Ik lig achter. Het is nu zondagavond en gisteren twijfelde ik nog wat. Ik heb gistermiddag vinyl gekocht, draai op dit moment de derde van Espers, maar ga morgen daarover schrijven. Vrijdagavond had ik 'a cosy night in' met drie films. Ze hadden alledrie wel verbanden, maar ook weer niet. Een ongelukkige jeugd? James Dean misschien en anders wel de hoofdrolspelers uit 'On The Edge'. Maar hoewel het een hel was om op te groeien onder het regime van Ceaucescu, lijken de familie-omstandigheden van Lalilu en Eva nog draaglijk. Met een auto van het klif rijden, is in zowel 'Rebel Without A Cause' als 'On The Edge' de grote gemene deler, maar er zit wel duidelijk vijftig jaar tussen!
Waar het in 'Rebel Without A Cause' een test is om bij de groep van Buzz te horen en de laatste per ongeluk te pletter slaat, daar is het in 'On The Edge' (2001) een wanhoopsdaad. Jonathan stopt na het verlies van zijn vader de neus vol coke en rijdt in een gestolen auto van een klif. Het is echter een cabriolet met de kap naar beneden en doordat Jonathan geen gordel draagt, wordt hij uit de wagen geslingerd.
Hij komt in therapie bij psychiater Figure (Stephen Rea). Jonathan staat echter sarcastisch tegenover de werkwijze van Figure. Met Toby houdt Jonathan zonder medeweten van Figure er een nachtleven op na, bovendien wordt hij verliefd op de mysterieuze Rachel, iets wat 'not done' is in dergelijke instellingen. Dan belooft Figure zijn patiënten meer vrijheid als ze afspreken voor oud en nieuw geen poging te zullen doen om uit het leven te stappen. Het is evenwel zonder medeweten van Figure dat Jonathan, Toby, Rachel en nog een stel patiënten op oudjaarsavond naar het huis van Rachel's vader rijden.
Om twaalf uur ligt Jonathan met Rachel te vrijen en rijdt Toby met een gestolen Mercedes van het klif. Rachel wordt naar huis gehaald en Jonathan blijft achter bij patiënten die er al jaren zitten. Hij weet Rachel te vinden, maar kan hij haar weerhouden van de fatale sprong?
Voor een buitenstaander mag het een indrukwekkende film zijn, voor iemand die het van dichtbij heeft gemaakt, is het her en der iets té ideaal en cliché. Misschien toegespitst op de leeftijdscategorie 13-17 jaar. Met de soundtrack is echter niets mis! 'Saturday night gems' van Smashing Pumpkins, Therapy, Supergrass en The Jam. O ja, en veel Ravel... Maar hoezeer beide films raakvlakken hebben, lijkt 'On The Edge' mij een kortere houdbaarheidsdatum te hebben dan 'Rebel Without A Cause', hoewel hij in 2011 nog steeds kan. Rest me nog te zeggen dat die derde film 'The Way I Spend The End Of The World' (Catelin Mitelescu, 2006) was. Erg indrukwekkend!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten