Volgens mij had ik de Shoesbui al eens gedaan? Bovendien stuitte ik vanavond op de informatieve en bereleuke fansite van The Shoes. Daar lees ik dat de band haar vijftigjarig jubileum viert. Goed, ze begonnen als The White Shoes, maar werd in 1964 'kleurloos'. Komende winter is het 45 jaar geleden dat 'Standing And Staring' de Top 40 binnen marcheert. Hoewel je met zo'n indrukwekkende lijst hits er moeilijk van kan spreken, hebben we toch een beetje een 'underdog' te pakken.
Het prille begin is zoals bij vele popmuzikanten. Als Elvis voor het eerst door de luidspreker van de radio schalt, raken de tweelingbroers Jan en Henk Versteegen helemaal verknocht aan de rock and roll. Toch is hun introductie tot gitaar met een omweg. Ze leren de techniek bij de mandolinevereniging!
Ook erg leerzaam is de sectie 'buitenland'. Meest opvallend nieuws daar is een onlangs opgedoken Braziliaanse persing van de elpee 'Let The Shoes Shine In'. In 1972 geperst met een iets gewijzigde tracklist. 'Daylight', dat eind 1969 hier een 35e plek behaalde, verscheen zelfs in Peru! 'Farewell In The Rain' was de eerste die internationaal werd uitgebracht. Intussen kon Nederland voor een gulden een hele leuke alternatieve versie bij het tankstation bemachtigen. 'Tank Esso Mix' was de jongeren-uitvoering van 'Stop Een Tijger In Je Tank'.
Willemijn had me, geloof ik, al verteld dat één van The Shoes een restaurant in Leiden heeft. Albert wist dat het een Versteegen was. Albert woont zelf ook in Shoesterwoude. The Shoes zélf blijken ook humor te hebben. Het restaurant heet La Bota, het logo is een laars...
'Roemen op oude teer' is niet echt van de grond gekomen. The Shoes treden nog altijd op in de klassieke bezetting. Eigenlijk smaakt me dat beter dan een maaltijd bij La Bota, hoe goed het daar ook is. Als ik The Shoes eens 'live' mag bewonderen, laat ik jullie hier getuige zijn!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten