het zondagse gevoel

Op Golden Beat Years, ons forum van freaks op het gebied van muziek uit de jaren zestig en zeventig, presenteer ik vandaag 'De Schijnwerper Op Zondag'. Helaas is Golden Beat Years een besloten club en dient er eerst geregistreerd te worden voordat je 'naar binnen' kan. 'De Schijnwerper' wordt nog wel eens ten onrechte als 'mijn rubriek' bestempeld. Het was het idee van iemand anders, maar tot een paar weken geleden was ik de enige die de rubriek op de oorspronkelijke wijze gebruikte. Ik maakte voornamelijk 'mixtapes', vaak over northern soul, in het begin voornamelijk over altfolk. Maar 'De soundtrack van een goede morgen' en 'Soul-X' Pre-Life Crisis' waren bonte slamixen. Nu ik me heb toegelegd op de podcasts, is dit eigenlijk 'De Schijnwerper' voor iedereen die de moeite wil nemen me op Podomatic (of hier) te volgen. Zo ontstond een paar weken geleden het idee om ieder forumlid een zondag toe te wijzen, waarop hij/zij een titel presenteert. Andere forummers kunnen daarop reageren met andere uitvoeringen van dezelfde titel. Bij 'My Colouring Book', 'Try A Little Tenderness' en 'Exodus' is de afgelopen weken gebleken dat er méér versies zijn dan je voor mogelijk houdt. Zélf ben ik niet zo van de databases van één bepaalde titel en dus heb ik het Schijf van 5-idee opgebracht. Ik vraag van mijn collega-forummers hun favoriete plaat met 'zondag' in de titel. Wie niet op Golden Beat Years zit en toch wil bijdragen: Stuur je favoriete zondag mét mp3 naar het bekende mailadres en ik zorg persoonlijk dat je favoriet op de 'plaat' komt. Uiteraard krijg je na afloop ook de link naar de map met alle voorgestelde favoriete zondagen... (mailadres: soulx1975#gmail.com, #=@)

Zo heb ik de afgelopen week nagedacht waarom de zondag, en met name de zondagochtend, zo'n bijzonder muzikaal moment is voor mij. Ik las een paar jaar geleden dat stadsvogels steeds vroeger beginnen te zingen, omdat ze anders last hebben van het verkeer en zich niet meer verstaanbaar kunnen maken. Nederland is al een beetje een 24 uurs-economie aan het worden, op veel plaatsen is er op zondagmiddag wel een supermarkt open, maar de vroege ochtend blijft onaangeroerd territorium. Dan hoor je vooral de natuur, enkel eens onderbroken door een luidende kerkklok, maar ook dat is onderdeel van het Hollandse landschap. Tegenwoordig 'vier' ik zulke zondagochtenden. Het begint met een bak singles uit de jaren zestig en zeventig, in sommige gevallen volgt er een fietstocht op.

Ik weet niet of het met die idyllische rust heeft te maken, maar plaatjes uit de jaren zestig klinken nooit zo goed als op zondagochtend. Een grote hit van The Monkees, ik noem maar een voorbeeld, klinkt doordeweeks als behang, maar op zondagochtend krijgt het een extra lading dat het doet weerklinken als een symfonie. De zondagochtend voelt bij mij altijd heel fragiel aan, maagdelijk zou ik het bijna willen noemen. Of de oorzaak hiervan gezocht moet worden in het, min of meer, verplichte kerkbezoek uit mijn jeugd? Een zondagochtend zonder kerk was vrij uniek in ons gezin, hoewel we toch redelijk vrijdenkend zijn opgevoed. Na onze vijftiende mochten we zelf beslissen of we door gingen in de kerk. Mijn oudste broer en zus hebben belijdenis gedaan, mijn andere broer en ik ontdekten het uitgaan op zaterdag en het uitslapen op de volgende ochtend. In Steenwijk was tot een paar jaar geleden een vrije sluitingstijd van de horeca, het feest in een kroeg kon doorgaan tot half negen! Het was zelfs mogelijk om van zaterdag op zondag het klokje rond te gaan. Later is de sluitingstijd bepaald op zes uur, maar dan lag ik nog steeds op zondagochtend onder de lakens mijn katertje uit te zweten. Sinds dat ik niet meer op stap 'hoef', komt de vrije zondagochtend meer geregeld voor en ik 'vier' deze momenten echt met lekkere muziek voor het ontbijt.

De keuze voor het hoesje raakt kant noch wal. Hoewel mijn zondagse gevoel in de muziek het beste is verwoord in 'My Sunday Feeling' van Jethro Tull (van het album 'This Was'), zocht ik eigenlijk naar het hoesje van 'Sunday Will Never Be The Same' van Spanky & Our Gang, maar ben dus toch gezwicht voor de Nederlandse cover van The Buffoons. En zélfs die knullige Buffoons, die ik de rest van de week nauwelijks lust, kunnen op zondagochtend een magisch moment veroorzaken!

Overigens zouden jullie mijn voorgestelde 'favoriete zondag' nog moeten kennen uit de weekplate van afgelopen jaar: Het is 'Sunday Morning' van Margo Guryan. Bij hoge uitzondering staat het linkje naar dit nummer bij de reacties.