enerzijds heel fraai het gevoel van de begin jaren zestig, maar de hele mooie tekst past evengoed thuis in het huidige landschap. En 'Don't Forget About Me'? Bijna hetzelfde effect als 'Make Me Belong To You', ik kan hem moeiteloos driemaal achtereen draaien. Bovendien wil ik de plaat als laatste houden bij live-optredens.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten