Het is bijna een jaar geleden. De zaterdag van Pasen. Ik heb al een geruime tijd uit gekeken naar deze specifieke avond. Ik ga namelijk drie uren lang alleen maar gospels draaien in 'Do The 45'. Ik heb zelfs een aantal bruggetjes en 'links' gevonden en dus is er ook al iets van een speellijst. Ik begin de show en merk meteen dat ik er goed in zit. Aan het einde van de drie uren sluit ik de stream en wil ik de opname van de show stoppen. En dan? Dan ontdek ik dat ik niet op 'record' heb gedrukt waardoor er geen opname is gemaakt. Zonder te overdrijven... Ik heb een uur zitten huilen. Dit weekend is de herkansing hoewel ik niet van plan ben om de exacte show opnieuw te doen. Wel ga ik weer drie uren overheerlijke gospel draaien. De link dat ik alvast ga beginnen omdat ik nog op iemand wacht, gaat mee in de show van dit jaar. Om vervolgens 'I'll Wait For The Lord' te draaien. Ik heb eventueel een reserve voor de Week Spot maar dan vind ik dinsdagmiddag een briefje in de bus dat er een pakketje op me wacht in Havelte. Ik weet dat het deze single van Lady Lois Snead moet zijn en dat is de plaat die ik eigenlijk als Week Spot wil hebben. Zo nieuw dat ik hem nog niet eens heb gedraaid, maar ik heb een paar maanden geleden al wel een 'preview' gegeven. De Week Spot is dus 'I Found Out' van Lady Lois Snead in samenwerking met Divine Who. Officieel uitgebracht op 11 maart 2024.
Ik blijf het bizar vinden dat een liefhebber van black metal nooit hoeft uit te leggen dat hij geen kerken in brand zet of gelovigen iets zou willen aan doen en dat gospel-dj's maar moeten blijven uitleggen dat ze geen gospel draaien of verzamelen vanwege de christelijke boodschap. Wie lang genoeg rondhangt op Soul-xotica zou inmiddels mijn visie op het geloof kunnen weten of in ieder geval dat het verzamelen van gospel voor mij niet samen valt met het geloof. Voor mij is het een fascinatie voor muziek 'die voor niemand is gemaakt'. Zoals de blues dat in de jaren twintig en dertig is, is de disco en funk in de jaren zeventig de 'antichrist'. Kerkgemeenschappen zien dat de jongeren de kerkbank verruilen voor de discotheek en in plaats van een pepermuntje nu cocaïne of heroïne gaan gebruiken. De pogingen van de kerk om de jongeren terug te krijgen, moet dus worden verpakt in een funky verpakking. Echter, de discotheken weigeren het te draaien en voor de kerk zélf zijn de platen te 'aards'. Gevolg is dat er anno nu een decennium aan onontdekte disco- en funk-pareltjes met christelijke teksten op ons ligt te wachten. Gospelfunk is de laatste tien jaar geëxplodeerd en prijzen worden steeds verder opgedreven. Greg Belson is een belangrijke aanstichter met zijn Divine Chord Gospel Show. Samen met collega-dj Yam Who vormt hij het duo Divine Who dat nu verantwoordelijk is voor deze release van Lois Snead.
Ik moet bekennen dat ik soms gospelplaten koop 'voor de sfeer'. Natuurlijk kijk ik ook rond voor lekkere ritmische dingen maar soms kom je een plaat tegen waar dit ontbreekt maar dat wel een hele fijne sfeer heeft. Zo kom ik in 2017 'God Will Take Care Of You' tegen van Lois Snead. Een dame met een grootse stem achter een piano. Niet meer en niet minder. Een lied van bijna vijf minuten dat als een traditioneel kerkgezang zich blijft herhalen, maar van de stem en de emotie krijg ik niet snel genoeg. Als Greg het plan aankondigt voor deze single ben ik meteen enthousiast. Er zijn genoeg gospelliefhebbers in zijn omgeving die nog nooit van Snead hebben gehoord, maar ik kan dus zeggen dat ik reeds een single van haar heb! Wanneer is 'God Will Take Care Of You' uitgebracht? Daar probeer ik nog steeds achter te komen maar feit is dat 'I Found Out' oorspronkelijk in 1980 op hetzelfde Instinct-label is uitgebracht. Divine Who heeft in eerste instantie het idee om het origineel iets meer 'dancefloor-friendly' te maken maar na enig contact met Snead besluit ze de zang opnieuw op te nemen voor de remix.
Lois Snead (of wellicht Sneed?) komt oorspronkelijk uit St. Petersburg in Florida. In de vroege jaren zestig wordt ze onderdeel dan de vermaarde Clara Ward Singers en zingt een tijdje bij The Famous Davis Sisters. In 1963 gaat ze een samenwerking aan met Dorothy Norwood waarvan ik vorig jaar een single heb gekocht. Met Norwood maakt ze diverse albums in de jaren zeventig op het Savoy-label. Daarna gaat ze werken met de evangeliste Minnie Porter en met haar komen de opnames in de jaren tachtig en negentig tot stand. In 1997 heeft ze een aantal hits in de gospel-charts van Billboard. Vervolgens wordt het een tijd stil rondom Snead. Pas in 2020 gaat ze weer platen opnemen met Porter en dat levert een cd-album op. Nu kan ze dan deze single met Divine Who aan haar discografie toevoegen. Ik luister nu even naar de b-kant van de single en dat is ook niet slecht maar 'I Found Out' is definitief de a-kant. Greg en Yam zijn 'old school' dj's die niet vertrouwen op een voorgeprogrammeerde beat, maar deze zelf samenstellen. Het heeft buiten een moderne 'feel' tegelijk ook een zweem van 'vintage' over zich. Lois zingt even overtuigend als op haar overige platenen de combinatie van beide werelden maakt het tot een lekker groovende 'modern gospel' dat nergens oubollig gaat klinken. De plaat komt morgen of vrijdag voorbij in de 'Singles round-up' met de overige nieuwe uitgaven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten