dinsdag 10 december 2013

Week Spot: Jerry Williams



Het is december en dus weer tijd om de felicitatiedienst tot de orde te roepen. In de rest van het jaar heeft dit onderdeel van Soul-xotica nagenoeg geen werk, maar in december hoort het tweemaal in actie te komen. En dus feliciteer ik hierbij singlehoesjes-man Peter met zijn verjaardag en nog vele jaren in gezondheid en geluk. Gezondheid en geluk gaat echter niet op voor mijn computer, ik loop al de hele avond te hannesen met twee computers, beide zijn ze niet 'je van het'. Nadat mijn reguliere computer gisteren geen kik heeft gegeven, is het geouwehoer vanavond meteen begonnen. Hij doet tien minuten over het laden van een webpagina. Eerst maar eens de browsergeschiedenis leeg gekieperd, zonder resultaat (buiten dat ik overal opnieuw moet inloggen en soms Google moet gebruiken om pagina's terug te vinden). Toen mijn antivirus-programma geüpdate naar een nieuwe versie. Nou, die is helemaal het spoor bijster, want die loopt inmiddels alweer een uur een scan uit te voeren, die niet in het programma zélf wordt vermeld. En dat vertraagt de activiteit van de computer. Windows had geen updates in petto en dus zit ik met de handen in het weelderige haar: Een virusscanner die niet van ophouden weet en een veel te trage computer die constant op vol staat te brullen. Ik kan het nu niet gebruiken dat die ermee ophoudt, dus 'fingers crossed'. Zullen we het maar over de Week Spot hebben dan? Dat is één van mijn grote muzikale helden: Jerry Williams alias Swamp Dogg. Zijn 'What Do You Plan To Do About It' (1967) is de gelukkige, maar had een maand geleden bijna een andere geweest...

Ik heb nog geen noot van Swamp Dogg gehoord als ik die legendarische uitspraak van hem lees: ,,Op een ochtend werd ik wakker en wist ik dat ik een genie was". Op zijn huidige website staat eentje in eenzelfde trant. Een lang verhaal over een hond die van alles uithaalt wat je menigeen niet zou vergeven, maar omdat het je hond is, kun je het opeens wel waarderen dat-ie nooit zijn streken zal verleren. Vervolgens doet hij een opsomming over de onderwerpen die hij in de begin jaren zeventig heeft bezongen en besluit dan ermee dat hij ook nooit zijn streken zal verleren. Als je naar een aantal titels kijkt van Swamp Dogg dan is dat pure poëzie van alledaagse zaken. Maar... zijn belangrijkste troef is zijn kenmerkende zang en fijne neus voor arrangementen. Swamp Dogg maakt er altijd iets speciaals van!

Jerry Williams Jr. wordt op 12 juli 1942 geboren in Portsmouth, Virginia. Rhythm & blues is overdag nauwelijks te horen op de radio in Virginia, dat wordt enkel midden in de nacht gedraaid als de kleine Williams onder zijn dekbedje ligt te snurken. Het is vooral de countrymuziek die hem aanzet om zelf muziek te gaan maken. Aanvankelijk als Little Jerry Williams, want hij is pas twaalf als hij zijn eerste plaatje mag opnemen. Samen met zijn familie. ,,Ik was in die tijd iemand die regelmatig coupons uitknipte en opstuurde. Dus verscheen op zekere dag iemand uit Mechanicville, NY, met een bandrecorder". Zijn moeder, Vera Cross, speelt drums, stiefvader Nat Cross op gitaar, zijn broer Garfield op bas en Jerry op piano. Hij zingt 'HTD Blues' ('Heartsick Troublesome Downout Blues) met het instrumentale 'Nat's Wailing' op de flip. Er verschijnen nog vier van zulke plaatjes in de late jaren vijftig, maar daar bestaan weer geen details van, behalve dan die tweede Mechanicville 78 toeren-single 'Sweet Sue'.

In 1960 begint zijn carriére pas serieuze vorm aan te nemen. Als Little Jerry komt hij onder contract bij Ember, maar tot 1965 verschijnt iedere plaat op een ander label. In de jaren zeventig zal hij die truc nog eens herhalen met zijn elpees. Uit de biografische details blijkt wel dat Jerry dan al een eigenwijze stoethaspel is. Voor Frank Slay heeft hij in 1965 'Detroit' en 'The 1965 Kingsize Nicotine Blues' opgenomen, maar omdat Jerry dat niet wil, heeft hij er een potje van gemaakt. Hij stelt Slay daarna voor de volgende plaat voor eigen rekening op te nemen en dat brengt hem bij Calla. In Europa wordt dit label gedistribueerd door Cameo-Parkway. In 1966 verschijnt 'If You Ask Me' dat aanvankelijk niets doet, maar in 1973 groots doorbreekt in de Northern Soul. In 1967 verschijnt dan de single 'What's The Matter With You Baby' met de Week Spot op de keerzijde. Hoewel, dat nummer is dan al twee jaar oud en is oorspronkelijk de b-kant van die zelf gefinancieerde single. Verschil is dat die uit 1965 Little Jerry Williams als artiest heeft en de 1967-er gewoon Jerry Williams.

In 1968 komt hij voor een jaar bij Atlantic terecht en maakt twee singles. Bovenal ontwikkelt Williams zich hier tot producer. In 1969 ontdekt hij zangeres Doris Willingham die zich Doris Duke gaat noemen en ze nemen, geheel onafhankelijk, samen het album 'I'm A Loser' op. Dat album verschijnt pas in 1970 bij Canyon, een platenfirma opgezet door de gesjeesde doowopper Wally Roker. Deze heeft belang bij méér van Williams en die neemt hiervoor de naam Swamp Dogg aan. Het merendeel van diens' album 'Total Destruction To Your Mind' is eigenlijk geschreven voor de zangeres Jo Ann Bunn. ,,Tijdens repetities zong ze als veertig kanaries, maar eenmaal in de studio klapte ze dicht". Het titelnummer is de meest passende omschrijving van de werkwijze van Swamp Dogg. Je zou na zo'n verhaal een avantgardist verwachten, maar niets is minder waar! Williams heeft een prachtige aanstellerige manier van zingen, een hele mooie zwarte stem en zijn arrangementen zijn bijna bij het gelikte af. Het is de ongrijpbaarheid van de persoon die mede ervoor zorgt dat Swamp Dogg nooit een grammetje succes zal krijgen, ook al wordt zijn repertoire sinds enige jaren herontdekt.

Vorige maand had ik nog even een ander plan. Ik had de onderwerpen voor de Classic Week Spot al van tevoren gereserveerd en daar zat Swamp Dogg niet tussen. Toen draaide ik weer eens zijn 'The Other Man' (1976) en dat is niet zomaar een favoriet. Het is bovendien een plaatje dat zo typerend is voor zijn werk en de persoon. Aan de plaat ligt het hem niet, als hij zich had laten 'behandelen' door een slimme manager, was hij nu één van de grootste disco-zangers geweest. We danken hem nog steeds dat hij eigenwijs is gebleven, want het heeft prachtig spul opgeleverd. Het goede nieuws is dat Swamp Dogg tot op de dag van heden actief is en dat zijn oude werk inmiddels weer ruimschoots voor handen is.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten