Er is ooit een tijd geweest dat nummers de Week Spot zijn voordat ik überhaupt de plaat heb gekocht. Denk hierbij vooral aan de eerste weken van de 'Tune Of The Week' in 2012. Bij mijn weten is 'Nothing Worse Than Being Alone' van The Ad-Libs de laatste geweest van dit kaliber. Ik zal de plaat pas drie weken later in mijn bezit krijgen. Anno 2024 is het wel een voorwaarde om eerst de plaat te hebben en dat betekent dat ik na zaterdag weer de rem heb ingedrukt. Er is namelijk een gospel onderweg die heel mooi de Week Spot zou kunnen worden. Ik heb donderdag de invoerkosten betaald en hoop dus dat die morgen of woensdag arriveert. De Week Spot komt naar verwachting niet eerder dan woensdag. Alhoewel? Volgende week komt hij op maandag. Waarom? Daar ga ik jullie straks wat meer over vertellen. Ik ga in deze aflevering namelijk tweemaal op reis. In 1999 met de National Express en in 2024 met de tweewieler. Ik heb gezocht naar een passende foto van het busstation in Oldham maar dat is blijkbaar van een meer recente datum dan 1999. Althans, ik herinner het me anders. Dan maar een foto van de bus. Het was in ieder geval zo'n model waarmee ik de eerste keer in Engeland van Hull naar York ben gereden.
Laat me dan beginnen in 2024. Volgende week dinsdag vier ik dat ik vijftien jaar zonder de drankjes ben. Dit heb ik in de afgelopen jaren regelmatig (maar niet ieder jaar) gevierd met een fietstocht en vaak in de buurt van de Vecht. De Overijsselse Vecht moet ik dan benadrukken. Dat ding dat vanuit Duitsland komt vanaf een greppel bij het dorpje Darfeld. Ik ben er in 2009 geweest. In 2012, 2013, 2014 en 2019 heb ik stukjes van de Vechtdalroute gefietst. In 2016 huur ik de Pioneer in dit weekend en maak ik een rondje Sleen. In 2024 wil ik ietsje groter uitpakken. Ik neem de week na Pasen vrij en denk aan een bed & breakfast of iets dergelijks. Dan opeens vallen de stukjes op hun plek. Waarom ga ik niet op de fiets naar Bunnik en verblijf ik een paar dagen op Rhijnauwen? Mijn allereerste solo-vakantie is dit jaar immers dertig jaar geleden en ook dat begint op Rhijnauwen. Leuke bijkomstigheid is dat het niet heel ver fietsen is naar de Utrechtse Vecht zodat ik nog altijd een 'ge-Vecht' kan doen. De titel van de serie aan het einde van de week heb ik ook al bedacht: 'ge-Vecht op eigen benen', geïnspireerd door eerdere edities van het 'ge-Vecht' en 'Midweek op eigen benen' over mijn eerste vakantie in 1994. Ik vertrek volgende week dinsdag en kom in de loop van vrijdag weer terug in Uffelte. Uiteraard doe ik het allemaal met de Topper!
In 1999 heb ik ook weer drie maanden gewerkt sinds mijn laatste vakantie en mag dus een weekendje er tussenuit. Natuurlijk begrijpt Mossley wel dat een weekend naar Nederland een beetje erg weinig is. Met de nachtboot en de trein van Rotterdam naar Friesland is het precies 24 uur reizen. O ja, ik heb rond oud en nieuw mijn weekend gehad dus vermoedelijk mag ik nu een week. Het wordt ietsje meer dan een week maar ook daarover doen ze niet moeilijk. Ik moet gewoon voor een afgesproken datum terug zijn of mijn kamer wordt weggegeven aan een nieuwe resident als deze zich meldt. Ik ben drie keer met vakantie naar Nederland geweest in de periode in de Emmaus. In de zomer van 1998 is het drama op het busstation van Oldham als ik per ongeluk in de verkeerde bus stap en uit kom op Manchester Piccadilly. Dan moet ik haasten en mijn zakgeld stoppen in een treinkaartje naar Hull. Ik kan me ook een reis herinneren waarbij ik in het gangpad moet zitten omdat alle stoelen zijn gereserveerd. Ik denk dat dit juli 1999 moet zijn geweest. Op 31 maart 1999 heb ik wel een stoel en begin te lezen in de Scott Walker-biografie die ik even snel in Oldham heb gekocht. Op de boot verdienen ze geen cent meer aan mij want ik heb een fles frisdrank en een zak chips meegesmokkeld in mijn tas voor 's avonds. Voor het avondeten heb ik boterhammen bij me want ik heb 's middags in Mossley nog warme lunch gehad. De bus gaat voorspoedig zo goed als ik me kan herinneren. Ook deze komt uiteindelijk vanaf Newcastle en rijdt via Liverpool en Birmingham naar Manchester en dan vervolgens via Leeds en York naar Hull.
De National Express is dé goedkoopste manier om Engeland met het openbaar vervoer te doorkruisen. Iets minder snel en direct dan de trein maar het scheelt tientjes. Voordeel in de National Express is bovendien dat er koffie en thee wordt geschonken. Nu ik van plan ben om over de National Express te schrijven, zit The Divine Comedy in mijn hoofd. Deze excentrieke singer-songwriter heeft in 1998 een plaatje gemaakt met de titel 'National Express' zonder dat hij van de bestaande busdienst af weet. Hij stopt ook in York en daar maak ik een paar maal gebruik van. In april 1999 echter niet, ik ga volgende maand (in 1999) nog eens op een Bank Holiday Monday terug naar York. Ook weer met de Scott Walker-biografie op schoot. Dat is iets voor over een paar weken. De heenweg met de boot is altijd probleemloos. Van Rotterdam naar Hull is een ander verhaal en dan wil het schip flink op en neer gaan en ben ik een paar maal erg zeeziek. De volgende dag, donderdag 1 april, dan met de trein van Rotterdam naar Heerenveen waar ik ongetwijfeld ben opgepikt door 'heit'.
Het wordt de meest 'lastige' vakantie. Achteraf gezien zit ik nog steeds in de 'dip' waar ik in september of oktober ben in gegaan. Pas op de dag voor mijn verjaardag gaat de zon weer schijnen voor mij. In de zomer van 1998 voel ik al een afstand tot mijn oude vriendenclub in Sneek, zij zullen later over het bezoek in april 1999 zeggen dat ik erg serieus was. Dat verbaast me niet. Ik heb in de zomer van 1998 de gebeurtenissen uit de tijd in York nog niet eens een plek gegeven en zit sinds oktober wel in zo'n proces. Hoewel ik het plan dan even in de koelkast heb gezet, ligt het nog wel in de planning om binnen niet onafzienbare tijd mezelf in Polen te vestigen. Opeens ben ik lichtjaren verwijderd van nachtbraken in Sneek.
Gaan we nog fietsen? Ja! Tijdens Pasen heb ik zo opeens zin om naar Tuk te gaan en een nacht (of twee) in de caravan te verblijven. Omdat ik geen fiets bij huis heb, zal het moeten gebeuren op de fiets van moeder. Die gaat uiteindelijk akkoord. Ik weet alleen niet of ik zondag of maandag er naartoe ben gefietst. De tocht kan ik me nog wel voor de geest halen. Ik ga 'binnendoor' over Slijkenburg en Spanga. Ik denk dat het voor een nacht is geweest. 's Avonds heb ik lekker zitten kletsen en drinken in De Karre. Ik denk dat ik de volgende dag pech met de fiets heb gehad want mijn ouders komen me oppikken met de fietsendrager op de auto. Op de laatste zaterdag van de vakantie ga ik met de trein naar Spijkenisse en verblijf een nacht bij kameraad Kees. Hij brengt me de volgende dag op de boot in Rotterdam. Er is niet bijster veel dat ik me kan herinneren van deze 'break' maar het zal ongetwijfeld ermee te maken hebben gehad dat ik feitelijk nog niet helemaal mezelf ben. Zonder dat ik me realiseer dat er iets 'mis' is. Over een paar weken zal ik echter een brief schrijven die nooit wordt verzonden. Het schrijven van deze brief is een magische gebeurtenis waardoor mijn ogen worden geopend en ik weer ga leven!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten