Dat is officieel pas dinsdag en dat ga ik dit jaar eens vieren met een klein uitje. Omdat ik maandag al de Week Spot aan jullie ga voorstellen en welke in hetzelfde thema is, begin ik nu al langzaam met het vieren van het lustrum. Ik trakteer vanavond daarom op halve liters Grolsch. Ik zit te twijfelen aan het merk en denk nu dat het Dommelsch moet zijn geweest. Maar goed... ik ga jullie lekker maken met een halve liter Grolsch. Net zoals in april 2009 wordt deze bijna kokend heet opgediend. Ik heb de blikken met een speciaal doel gekocht in oktober of november. Ik ben ze de volgende dag alweer vergeten en zo kan het gebeuren dat de blikken bijna een half jaar onder in een boodschappentas blijven liggen in de hoek van de kamer. Deze vind ik op de vroege ochtend van 2 april 2009 en besluit ze open te maken, ook al zijn ze verre van koel. Ik heb die dag immers al genoeg alcohol tot mij genomen om hier een effect van te merken? Hoe onsmakelijk ook, het zal de laatste keer zijn dat ik iets met alcohol drink. Ik moet natuurlijk nog een paar dagen maar denk wel dat ik dit overleef. Over hoe het is begonnen (of geëindigd), vijftien jaar drank af slaan en de paar héle kleine alcoholische momentjes in de vijftien jaar. Die zijn namelijk op één hand te houden.
Voor de goede orde: Ik ben nooit echt een beroepsalcoholist geweest. Tot deze categorie reken ik de lieden die om half negen al bij de supermarkt staan om een krat bier te scoren. Het mag best opvallend heten dat ik in de thuissituatie nauwelijks drink. Een hele enkele keer op een oudejaarsavond. Ik koop in de zomer wel eens pils met de gedachte om het zaterdagavond te drinken. Vaak ben ik dan zo druk met schrijven of film kijken dat ik het bier op tafel vergeet. Als ik dan een slok wil nemen is het warm en dood geslagen. In de gootsteen maar weer. Thuis drink ik veel liever frisdrank. Toch kan ik me niet voorstellen om naar een concert te gaan en de hele halve avond op de cola of de Rivella te gaan. Toch neem ik zo nu en dan een maandje 'vrij' van de drank en dat bevalt altijd goed. Het is een soort van vakantie, je weet dat er een einde aan komt en dus geniet je van de heldere periode. Daarna gaat de alcoholconsumptie weer als vanouds. In de winter van 2008/2009 zit ik enige tijd thuis met een depressie en dat is wel de periode waarop de drankconsumptie toeneemt. Wat moet je anders? Ik kijk reikhalzend uit naar het moment dat de kroeg weer open gaat. Eerst voor koffie en dan heel stiekem één biertje. Dat worden al snel vier en dan is het opeens zó 'gezellig' dat de wereld steeds kleiner wordt. Als het écht genoeg is, steek ik de straat open en eet een bak shoarma met heel veel knoflook. Dan naar huis en onder het genot van sentimentele muziek nog uren zitten ijlen in mijn stoel voordat ik het bed op zoek. De volgende dag wakker met knallende koppijn en niet zelden de dag beginnen in het café met 'hair of the dog'. Begin 2009 ga ik weer aan het werk en probeer de twee te combineren. Dat wordt steeds lastiger. De voorman wil me niet laten gaan als ik me ziek meld. Hij weet immers dat ik de vorige avond teveel heb gezopen. Er schijnt een walm van bier en knoflooksaus om me heen te hangen.
Stoppen met de drank zou erg goed zijn, alleen... ik weet niet hoe ik het moet aanpakken. In Steenwijk heb ik een bepaalde reputatie opgebouwd in de horeca waarbij alcohol een belangrijke rol speelt. Wat ik nodig ben is om tijdelijk even ergens anders te verblijven en na een maand of wat weer terug te keren in Steenwijk. Dat de omgeving het zó goed oppikt, is iets dat ik heb onderschat. Ik had zomaar eerder kunnen stoppen met het gezuip? Ik hoef niet af te kicken want ik ben er klaar mee. Ik kan dus vrij eenvoudig naar de kroeg toe gaan, de hele avond aan de frisdrank en accepteren dat de andere kroegtijgers bier drinken. Ik kan zelfs een biertje bestellen en aan iemand geven. Ik voel nergens de verleiding om zelf een slokje te nemen. Als ik naar Nijeveen verhuis en kort daarop met het vrijwilligerswerk in De Buze stop, is het uitgaan ook iets van het verleden. Inmiddels ben ik op zaterdagavond druk met een radioshow en voel geen behoefte om naar een café of club te gaan. Ook qua concerten ben ik na 2011 wel een beetje klaar. Toch is er voor die tijd nog één gebeurtenis welke me definitief van de drank zal weerhouden.
Vader is al geruime tijd ziek en weet dat hij niet meer beter kan worden. Hij wil met ieder van ons als kinderen een-op-een uit eten. Onze afspraak staat voor een woensdagavond in november 2010. Omdat de laatste biertjes niet lekker zijn geweest, wil ik ergens nog wel de drank eens goed afsluiten. Is dit niet een fraaie gelegenheid om nog een allerlaatste keer een wijntje te drinken? Hoe dichter bij de afspraak hoe meer bezwaren ik krijg. Als ik het vader laat weten, zegt hij: 'Ik zou teleurgesteld zijn als jij weer gaat drinken'. En dus beloof ik ter plekke dat ik nóóit meer ga drinken. Dat heb ik vijftien jaar dus ook niet meer gedaan.
Heb ik wel alcohol gehad? Ja, dat begint een half jaar nadat ik ben gestopt. Een goede vriendin is voetreflexzonetherapeut (dubbele woordwaarde) en doet iets met bloesemremedie. Ik wil het wel eens proberen en heb zowaar baat bij een bepaalde mengsmering. Alleen... om de kruiden levendig te houden, wordt het aangelengd met rum. Nu heb ik nooit rum gedronken en dus associeer ik het niet met drank. Het zijn kleine drupjes op de tong waar zelfs een mug nog niet dronken van zou worden. Toch begint ook dit steeds meer een bezwaar te worden en laat ik het in 2011 voor wat het is. Na afloop van de begrafenis van vader wijst moeder een bonbon aan in een doos waar 'zeer zeker geen drank in zit'. De rode verpakking doet het ernstigste vermoeden en als ik het in de mond steek, voel ik de likeur op de tong. Vooruit maar weer! Het zit niet in een glas. In 2013 koop ik tiramisu omdat het is afgeprijsd. Ik heb het nog nooit gehad en weet dus niet wat ik kan verwachten. Na de derde hap toch maar eens bij de ingrediënten kijken. Buiten de drank om vind ik het ook helemaal niet lekker en het kost me geen moeite om het weg te gooien. Ik mag in 2011 al eens mee genieten van de kookkunsten van een goede vriendin als blijkt dat ze vlees stooft in rode wijn. De alcohol mag zijn verdwenen maar wijn wil ik niet meer proeven of ruiken. Zo ook eens een uitnodiging voor een Zwitserse kaasfondue. Ik ontdek net op tijd dat dit ook met wijn wordt gemaakt en bedank voor de eer.
Dan de fotoshoot voor de Specialized-kalender in 2014. Op de terugweg eet ik schepijs in Havelte. Een van de smaken is bloedsinaasappel. Ik roep proost en eet het bakje leeg. Vervolgens gaat er acht jaar overheen. In de zomer van 2022 koop ik een kuipje ambachtelijk ijs bij een boerderij en merk bij de tweede hap dat ik per ongeluk de boerenjongens-variant heb gepakt. Ook nu roep ik 'proost' en eet het kuipje leeg. Hoewel ik sindsdien geen alcohol meer heb geproefd of geroken, sta ik inmiddels een stuk nuchterder in het verhaal. Zolang het niet in een glas zit of met bier of wijn is gemaakt, vind ik het wel prima. Ik heb de afgelopen jaren nog wel eens zitten denken... Als ik mezelf nu zou toestaan om op zaterdagavond 1 of 2 glaasjes whiskey te hebben, dan zou ik nu wel de discipline hebben om me daar aan te houden. Toch heb ik liever een fles ranja naast me staan. De afspraak met vader is daarmee de belangrijkste motivatie om ervan af te blijven.
De enige keren dat ik nog wel alcohol nuttig is tijdens mijn dromen. Het gebeurt eens per drie maanden dat ik me gedurende de dag realiseer dat ik weer in mijn slaap heb gedronken. Ook dan word ik met een schuldgevoel wakker en heb ik veel moeite om het glas speciaalbier af te wimpelen. Ik heb in een droom ook nog eens een 'flashback' gehad van maart 2009 als ik dronken door Steenwijk loop. Ik heb nooit een terugval gehad of wat dan ook maar geestelijk zal het altijd blijven door spelen ben ik bang. Des temeer reden om het lustrum dit jaar eens goed te vieren!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten