Ruim een uur geleden heb ik 'Spirit Of The Seventies' afgesloten en intussen één van mijn video-abonnementen gezien. Het neigt al richting bedtijd maar dan opnieuw... ik wil voor morgenavond ook nog wel even door de resterende achttien singles uit Beilen om te kijken of er Blauwe Bak-materiaal bij zit voor 'Do The 45'. De foto heb ik al eerder vanavond genomen. Ik ga de apparatuur aan zetten en daarna in sneltempo door de singles fietsen. Net zoals gisteravond behandel ik ze weer per zestal. Morgenavond zouden jullie het Week Spot Kwartet mogen verwachten want dat doe ik anders meestal op vrijdag.
* Kenny Loggins- This Is It (NL, CBS, 1979)
* Londonbeat- A Better Love (Duitsland, Anxious, 1990)
* Matt Bianco- More Than I Can Bear (Duitsland, WEA, 1985)
* Mi-Sex- Computer Games (NL, CBS, 1980)
* Vanessa Paradis- Tandem (Frankrijk, Polydor, 1990)
* Phoney & The Hardcore- Sorrow 1&2 (NL, Hardcore Recordings, 1981)
Bij Londonbeat twijfel ik al maar voor vijftig cent mag die mee. Ik blijk hem dus al te hebben maar volgens mij wordt het hoesje van de oude ontsierd door een hoop stickers en andere rommel. Matt Bianco heb ik zeer zeker al maar alleen in een bedroevende staat. Van Phoney & The Hardcore ligt ook 'Pick It Up' met de fotohoes maar die sla ik dan weer over. Hoewel er momenteel iets gaande is van een revival in de zogenaamde 'Yacht Rock' doe ik daar weinig mee. Kenny Loggins zou echter helemaal passen met 'This Is It'. 'Too slow to disco', is daarbij het credo hoewel het in het refrein nog wel neigt naar disco. Hij gaat bij mij gewoon in de Gele Bak. Londonbeat en Matt Bianco kan ik dus overslaan en dan komen we bij Mi-Sex. Het label zegt overigens 1979 maar het heeft in 1980 in onze Tipparade gestaan. Het is dan ook bestemd voor de jaren tachtig-bak. Hoewel ik aardig ben ingewijd in de muziek uit 1979 en 1980 kan ik me 'Computer Games' niet herinneren. Het is aardige synthpop in de stijl van Gary Numan en dat lust ik wel. Van Vanessa Paradis herinner ik me vooral de titel. Heeft evenmin een indruk achter gelaten maar het is helemaal niet erg om het in 2024 alsnog in mijn hart te sluiten. Oh wacht, als het refrein komt weet ik het weer. Phoney & The Hardcore is uiteraard fijne powerpop.
* Bonnie Pointer- Heaven Must Have Sent You (NL, Motown, 1978)
* Leo Sayer- When I Need You (NL, Chrysalis, 1976)
* Shelter Skelter- She's A Queen (NL, Gorilla, 1976)
* Dooley Silverspoon- Bump Me Baby (NL, President, 1975)
* Solution- Run Away (NL, CBS, 1982)
* Soul II Soul- Joy (Duitsland, 10 Records, 1992)
Over Bonnie Pointer en Leo Sayer kan ik kort zijn. Ze ontbreken beide nog in de collectie maar ik heb nooit veel gegeven om beide nummers. Shelter Skelter is wel een plaatje waar ik benieuwd naar ben. Nldiscografie vertelt me dat de leadzanger Evert Nieuwstede is en deze later bij Urban Heroes en Boom Boom Mancini de microfoon zal beroeren. Qua groove is het een beetje hoempapa maar met best lekkere gitaar en een Moog. 'Bump Me Baby' geloof ik wel en snel door naar de volgende Nederlandse band. 'We've Only Just Begun' staat al jaren in de bakken evenals het stokoude 'Divergence'. Ook hier tracht de band weer Amerikaans te klinken en daar slaagt het aardig in. De plaat is overigens mede geschreven en geproduceerd door Jim Capaldi. Soul II Soul is in 1992 aan me voorbij gegleden. Qua productie is dit het bekende Soul II Soul-geluid en ik kan het wel eerlijk toegeven. In de weken dat het in de hitparade staat, ben ik met andere dingen bezig. Toch best een lekker plaatje voor op een zondagavond.
* Candi Staton- Stand By Your Man (NL, Capitol, 1971)
* Tata Vega- I Just Keep Thinking About You Baby (Duitsland, Motown, 1979)
* Grover Washington Jr.- Just The Two Of Us (NL, Elektra, 1981)
* Mari Wilson & The Wilsations- Wonderful (NL, London, 1983)
* Steve Winwood- Roll With It (Duitsland, Virgin, 1988)
* Gheorghe Zamfir & James Last- Thema Uit De Verlaten Mijn (NL, Philips, 1979)
Candi heb ik al eerder in de handen gehouden maar vind hem dan té duur voor een euro. Voor vijftig cent is het wel lollig. Ik heb hem namelijk al in de Nederlandse persing maar dan, vermoedelijk, een latere persing. Het roze Capitol-label is volgens mij pas vanaf 1973 en het lijkt me waarschijnlijk dat die in 1976 nog eens is uitgebracht. 45cat biedt geen soelaas op dat gebied. Dit is overigens wél de originele met het zwarte label. Ik denk dat deze toch gewoon in de Gele Bak komt te staan als eventuele reserve. Gaat Tata Vega ons een Blauwe Bak-aanwinst opleveren? Het is 'in your face'-disco maar op zichzelf niet onaardig. De b-kant is eenzelfde laken een pak. Vooruit dan, deze wil ik wel in de Blauwe Bak hebben. Grover Washington is zo'n plaatje waar ik op 7 maart 2024 rond half vijf opeens veel zin in heb. Mari Wilson komt uit dezelfde hoek als Haysi Fantayzee. Tussen de disco en new wave is daar opeens een zangeres met een gigantisch vogelnest op haar hoofd dat een ode brengt aan de meidengroepen uit de vroege jaren zestig. 'Wonderful' is best aardig maar ook niet heel erg memorabel. Ze treedt anno 2024 nog altijd op in Engeland. De platenzaken in Sneek hebben hooggespannen verwachtingen bij Steve Winwood want hij domineert op een bepaald moment de uitverkoopbakken. Ik ben er nooit aan toe gekomen eentje te scoren. Van heer Winwood lust ik alles en ook dit gaat er wel in hoewel ik de plaat niet kan herinneren. Tot slot wat muzak. Het oude exemplaar is helemaal af en dit nummer brengt me echt helemaal terug naar 1979. Voor het sentiment!
Alleen Tata Vega gaat in de Blauwe Bak en de overige vijfendertig zijn voor de Gele Bak. Vega en Mahalia Jackson zitten dus morgen in 'Do The 45' samen met de nieuwe platen die ik woensdag heb behandeld en inmiddels ook twee nieuwe Soul 4 Real-releases. En wat morgen eventueel nog binnen komt natuurlijk!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten