Moeten we het afkloppen of is de oorzaak inmiddels opgelost? In 2006 en 2007 had ik nog wel eens de neiging om flauw te vallen, het is maar twee keer echt gebeurd (de eerste keer had ook nog iets met een jointje te maken)en ook de tweede keer was het van korte duur, maar toch... De schrik zat er goed in. Toen ik het probleem omschreef bij de huisarts hield die het meteen op paniekaanvallen. Als ik de kortademigheid voelde aankomen moest ik tot tien tellen en tegen mezelf zeggen dat ik niet moest gaan liggen. Gek als het klinkt, maar het hielp. Ik heb het sindsdien niet meer gevoeld, maar ik leef natuurlijk ook een stukje gezonder. Geen alcohol, geen drugs, geen verwaarlozing, op zijn tijd een weloverwogen maaltijd tot me nemen... Met name in een hele warme periode in 2007 heb ik de nummer vier uit deze Schijf erg regelmatig gedraaid. Het is de enige plaat in de Schijf die niet 'adem' in de titel heeft, maar toch ook wel weer. En is de reden waarom die in de Schijf van 5 mag. Verder blijven we streng als altijd!
De hekkensluiter is nogal een stoplap. Maar er waren er afgelopen week meer die te binnen schoten (of waarmee ik werd geholpen), die eigenlijk niet Schijfwaardig zijn. Neem nou dat foute 'Take My Breath Away' van Berlin of dat verschrikkele 'Every Breath You Take' van The Police. Nee, die kwamen er niet in! Omwille van de nummer vier heb ik zojuist Peter Schaap laten vallen ('Adem Mijn Adem'), daar konden we ook wel buiten. Maar The Hollies is altijd een lastig verhaal, want ik hebben een zwak voor deze band en lust in principe ook alles wel. Want je kan veel zeggen van 'The Air That I Breathe', maar een mooi nummer is het wel. Het brengt de Engelse groep deze week onderaan met deze monsterhit uit 1974.
Ik ben nooit geen Star Wars-fan geweest en evenmin lust ik Vangelis. Die combinatie is helemaal spookachtig, maar werd eind 1997 regelmatig gedemonstreerd door mijn toenmalige vriendinnetje. Die wilde ook wel eens avondje alleen hebben en zette dan een video op met herhalingen van Star Wars, ondertiteling aan en geluid af, en dan een cd van Vangelis of Jean-Michel Jarre op. Toch is het met die laatste nog goed gekomen. Bij Pico, de audiofiel van Steenwijk, leer ik 'Oxygene' kennen en zal niet veel later ook 'Equinoxe' erg kunnen waarderen. Jean-Michel Jarre was in meerdere opzichten een pionier. Niet alleen gebruikte hij zelf ontworpen snufjes, maar stopte ook het redelijk knullige geluid van een Philicorda in zijn muziek. Met 'Oxygene' en Jean-Jarre zit het dus wel goed bij mij. Omdat we al één regel overtreden, doen we er meteen nog een tweede: Ik nomineer kant 1 van de elpee voor nummer vier in de Schijf.
Voor de tweede en de derde plek dank ik Peter voor de suggesties, die had ik vast en zeker over het hoofd gezien. Neem nu 'Dark Side Of The Moon' van Pink Floyd. Ik had hem ooit op cd en draaide hem bijna dagelijks totdat ik in mijn slaap werd overvallen en mijn discman werd gejat met daarin, juist, die cd! Het kostte me een paar maanden om de lp te bemachtigen en opnieuw lag die dagelijks onder de naald. En toen... was het ineens afgelopen! Ik kón 'Dark Side Of The Moon' niet meer draaien! Met name 'The Great Gig In The Sky' ging pijn doen aan mijn oren en dat nummer 'er uit knippen', wilde evenmin. En toch... toen Peter 'Breathe' voorstelde, bloeide er weer iets op van die oude liefde. Dit nummer van 'Dark Side Of The Moon' uit 1973 mag vandaag op drie.
'Adem' moest in de titel staan en ik had zo snel niet aan treinen gedacht, dus ik stond aanvankelijk niet te juichen bij een andere suggestie van zijn kant. Het is omdat ik bij vier de regels van de Schijf heb overtreden, dat ik hem toesta in De Schijf. De schoonheid van het nummer brengt dat hij bijna op nummer 1 had gestaan: 'Locomotive Breath' van Jethro Tull uit 1972.
Maar die hoogste plaats is voor één iemand gereserveerd, de geboren en getogen Nijeveense Kaatje Woud, die naar Engeland vertrok en zich daar Kate Bush ging noemen. Zij is immers ook ontdekt door David Gilmour van Pink Floyd, dus ze past prachtig in deze Schijf! Haar track 'Breathing' ken ik van 'The Whole Story'. Een prachtig nummer waarop we ook de excentrieke Roy Harper terug horen. De man die ooit één plaat onder vier namen uitbracht: Roy Harper, Per Yarroh, Rory Phare en Harry Rope. Wellicht dat die infiltratie nog het meest erin bijdraagt, dat ik Kate Bush de hoogste trede in deze Schijf toe wijs: 'Breathing' (1981) mag de winnaar heten van deze Schijf van 5.
Volgende week zal ons het lachen wel vergaan zijn, ik heb al enkele leuke suggesties binnen gekregen, maar ze blijven welkom! De week erop moeten we het toch maar even over voetbal hebben. Een Schijf van 5 voetbalhits zie ik niet zo zitten, plaatjes met 'voetbal' in de titel wordt ook lastig, dus... zoek ik vijf leuke plaatjes die voor een gedeelte over voetbal gaan. Ik heb er zojuist al twee bedacht, ik geef eentje prijs ter inspiratie: 'Senses Working Overtime' van XTC. Ze zingen daar 'and the world is football-shaped, it's just for me a kick in space' (ik zing hem even hardop en denk dat-ie zo hoort...). Die mag! Ik ben benieuwd wat jullie suggesties zijn!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten