Gedurende 1997 werkte ik in de Popkelder, de Sneker muziekoefenruimte. Waar op dinsdag door de oefenende bands de laatste plaat van Rush oraal werd gerecenseerd aan de bar (dan heb je dat basloopje, toempetoempetoem, en dan die gitaar er overheen, tennén nénnén), daar kreeg ik op maandagavond een soortgelijk overzicht van films, verzorgd door de hardcoreband Tied Down. Ha ha ha en dan komt die vent met die bazooka en bawoem! Mijn eeuwige collega Jan Folmer werkte eens op zo'n avond, toen de drummer na een lachsalvo de legendarische uitspraak deed: ,,Altied eem leuk nou, film kieken".
Moeten we het nog over het weer hebben? In 2005 was juli ook bar slecht. Toen ging ik 's avonds de AM-schaal af en luisterde steeds naar een andere zender. Ik ontdekte de VPRO op 747 en een krakkemikkige Big L. In 2006 had ik een literaire zomer. En nu, 2011, is de filmzomer.
Toen ik in 2003 in mijn eigen hutje kroop, besloot ik geen televisie te nemen. Ik was evengoed wel betrokken bij de organisatie van de filmavonden in De Buze, waar ik graag voor niet-Amerikaanse cultfilms ging, hoewel ik ook dol ben op Tarantino. Toen ik een paar weken geleden dat ik een Gom-player op mijn laptop had, wakkerde dat mijn experiment aan. Films recenseren.
Het voelt goed aan! Ik ben even kritisch als bij muziek. Klassiekers en verplichte kost, ik kan ze zonder vooroordelen bekijken, zoals ik ook kritiek kan hebben op 'Sergeant Pepper'. Neem nou 'A Clockwork Orange' (Stanley Kubrick, 1971): Niks tijdloos of onovertroffen meesterwerk. Typisch 1971. In 1984 regeert Big Brother, in 2001 hebben we een oorlog in de ruimte en in 2011 schrijf ik mijn blog op een telefoon met één toets... Niks van uitgekomen? In 1971 was de film misschien opzienbarend, maar dat zegt niks over eeuwigheidswaarde. Mijn oordeel jegens 'A Clockwork Orange'? Een boutfilm!!!
Vrijdag weer eens een uitgebreidere motivatie...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten