zondag 15 december 2013

Blauwe Bak Top 100: 70-61



Als ik vanmiddag geen vergadering van Wolfman Radio had gehad, was ik zeker even op de fiets gesprongen. Het begon al donker te worden toen dat gebeurd was en het trekt me niet. Misschien dat ik straks nog even Bovenboer rond wandel, maar verder is het een huiselijke zondag. Mijn wasmachine heeft vanmiddag zijn vuurdoop beleefd en ik kan me nauwelijks voorstellen hoe ik het twee jaar met die andere heb uitgehouden. Centrifugeren op 1200 toeren zonder het lawaai van een straaljager, geen millimeter van zijn plek en was die bijna droog uit de trommel komt... Wat heb ik een ellende met die andere gehad! Verder flink boodschappen gedaan op Ebay: Zes singles bij mijn maat in Chicago, een heruitgave van een zeer gewild Mod-plaatje uit Engeland en gisteren heb ik een prachtig exemplaar van 'Do I Make Myself Clear' van Etta James & Sugar Pie Desanto gewonnen. Nu alweer genoeg voer voor de Blauwe Bak Top 100 van 2014, zou ik zo zeggen. Eerst die van 2013 nog maar even afmaken?

70 Eenie Meenie Gypsaleenie-The Debonaires (US, Golden World GW-26, 1965)
Ik leer vorig jaar september 'I'm In Love Again' van The Debonaires kennen, nadat ik al idolaat was van de mannelijke Debonaires en hun 'Please Come Back Baby'. De dames klinken op de eerste titel precies als The Supremes, maar dan een tikkeltje anders. Ik weet dat het plaatje op het Engelse Track-label is verschenen. Inderdaad het Track-label van Chris Stamp en Kit Lambert, de managers van The Who. De zoektocht naar die single is vooralsnog vruchteloos, maar in december verdiep ik me eens in het repertoire van The Debonaires. Deze 'Eenie Meenie Gypsaleenie' is een prul, maar wel een van het leukste soort. Deze single uit 1965 heeft hun eersteling als b-kant: 'Please Don't Say We're Through'. Spotgoedkoop en dus een prachtige 'double-sider'. Even later komt daar 'How's Your New Love Treating You' bij, maar door de erbarmelijke conditie van die plaat is dat nooit iets geworden bij mij en staat dus ook niet in de Blauwe Bak Top 100.

69 Earthquake-Bobbi Lynn (UK, Bell BLL 1168, 1968, re: 1972)
'The day we always remember', stond bij de foto van een omgewaaide tuinstoel. Die najaarsstorm van 29 oktober 2013 staat bij ons in het geheugen gegrift. Ik fiets naar het werk als de wind iets is gaan liggen en her en der liggen enkele geknakte bomen als Bobbi Lynn plots door mijn hoofdtelefoon klinkt. De plaat staat dan al ruim een jaar op mijn zoeklijst, maar op deze 29e begint het verlangen naar de single heel sterk te worden. Een paar weken later win ik dit prachtige exemplaar. Nee hoor... hij staat niet laag. De overige 68 verdienen net zo hard de nummer 1 in deze Top 100.

68 Dirty Work-The Flirtations (UK, Polydor 2058 495, 1974)
Mijn Northern Soul-hobby is ooit begonnen met 'What's Good About Goodbye My Love', waarna ik een jaar heb gespeurd naar 'Someone Out There' en inmiddels een betere 'Nothing But A Heartache'. Toen de Northern Soul-hobby écht begon, deed The Flirtations niet meer mee. Het is als 'You Pulled A Fast One/ Make A Good Thing Better' in begin 2013 wordt gepresenteerd als de 'nieuwe single', dat The Flirtations een kleine opleving krijgt. Ik koop voor een tientje een prachtige 'Take Me In Your Arms And Love Me' met de Casino-favoriet 'Little Darling' op de b-kant. Die single uit 1972 heeft een fraaie Duitse fotohoes. Ja en dan... is er nog die mysterieuze 'Dirty Work'. Niet te vinden op Youtube en ik heb het ook al eens via fora geprobeerd: Het moet een cover zijn van de Steely Dan-klassieker. Dan zie ik deze op de Engelse Ebay en neem de gok. Dat is beloond. Het origineel is de definitieve versie, maar The Flirtations doet het met veel respect.

67 You're My Lovin' Baby-The Sweet Things (US, Date 2-1504, 1966)
Singlehoesjes.nl is een lust voor het oog, al die kleurige fotohoesjes. In de Blauwe Bak mag ik ook graag wat fijne kleurtjes hebben en dan wordt je opeens erg vrolijk van zo'n grasgroene Date. Als het bij mijn maat in Chicago is en het geluidsclipje ook nog eens veelbelovend is, ben ik vlug bereid. De andere kant staat ietsje hoger genoteerd, maar ik wilde deze kant niet overslaan. Dit is wellicht iets meer traditionele 'girl group', maar arrangeur Van McCoy heeft er een feestje van gemaakt.

66 You Don't Want Me No More-Major Lance (US, Outta Sight/Okeh OSV-026, 1967, re: 2011)
In de popwereld heeft Major Lance misschien maar twee hits gehad, maar in het kader van Northern Soul is hij een grootheid die alleen maar klappers heeft gemaakt. 'You Don't Want Me No More' is zo'n liedje dat ik de afgelopen twee jaar middels de 'Northern Soul Jukebox' al duizend keer heb gehoord, maar het is vrij recent dat de plaat me 'grijpt'. Gelukkig voorziet Outta Sight in de behoefte en heeft het plaatje opnieuw geperst, met het eveneens zeer fijne 'Don't Fight It' op de b-kant. Die laatste heeft de Top 100 nét gemist, zal vast op 102 of 103 staan.

65 Run Baby Run-Alder Ray (US, Revue R-11014, 1968)
'My Heart Is In Danger' is dé knaller van Alder Ray, maar die is bovendien erg kostbaar. Een bevriende Duitse handelaar had laatst nog een exemplaar, niet bepaald hagelnieuw en deze moest zestig euro kosten. Dat is wellicht de goedkoopste optie geweest, want verder zit die al snel rond de honderd. De overige plaatjes van Alder Ray zijn doorgaans voor een habbekrats te bemachtigen, vooral haar latere werk als Alder Ray Black. Deze 'Run Baby Run' is vrij schaars, maar ik had hem voor een tientje bij Rarenorthernsoul. De andere kant is een stuk langzamer, maar is zó mooi dat die hoger moest staan. We komen Alder Ray binnenkort dus nog eens tegen!

64 It Ain't Necessary-Mamie Galore (US, St. Lawrence 1012, 1966)
Hoewel mijn mp3-speler op 'random' staat, heeft die toch favoriete speellijsten die hij aanhoudt. Dat kan opgelost worden door wat nummers eraf te gooien of toe te voegen. Zo hoor ik in mei/juni geregeld deze van Mamie Galore en word plots hebberig. Ik verlies eerst een veiling en dan tref ik hem goedkoop bij voorgenoemde dealer in Chicago. De single is ook om de verzendkosten te drukken. Eenmaal binnen heb ik een beetje schoon genoeg van het nummer, dus vandaar dat die niet goed uit de verf is gekomen het afgelopen jaar. Komt wel weer goed, want dit is zo'n liedje voor de eeuwigheid.

63 Come Into My Palace-Lee & The Leopards (US, Gordy 7002, 1962)
Op de terugweg van 'ge-Vecht tegen de drank' in 2012 hoor ik deze bij de grensovergang van Oldenzaal. Ik ben meteen helemaal weg van dit 'gekke doowop-ding' en ontdek even later de nóg gekkere b-kant 'Trying To Make It'. Het is eigenlijk die laatste die me tot de aankoop aanzet, maar in deze Top 100 blijkt 'Palace' net even meer favoriet. Het wordt een cliché dat jullie nog vaker gaan tegenkomen, maar ook dit is een 'double-sider'. Is er nu niks mooiers dan een single te kopen waarvan beide kanten de moeite waard zijn?

62 Where I'm Not Wanted-Eddie Holman (UK, Goldmine Sevens GS-004, 1965, re: 1996)
Zijn 'Eddie's My Name' staat op mijn zoeklijst, maar ik ben niet de enige. Als die opduikt in een veiling lijkt het bijna wel alsof het om het eerste vaatje Hollandse Nieuwe gaat. Gekkenwerk! Deze uitstekende 'Where I'm Not Wanted' kreeg ik 'gratis' als b-kant bij 'You Need Love' van Irma & The Fascinators. Eigenlijk heeft Holman geen slechte opname gemaakt, dus is deze zeer welkom in mijn collectie!

61 Look In The Want Ads-The Emanons (US, All Brothers A-72689, 1968, re: 2002)
Ook alweer zo'n hele recente. Die andere Philadelphia-uitgave met fotohoes, The Del-Cords, heeft de lijst net niet gehaald en The Emanons had een stukje hoger gemogen. Zoals ik vaker heb gezegd, heeft de samenstelling van deze lijst pijn gedaan en is het een momentopname, maar... wat hou ik nu al zielsveel van deze single. Toch moet hij zestig voor zich dulden, dus gaan we volgende week verder met de nummers 60 tot en met 41.

Een heel klein primeurtje... ik denk dat het wel goed gaat komen: Het plan is om de gehele Blauwe Bak Top 100 te presenteren op Wolfman Radio. Dit zou dan op zaterdag 28 zijn gedurende vier uren. Ik hou jullie op de hoogte!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten