Blauwe Bak Top 40 2012/2: Top 10

10 I Should Have Known Better-Mary Wells (20th Century 619, 1965)
Mary Wells was in 1964 de eerste Motown-artieste die een tournee door Engeland maakte. Ze stond namelijk in het voorprogramma van The Beatles tijdens hun intensieve tournee. De verstandhouding tussen Wells en de Fab Four was dus al bijzonder, getuige de foto’s die tijdens die tour zijn gemaakt. Wells was eveneens de eerste die zich verzette tegen de ‘slavernij’ binnen Motown en kon er niet mee leven dat anderen een fortuin verdienden aan haar succes van ‘My Guy’. In 1965 werd ze verlost van haar contract en kwam al snel bij 20th Century terecht. Eind 1965 nam ze ‘Love Songs To The Beatles’ op, een album vol eigen bewerkingen van Beatles-hits. De single ‘Please Please Me’ is waarschijnlijk geflopt omdat Motown radiostations geld boden om Wells’ platen vooral niet te draaien. Ik kies van deze single de aanstekelijke b-kant, het bombastische ‘I Should Have Known Better’.

9 Family Affair-MFSB (Epic EPC 1504, 1973)
Mother, Father, Sister, Brother. Dat is waar MFSB voor staat. De groep zélf kan eenvoudig geassocieerd worden met elke plaat die op Philadelphia International Records is verschenen, want het is daarop de vaste begeleidingsgroep. Ik heb me ooit laten vertellen dat MFSB daarvoor actief is geweest als The Electric Indian, van de hit ‘Keem-O-Sabe’, maar dat kan ik maar niet bevestigd krijgen. Ze hebben zélf ook nog een paar hits, waaronder ‘TSOP’ en ‘The Zip’, die met behulp van Harold Melvin en Three Degrees ontstaan. Op ‘Family Affair’, hun funky uitvoering van de Sly & Family Stone-hit uit 1971, horen we Leon Huff op de electrische piano. Samen met zijn partner Gamble schrijft Huff het merendeel van de hits op PIR.

8 This Love Is Real-Dana Valery (Go Ahead TICK 010, 1971, re-issue: 2012)
De andere kant van de single van Dana Valery. ‘This Love Is Real’ is reeds in 1970 door Jackie Wilson opgenomen en Dana mag exact dezelfde backing track gebruiken. Als je beide versies naast elkaar legt, blijkt pas waar de kwaliteit van Valery ligt. Ze heeft stijl en is, als het ware, de vrouwelijke evenknie van Jackie Wilson. Niet slecht voor een geboren Italiaanse met een blanke huid!

7 Come Go With Me-Gloria Jones (bootleg, geen catalogusnummer, 1965, re-issue: 2012)
‘Als je uitgehoord bent op Tainted Love’, bral ik in de podcast. Heerlijk toch, dat Fricisme! Útheard… Maar goed, de boodschap zal duidelijk zijn, ik heb ‘Tainted Love’ iets te vaak gehoord en vind hem bij tijd en wijle een beetje afgezaagd en kies dan graag voor ‘Come Go With Me’, haar cover van de Del-Vikings-hit uit 1957. Onlangs is er weer een origineel exemplaar van deze plaat opgedoken. Die zijn uiterst zeldzaam (minder dan tien!) terwijl de bootlegs en heruitgaven alleen al tientallen verschillenden zijn. John Manship, een van de grootste northern soul-kenners, heeft uitgerekend hoeveel millimeter ‘deadwax’ zit tussen uitloopgroef en label en heeft bepaald dat dat een ‘original’ was. Die is inmiddels al geruime tijd verkocht. Kostda? Vijftienhonderd pond! Dan is deze bootleg een stuk aantrekkelijker, tussen tien en vijftien pond voor twee absolute northern soul-klassiekers.

6 Love Is The Only Solution-Martha Star (Thelma OSV009, 1966, re-issue: 2010)
Alweer zo’n raar ding waarvan onlangs nog een origineel is verkocht. Die heeft duizend pond opgebracht en is gebruikt voor deze heruitgave. Outta Sight (van het ‘OSV’) gebruikt reproducties van het oorspronkelijke label, echter met een sterretje en het (recente) jaar van heruitgave. Op de b-kant staat trouwens de tweede single van Star, die weer als Martha Starr is verschenen: ‘No Part Time Love For Me’. Ook niet onaardig, maar ik blijf het houden op dit tweede aangename verjaardagscadeautje. Ik hoorde de plaat op mijn verjaardag vanaf de mp3-stick en ontdekte toen, tot mijn grote vreugde, dat een heruitgave nog steeds nieuw te bemachtigen was! Dat geluk heb ik niet altijd, ‘Hide And Seek’ van Lillian Dupree blijkt een serieus probleem te zijn…

5 It’s A Woman’s World-The Gypsies (Old Town OT 1184, 1965, re-issue: 1977)
De bekende rhythm & blues-zanger J.J. Jackson hielp de zigeunerinnen in het zadel, maar kon ze niet aan erkenning helpen. Dat gebeurde pas toen de oudste Pearce-zus de groep verliet om zich te wijden aan haar gezin en de overige twee zusjes en hun vriendin naar ‘Swinging London’ vertrokken. Intussen hadden ze de naam The Gypsies al laten vallen en reeds in Amerika een single gemaakt als The Flirtations, met onder leiding van de heren Wayne en Bickerton zou het alsnog goed komen met de groep. We vonden ze al op 32, maar deze mag geheel verdiend de top vijf in. Wat een klapper! Overigens zijn originelen van deze single ook uiterst schaars en zijn de latere persingen te herkennen aan een kleurverschil op het label. Onlangs werd nog een ‘original’ op de Amerikaanse Ebay aangeboden: Vraagprijs: 900 dollar. De markt is zo overspoeld met ‘neppers’ dat ik die gok niet zou durven wagen!

4 Make Me Belong To You-Barbara Lewis (Atlantic 584 037, 1966)
Ik heb het al vaker gezegd, er is meer subtiliteit in de Blauwe Bak gekomen. Ik zoek niet langer specifiek naar ‘in het rood’-stampers, maar heb eveneens een interesse voor uptempo rhythm & blues ontwikkeld. In die laatste categorie valt ook Barbara Lewis. Doorgaans geen gereedschap voor een northern soul-deejay, maar ik wijk graag van het patroon af. Deze is zo ontzettend lekker, het is vooral die electrische piano die het zo bijzonder maakt! Ik zet de plaat soms wel drie keer achterelkaar op, ik krijg hier nooit genoeg van!

3 Gone With The Wind Is My Love-Rita & The Tiaras (Kent Select CITY 009, 1969, re-issue: 2009)
‘Gone With The Wind’ was speciaal geschreven voor het zanggroepje The Tiaras, maar de producers vonden de leadzangeres té weinig als Diana Ross klinken en dus niet geschikt voor de opname. Naar het schijnt, hebben ze meerdere proefopnames gemaakt met andere zangeressen. Zo circuleert er sindskort een opname van Gloria Jones met dezelfde backingtrack. Toen kwam Rita Graham in het vizier en zij nam de zang op, los van The Tiaras. Ze hebben elkaar zelfs nog nooit ontmoet! Verbazingwekkend dat de producers op zoek waren naar een Diana Ross en juist tevreden waren met Rita. Rita is bij lange na geen Ross, maar het nummer past haar als een comfortabele jas. Maar ook de instrumentatie van het nummer is uitmuntend, op de flip van deze Kent-single staat de onuitgebrachte instrumentale versie van The Dore Strings en die mag er ook zijn!

2 I Don’t Like To Lose-The Group featuring Cecil Washington (Soul Sounds SS-02, 1966, re-issue: 199?)
Op 1 april, de dag na de ontknoping van de vorige Blauwe Bak Top 40, deed ik een stuk van de Vechtdalroute op herhaling. Het fietsen ging zo fijn dat na Neuenhaus Nordhorn al snel in beeld kwam en ik toen besloot voor Schüttorf te gaan. Ik zou van Schüttorf naar Oldenzaal nog wel een man met een houten hamer tegenkomen, maar het was een memorabele tocht. Na Nordhorn zette ik de mp3-stick aan met daarop ongeveer de helft van de ‘northern soul jukebox’. Opeens hoor ik een nummer dat me nog niet eerder was opgevallen, een beetje mid-tempo, maar met heerlijke achtergrondzang en een prachtig xylofoontje. Het is ‘I Don’t Like To Lose’ en ik begin kort daarop met een zoektocht. Half april heb ik een exemplaar te pakken bij rarenorthernsoul.com, maar Paypal treuzelt te lang met het overmaken van het geld, zodat die inmiddels aan een ander is verkocht. Twee weken geleden kwam ik nét op het goede moment op Ebay binnen, in de laatste acht minuten van de veiling. En zo kwam deze nog net op tijd voor de Blauwe Bak Top 40!

1 Don’t Stop Lookin’-Ann D’Andrea (Jamie 1352, 1966)
Vloeken in de kerk? Ann D’Andrea is meer ‘northern soul’ dan sommige van de nummers die populair werden in Wigan, maar wordt niet als dusdanig beoordeeld. Daar kan ik niet mee zitten! Veruit de lekkerste danser die ik de afgelopen maanden op vinyl heb gekocht. Probeer maar eens stil te zitten!

De link naar de podcast van de Top 20 komt onder 'opmerkingen'. Het goede nieuws is dat sinds de samenstelling van deze Top 40 alweer nieuwe plaatjes erbij zijn gekomen, dus het wijst erop dat ik eind september wel weer met een Blauwe Bak Top 40 kan komen...