Twee afleveringen achter elkaar? Ja prima, maar niet in één ruk graag. Ik heb intussen een paar video-abonnementen op Youtube bezocht voor de laatste updates en programma's en kan nu dan met een schone lei beginnen met de laatste zeven uit de partij van Mark. In deze laatste aflevering van de drie ook een aantal van later dan 1977. Bij de 'dure' singles gaat het immers al vaak over de jaren zestig en zeventig. Ik ga nog eenmaal de apparatuur aanzetten en voor het slapen gaan de laatste zeven singles behandelen.
* Lynda Seals- Skinny Dippin' (US, Fraternity, 1980)
Eentje waar ik destijds even heb bij lopen twijfelen. Het is inmiddels al een fors aantal maanden geleden. Het plaatje is 'in demand' met de 2-step dj's en heeft een flink prijskaartje. Tijdens de tweede beluistering besluit ik dat ik de plaat maar moet reserveren. Geen spijt van want het blijkt van vinyl minstens zo leuk te zijn. De b-kant heet 'Head Start' en hoewel het 'classy' is, is het minder aanstekelijk dan 'Skinny Dippin'. Maar als we eens verveeld raken van de a-kant dan is dat best een aardig alternatief.
* Sounds Of Imani- Must Be An Angel (UK, Soul Junction, 2012)
Soul Junction is een Engels platenlabel dat zich vooral bezig houdt met het uitbrengen van zéér gezochte Northern Soul uit de jaren zestig en zeventig. De platen worden overigens geperst in Tsjechië volgens de kleine tekst op het label. In 2012 is Soul Junction vlug bereid om deze single van Sounds Of Imani uit te brengen. Bovendien wordt deze 'nieuwe' productie gerekend tot de gospel. Ik kan even niet de vinger erop liggen. De eerste zin in het refrein heeft overeenkomsten qua melodie met een ander nummer waar ik blijkbaar zielsveel van hou, maar het wil me nu niet te binnen schieten welke plaat dat is. Potentiële Week Spot voor over twee weken. Op de b-kant staat 'It's Alright' maar dat klinkt niet alsof het iets gaat worden bij mij.
* Kim Tolliver- I Caught You (US, GAR, 1972)
Ik leer Kim Tolliver kennen dankzij de Casino-'hit' 'I Don't Know What Foot To Dance On', maar ontdek dan dat ze in de late jaren zestig vooral ballads heeft uitgebracht. In 1972 is ze al onderweg naar 'Foot' want 'I Caught You' is funky en rauw. Het is een promo met hetzelfde nummer in mono op de b-kant dus daarmee ben ik snel klaar vanavond.
* Ed Townsend- Mommy's Never Comin' Back Again (US, MGM, 1967)
Bij Ed Townsend weet je je van één ding gegarandeerd: Het heeft een groots arrangement om door een ringetje te halen. Zijn 'Lead Me On' is een grote hit voor mij in 2020 en nu is dan hier het lekker dramatische 'Mommy'. Ed Townsend gelooft niet in reïncarnatie want het verhaal begint met ergens in de regen staan en eindigt met de hemel. In het laatste geval gaat het dan om de moeder. Het is eigenlijk de b-kant van 'Don't Deny Me' en die moet ik even proeven. Ook dat is groots en meeslepend qua arrangement en minstens zo geloofwaardig en goed als 'Mommy'. Dit is iets meer in de lijn van 'Don't Lead Me On' en dit heeft écht last van gierende violen. Het gaat uiteindelijk mijn favoriete kant worden.
* Twilight Featuring Joel- I Don't Want To Be Lonely (US, Jade, 1984)
Eigenlijk de b-kant van 'Remember Then'. Laat me eens met die kant beginnen. Het origineel is van The Earls uit 1962 maar is in 1979 ook door Showaddywaddy op de plaat gezet. De laatste heb ik sinds oktober in de Gele Bak staan. Twilight maakt er een doowop-revival-feestje van met een jaren tachig disco-beat. Er hangt een hoog prijskaartje aan de single en dat heb ik uiteraard niet betaald voor 'Remember Then'. Op de keerzijde staat 'I Don't Want To Be Lonely' en ook dat neigt naar jaren zestig-nostalgie. Opnieuw een eerbetoon aan de doowop maar nu weer met een aantal zangers die ervaring hebben in dat veld en niet zomaar een gimmick gebruiken. Het is een echte 'oddball'. Ik wil in de toekomst nog eens een 'Do The 45' doen met alleen maar 'lo-fi' en 'oddballs' en dan mag deze niet ontbreken. Ik weet alleen niet meer waarom ik zoveel voor de single heb betaald? Ik heb uiteindelijk vijftien pond van de prijs gekregen van het totaalpakket en trek het maar af van deze single om het acceptabel te maken...
* Tommy Vann & The Professionals- I'm So Alone (US, Congress, 1969)
Van doowop is het een hele grote stap naar jazz en toch is de zang van Tommy Vann in het begin ietwat jazzy. Het is een lekker niets-aan-de-hand deuntje van Vann. Ik krijg er goede luim van. De a-kant heet 'Does Your Mama Know About Me' en dat is meer een ballade met fraaie samenzang maar ik geef de voorkeur aan 'Alone'.
* Blinky Williams- Walk With Me Jesus (US, Reprise, 1974)
Wederom een promo maar nu wel eentje met de officiële b-kant. Blinky is een product van William Mickey Stevenson. Hij is de echtgenoot van Kim Weston en tot 1968 schrijver en A&R-manager bij Motown. Hij is de 'Mickey' in 'Mickey's Monkey' van The Miracles om een voorbeeld te noemen. Aha, Blinky is de zangeres die in 1969 een album heeft opgenomen met Edwin Starr. In de coupletjes slentert ze met Jezus en in de refreintjes zet het duo een sprintje in. De b-kant heet 'When Love Calls Your Name' en is een ballade van over de vier minuten. Als ik hem een paar maal later in steek, blijkt dat er niet veel gebeurd. Deze mag dus gewoon in de gospel-koffer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten