Daar hebben we ze weer: Het comité van de felicitatiedienst. Hoewel ik dit bericht in de vroege uren van de 22e schrijf, is het dus een dag te laat. Niet minder geluk gewenst, broer Jelte, met je verjaardag. Door de drukte met de uitzendingen ben ik niet aan bellen toe gekomen, doen we morgen! De uitzendingen... Ja, wat mag ik gelukkig zijn dat ik de Top 100 voor Wolfman Radio in tweeën heb gehakt, want de oorspronkelijke vijf uren had ik niet gered! Met de eerste vijftig zat ik al over de 2,5 uur en in de top 20 wil ik ook iets meer uitleg geven bij de plaatjes. Dat was dus helemaal niks geworden. Nu ga ik volgende week vrolijk verder met de top vijftig. En jullie? Dit weekend tel ik af naar 41, in de kerstdagen krijgen jullie 40 tot en met 21 en volgend weekend de top 20.
60 I'm A Man Of Action-Jimmy Hughes (US, Fame 45-1011, 1966)
'Er zitten wel een paar hoorbare krasjes op, dus is het een G-'. Goudeerlijke kerel, die Marcus, maar hij moest eens weten... Een G- is doorgaans rotzooi, leuk als vuller in een collectie maar nauwelijks te draaien. Omdat ik al enige ervaring had met Marcus durfde ik het wel aan. En wat blijkt... menig handelaar zou hier VG+ aan hangen en misschien een enkeling een Ex. De optische krasjes zijn nauwelijks te horen en het geluid is schoon. Ik doe er mijn voordeel mee, want door deze extreme vorm van 'undergrading' heb ik voor een paar pond een plaat die véél meer waard is!
59 P's And Q's-Nella Dodds (US, Wand 178, 1965)
Neem dan bijvoorbeeld deze van Nella Dodds. Okay, bij deze had ik geluidsclipjes en de bevriende Duitse handelaar had een vriendelijk prijskaartje gehangen aan de plaat. Ik wist wat er ging komen. De prijs is juist, want in nieuwstaat is deze eveneens een stuk meer waard. De geluidskwaliteit van deze Nella Dodds is summier, vooral op deze kant, een typisch voorbeeld van mishandeld styreen. De andere kant klinkt beter en staat in de Top 40.
58 Look At What I Almost Missed-Pat Lewis (US, Outta Sight/Solid Hit OSV-037, 1966, re: 2011)
Pat Lewis is in de midden jaren zestig lid van The Adorables. Hun 'Deep Freeze' is nét buiten de Top 100 gevallen, maar Lewis staat dubbel genoteerd. Beide kanten van deze Outta Sight-heruitgave zijn zeer de moeite waard, de andere kant staat een stuk hoger. George Clinton begint rond 1966 als producer terwijl hij een bandje heeft: The Parliaments. Hoewel het fijne Detroit-producties zijn, staat het in de kinderschoenen vergeleken bij zijn P-funk uit de jaren zeventig. The Parliaments heet dan Parliament en een zijstraatje ervan heet Funkadelic. Ik kan maar niet erachter komen welke nu het 'origineel' is, want ik ken deze 'Look At What I Almost Missed' in een uitvoering waarbij Pat een tweede stem zingt. Ook 'golft' het geluid minder in die opname.
57 Side By Side-The Gibralters (US, A&W A&W-100, 1962)
Vanmiddag kondigde ik het aan als 'dé ontdekking van 2013' en dat is het ook. Als er één plaatje is dat ik wil 'doorgeven' aan de Northern scene dan is het wel deze van The Gibralters. Niks over te vinden buiten een verlopen Ebay-advertentie op Popsike. In die advertentie schrijft de handelaar dat de aangeboden singles zijn uitgebracht tussen 1957 en 1962. Ik had de plaat ietsje later ingeschat. Als ik nu de lijst had moeten samenstellen, was het andersom geweest, maar nu staat 'Side By Side' een stuk lager dan 'I Won't Be Your Fool Anymore'.
56 Evil One-The Sapphires (UK, Outta Sight/AJR Production OSV-086, 1966, re: 2013)
Als ik 'The Slow Fizz' in 2008 heb leren kennen, durf ik het vervolgens in 2009 aan om op het Steenen Forum te vragen om die andere twee singles van The Sapphires uit 1965-66: 'Gotta Have Your Love' en 'Evil One'. Ik krijg beide razendsnel van Ericmp3. Eric was altijd de snelste en leverde het immer met een glimlach. Ik moest hem hoognodig weer eens schrijven! Maar goed: The Sapphires zijn vanaf dat moment resident op de Nokia en als ik eind 2011 de Northern Soul-hobby echt serieus ga nemen, zoek ik ook meteen naar deze twee. 'Gotta Have Your Love' blijkt eenvoudig en goedkoop te bemachtigen als een bootleg, maar 'Evil One' is en blijft een lastige. Dan brengt Outta Sight in maart een serie singles uit, allemaal Jerry Ross-producties. Daartussen zit ook 'Gotta Have Your Love' (in een veel betere kwaliteit) en deze 'Evil One' dus als b-kant. Waarschijnlijk één van de eerste Outta Sight-singles die binnen een jaar uitverkocht is.
55 All The Way Home-Dee Edwards (UK, Goldmine GS-208, 1967, re: 1998)
Lastig voor te stellen, maar vanaf de midden jaren tachtig tot de eeuwwisseling is Northern Soul 'underground'. Op een sporadisch revival-feest na, nemen Keb Darge en andere deejays uit die periode steeds meer afstand van het aanbod Casino-krakers en vinden 'nieuwe' nummers. In 1998 is het vijfentwintig jaar na de opening van The Casino in Wigan en Goldmine viert het met een box van tien singles. Deze dozen zijn in de loop der jaren allemaal uit elkaar getrokken. Zo kocht ik begin 2012 'Don't Pretend' van The Belles met 'Say It Isn't So' van Betty Boo uit deze serie en mis ik op het nippertje 'I Don't Like To Lose' van The Group ft. Cecil Washington. Die krijg ik een maand later in een andere uitgave. Ook Dee Edwards heeft de box verlaten, maar wordt nog wel met het 'fotohoesje' aangeboden. Omdat originele D-Town-persingen duur zijn en vaak niet fris klinken, is deze Goldmine een prima alternatief.
54 B-A-B-Y-Carla Thomas (UK, Atlantic 584042, 1966)
Zo'n nummer dat er altijd is geweest voor mij. Via broers en zus krijg ik de hitversie van Rachel Sweet (1979) mee en vijftien jaar later heb ik Carla Thomas op een verzamelelpee. Toch moest ik de single nog eens hebben, maar als ik ga zoeken kom ik hem vooralsnog niet anders tegen dan de Atlantic Gold. Nog even speuren en dan vind ik deze originele Engelse. Ik ben over het algemeen niet zo weg van modewoorden, maar deze klinkt 'VET'!
53 Love Will Let You Down-Alder Ray (US, Revue R-11014, 1968)
2013 is ergens ook het jaar van de nuance. Natuurlijk wordt er nog steeds gebeukt en gestampt, maar van een 'Love Will Let You Down' word ik ook helemaal stil. En omdat ik 'Run Baby Run' iets te vaak heb gehoord, staat deze een heel stuk hoger.
52 Prove It-Azie Mortimer (US, Okeh 4-7337, 1969)
'Haunted' is haar Casino-klassieker, maar die vind ik een beetje aan de gladde kant. Azie Mortimer klinkt namelijk beter in de pittige stukken, zoals in dit crossover-geval. Maar eigenlijk heb ik de plaat enkel gekocht om een originele Okeh in mijn koffers te hebben, dus dan valt het resultaat me honderd procent mee!
51 What Do You Plan To Do About It-Jerry Williams (US, Calla 121, 1966)
En daar hebben we de Week Spot van een week geleden. Het nieuws is dat ik morgen begin met de Week Spot van volgende week. Naar aanleiding van deze Top 100 en de impact dat het nummer op me heeft achtergelaten, heeft me doen besluiten het Week Spot-jaar 2013 subtiel af te sluiten!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten