De podcast van de gehele Blauwe Bak Top 40 wordt morgenavond gepubliceerd.
40 Nobody But Me-The Human Beinz (Capitol 1A 006-86323, 1967, re-issue: 1981)
De interesse voor northern soul is wel een blijvertje, toch heb ik de afgelopen jaren al heel wat tijdelijke oplevingen gehad. Neem nu 2005 en 2006. Na de korte, maar krachtige, liefde voor de garagerock dook ik even helemaal in de avantgarde. Ik kocht albums die toen soms al pijn deden om te horen, maar die nu nog nauwelijks de kast uit komen. Eén van de meest bizarre albums is wellicht ‘Meet The Residents’ van The Residents (1973). Zij mishandelen in het nummer ‘N-Er-Gee’ een exemplaar van deze single van The Human Beinz en laten het ‘hangen’ op ‘boogaloo’ dat als ‘boogalooga’ een eigen mantra gaat ontwikkelen. Hoewel het origineel van The Isley Brothers is, kunnen The Human Beinz nog enkele dansen toe voegen die ten tijde van het origineel nog niet bestonden. Deze single kwam afgelopen maandag binnen en is daarmee de jongste aanwinst in de Blauwe Bak. ‘Nobody But Me’ is een stukje gereedschap en mag daarom op 40.
39 In The Middle Of Nowhere-Dusty Springfield (Philips 326 711 PF, 1965)
Nee, Dusty is geen huishoudnaam in de northern soul. In een ‘scene’ waar ze nogal allergisch zijn voor hits, is Dusty net ietsje té populair, té ‘mainstream’. Toch vind ik haar ‘In The Middle Of Nowhere’ behoorlijk in de buurt komen, maar ja…, het was een hit in Engeland, dus daar zal die nooit als dusdanig worden geaccepteerd. Ik profiteer dan maar van die grote plas tussen Rotterdam en Hull en laat hem stiekem in de Blauwe Bak wonen. Ik kan me niet voorstellen dat iemand komt protesteren als ik deze eens tussendoor gooi.
38 My Song-The Jewels (Federal 45-12541, 1966)
Het lijkt er warempel op alsof ik toch het origineel heb te pakken van deze van The Jewels. Prijs-kwaliteitsverhouding kán eigenlijk niet. Voor slechts acht pond werd ik de eigenaar van deze nagenoeg smetteloze plaat, één van de minder populaire producties van ome James Brown. Evenals The Human Beinz noemt ook The Jewels een aantal dansen op, waarbij ze een nieuwe toevoegen: ‘Let’s do the James Brown’. Hoe dat dansje precies in elkaar steekt, is niet bekend, maar ik heb wel een vermoeden. Overigens wordt er ook flink reclame gemaakt voor The Boston Monkey. Wilson Pickett zat er niet zo ver af met zijn ‘Land Of 1000 Dances’…
37 Man Is Born-Jackie Ross (U.S.A. USA 103, 1970)
Jackie Ross kan in principe helemaal geen kwaad doen. Het enige wat we haar kwalijk nemen, is ‘New Lover’, een schaamteloze en zeer onnodige herbewerking van haar grootste hit ‘Selfish One’ uit 1964. Verder is het een ondergewaardeerde zangeres met een zeer markante stem die in bijna iedere stijl haar mannetje staat. Hoewel ze in 1966 met ruzie bij Chess was vertrokken, kon ze vervolgens bij een hele reeks labels terecht. Voor U.S.A. maakt ze in 1970 ‘Man Is Born’, haar eerbetoon aan oorlogsslachtoffers en die van Vietnam in het bijzonder. Het is qua muziek geen ‘smash in yer face’, zoals de Engelsen dat zeggen, maar gekeken naar de tekst toch best heftig. We laten de teugels in de Blauwe Bak Top 40 niet al te veel vieren, het moet nog wel enigszins dansbaar zijn, maar voor Jackie Ross maak ik graag een uitzondering!
36 You’ve Got Your Mind On Other Things-Beverly Ann (RCA Victor 47-9468, 1966, re-issue: 2011)
Bezit van de zaak is het einde van het vermaak? Toen ik in december vorig jaar de ‘northern soul jukebox’-dvd in huis haalde, was deze van Beverly Ann één van de eerste liedjes die ik leerde kennen. Misschien was het zelfs wel de eerste… Een paar weken geleden kreeg ik ineens weer heel veel zin in dit nummer en zocht de recente heruitgave op Ebay. Toen de plaat binnenkwam, was die al een week ‘tune-of-the-week’ geweest en was de lol er alweer een beetje af. Bijkomend probleem: Deze single is behoorlijk kromgetrokken en ‘jengelt’ daardoor nogal. Nee, veel ga ik deze niet meer draaien, maar een nieuw gekochte single buiten de BB Top 40 houden, ging me ook te ver…
35 Gotta Get My Baby Back-Damon Fox (Crimson CR 1013, 1968)
Wilson Pickett was wel één van de ruim zestig genomineerden van deze Blauwe Bak Top 40. Ik heb in april zijn single ‘She’s Lookin’ Good’ herontdekt en in de Blauwe Bak geplaatst. Hoewel de beste man niet de hoogste veertig heeft behaald, wordt hij wel uitgebreid geëerd in deze opname van Damon Fox. Zijn ‘Gotta Get My Baby Back’ is een eerbetoon aan ‘Funky Broadway’, de grote hit van Pickett uit 1967. Ik ben eigenlijk al maanden op jacht naar ‘Packin’ Up’ van Damon Fox, een ‘klap in het gezicht’ van 1-minuut-53, maar het origineel is ‘Holy Grail’, een bootleg uit de jaren zeventig staat al enige tijd te koop bij een Engelse dealer voor 45 pond. En ja, ik heb eraan getwijfeld! Tot die tijd hou ik me wel zoet met deze crossover-plaat van Fox.
34 A Monster-Nina Simone (Philips B 304.064 F, 1964)
Dit is de eigenlijke A-kant van een Franse single met een veel bekender nummer op de keerzijde: ‘Don’t Let Me Be Misunderstood’. Sinds de uitvoering van The Animals een ‘evergreen’ geworden. ‘A Monster’ is helemaal geen northern soul, maar wel een oergezellige ‘hipshaker’, eveneens uit de pen van de heren Benjamin en Marcus.
33 Rescue Me-Fontella Bass (Chess CRS 8023, 1965)
Ik hoorde eens het verhaal dat de Bijbel zo’n verkoopsucces is, dat dit boek constant een Boeken Top Hoeveel zou aanvoeren en dus wordt weggelaten. Ik heb wel eens begrepen dat dit eind jaren tachtig, begin jaren negentig, eveneens het geval was met ‘Dark Side Of The Moon’ van Pink Floyd, maar dan in de albumlijsten. EMI had voor die cd speciaal een perserij in Zwitserland die dag en nacht op volle toeren draaide. In de Blauwe Bak zitten ook diverse platen die de Bijbelstatus hebben verworven. Neem nu de 33 en 32 uit deze Blauwe Bak Top 40, eigenlijk zouden ze in de Top 3 moeten staan, maar zelfs door afwezigheid in de lijst blijven ze nog altijd favoriet. Ziehier de lage notering voor deze nummers. Fontella Bass had ik al in een lelijke Old Gold-heruitgave die ook niet meer piekfijn klonk. In april kocht ik de originele Engelse Chess en die brengt Fontella Bass op 33 in deze Top 40.
32 Nothing But A Heartache-The Flirtations (Deram DM 216, 1968)
The Flirtations als deurmat van de northern soul? Ik had het minder kunnen treffen! Dit zal in juli 2004 zijn geweest middels ‘What’s Good About Goodbye My Love’ zijn geweest, ook al zocht ik toen meer naar ‘Someone Out There’. Intussen kreeg ik ook nog een exemplaar van ‘Nothing But A Heartache’, maar je mag nooit het gebit van een gratis paard controleren, maar dit was een echte racebaan, hoewel het wel weer de Engelse persing was. Zonder fotohoes en daar kreeg ik ook steeds meer zin in. Toen ik een paar weken geleden de single mét fotohoes zag staan op Marktplaats schroomde ik niet, ook al werd de Nederlandse persing beloofd. Hoe gelukkig was ik toen ik mocht concluderen dat het dé Engelse is. Deze hard, luid, in-het-rood en blijft ook na 500 keer draaien ontzettend leuk!
31 Moving Hands Of Time-Derek Martin (Buttercup 45-009, 1970)
Ik ontdekte vorige week nog dat deze Derek Martin hele leuke dingen heeft gedaan in de midden jaren zestig en dus hoop ik stiekem dat ik de volgende Blauwe Bak Top 40 meer van Derek Martin kan presenteren. Voorlopig moeten we het doen met deze, de b-kant van de ‘dweil’ ‘You Blew It Baby’ uit 1970. Veruit de langste plaat uit deze Top 40, hij duurt maar liefst 4-minuut-38 en is weer zo’n parel uit de pen van Terry Randazzo. Misschien wel zijn ‘Hey Jude’?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten