Eerst een kleine correctie. Ik heb gisteren geschreven dat er acht singles waren gearriveerd en dat ik hoop op een negende vandaag. Fout, het zijn er zeven. De eventuele achtste lijkt nog onderweg te zijn. Ook verwacht ik een pakket van Mark en zal, denk ik, daar de achtste bij gaan noemen. Het zijn totaal drie bestellingen van Juno. De achtste heb ik al eens geweigerd en is teruggestuurd. Bij Juno reken je namelijk meteen de invoerkosten af en die zijn de eerste keer exorbitant hoog als het bij de douane in Nederland ligt. Nu blijkt dat de fout bij Royal Mail ligt. Deze verrekent de invoerkosten voor Juno en door een foutje in het systeem is dat een tijdje niet gebeurd. Ik heb twee van de drie de betaalde invoerkosten al terug gestort gekregen. De derde laat ik maar zitten want ik ben het gezeur zat. Hopelijk heeft Royal Mail de boel weer hersteld en kan ik binnenkort weer zorgeloos een pakketje bestellen. De voorlopige vangst bestaat uit zeven 'nieuwe' singles. Eentje is feitelijk al een paar jaar oud maar is me nooit eerder opgevallen. Verder de nodige heruitgaven maar ook hagelnieuw werk. De apparatuur staat aan en ik ga de platen een eerste draaibeurt geven.
* James Alexander Bright- Fall For You (UK, Athens Of The North, 2024)
Zie hier: De eerste echte nieuwe plaat van 2024. Wie is James Alexander Bright? Welnu, hij is helft van het duo Bright & Findlay waarbij de laatste Tom Findlay is van Groove Armada. Het duo heeft vorig jaar een album gemaakt voor Athens Of The North. Op deze single staan twee solocomposities van Bright. Hij is een multi-instrumentalist. 'Fall For You' heeft een lekkere psychedelische groove en de stemmen van Bright en Katharine Alice zwemmen in deze appetijtelijke soep. Het is bijna hypnotiserend. 'Viper Flames' is een stuk vlotter maar minder indrukwekkend dan 'Fall For You'. De plaat is een aardappeltje anders en zou ook onder de 'pop' geschaard kunnen worden, maar daarom is het niet minder lekker voor de soulkoffers.
* Cheeba's Latin Bros- New York Streets (UK, Echo Chamber, 2024)
Sir Cheeba is voor mij één van de meer recente 'ondekkingen'. Een persoonlijke ontdekking want hij is zelf al twintig jaar bezig. En met zijn Cheeba-variaties flink aan de rol. 'New York Streets' is vorige week uitgebracht en later deze maand zal er nog een 'Latin Jazz'-plaat verschijnen van zijn hand. Dit is deel 1 in de 'Latin Funk Sessions'. Het is inmiddels het bekende recept. Samples van zeer obscure latin-platen vakkundig gemixt op een solide ondergrond en met weer raps uit andere latin-nummers. Het geheel gemixt tot een uiterst swingende combinatie voor de meer progressieve dansvloer. Mijn kameraad Greg heeft al menig club op zijn kop gezet door alle Cheeba-platen aan elkaar vast te mixen. 'Part 2' is in dit geval ook een 'part 2' want het is een uitbreiding van het motief van de a-kant. Nu zonder de schreeuwende meneer en met de percussie nog mooier uitgelicht. En ja... ik ga ze allemaal sparen!
* Brenda Lee Eager- When I'm With You (UK, Expansion, 1974, re: 2024)
Ik ken de naam van Brenda Lee Eager vooral van de duetten die ze met Jerry Butler heeft gedaan. Deze single is oorspronkelijk in 1974 uitgebracht op Mercury. Niet alleen ben je een flink stuk van je huishoudgeld kwijt om eentje te bemachtigen maar ook is het ding op styreen. En Mercury-styreen? Ik krijg er de rillingen al van. Nu dan op stevig vinyl op het hoogwaardige Expansion-label. Brenda Lee heeft een eigenzinnige manier van zingen maar het komt wel binnen. Emotionele zang, fraaie fluit en een groove die me doet denken aan platen van Pat Stallworth en Bettye Swann. Dit is smullen! 'Let Me Be' is ook de b-kant op de originele persing van 'When I'm With You' (het is later in 1974 uitgebracht als b-kant van een andere single) en dat heeft een beetje een zweem van het oude Motown-geluid. Beslist niet slecht maar ik hoor haar liever in het doorleefde 'When I'm With You'.
* Equasions- It's So Hard To Say 'So Long' (US, Symphonical, 19??, re: 2024)
Niemand is er precies over eens hoe oud dit plaatje is. De groep komt uit San Antonio in Texax en maakt slechts één single voor het PAC-label. Een grootse ballade met opvallend wah wah-pedaal in de achtergrond. Dit past zowel in de Deep Soul als in de Carib en klinkt heerlijk obscuur. Blijft het kommer en kwel op de flip? De titel 'World Of Loneliness' doet zoiets vermoeden. Het begint met een sirene. Dit neigt meer naar psychedelische soul. Dit wist ik stiekem al want ik had beide kanten gedeeltelijk beluisterd voordat ik de plaat ging bestellen en de keuze was toen al gevallen voor 'It's So Hard'. Ik blijf bij dat eerdere besluit.
* Les Imprimés- Love & Flowers (US, Big Crown, 2024)
Potdikke! Ik had bijna deze single van Les Imprimés gemist! Ik ben nog nét op tijd om eentje uit de gelimiteerde oplage te kapen. Goed beschouwd valt de 'hit' van vorig jaar, 'Falling Away', in dezelfde categorie als James Alexander Bright. Op 'Love & Flowers' klinkt het warempel als Miami Soul en vervolgens opnieuw Morten's stem met veel echo. Het is meer dansbaar dan 'Falling Away' en het 'werkt' voor mij. Op de flip staat 'You'. en dat is prachtige retro-soul dat zo van Colemine had kunnen komen. 'Love & Flowers' voor de dansvloer en 'You' voor de soul. Prima combinatie!
* The Splendids ft. Eamon- Cry Baby Cry (US, Colemine, 2024)
Een opvallende aanwinst op het Colemine-label met een bijzonder verhaal. Een groep jongemannen komt bijeen in Portland in 1961 om samen een doowop-groep te beginnen. Het is niet duidelijk of ze werkelijk singles hebben opgenomen, wel verschijnen er nummers op doowop-compilaties. Helaas is er geen groot succes weg gelegd voor The Splendids want The Beatles maakt dat in 1963 doowop 'oud nieuws' is. Er zijn inmiddels twee van de vijf overleden en de overige drie zijn gaan werken met solist Eamon. Drieënzestig jaar na de oprichting is daar dan deze Colemine-single met twee opnames die zo uit 1961 hadden kunnen komen. Ik ben in principe dol op alles dat via Colemine verschijnt maar moet bekennen dat ik niet heel veel heb met doowop. Maar... voor alles moet een eerste keer zijn en ik vind 'Cry Baby Cry' in ieder geval erg charmant. Ik geloof het wel met de b-kant.
* True Loves- Sunday Afternoon 'KEXP Remis' (US, Parkside, 2021)
Iets van een kassakoopje. Een gelimiteerde single op wit vinyl en dit is het laatste exemplaar. Het is instrumentale funk waarvan ik alleen de a-kant echt goed vind. Het is een live-uitvoering waarbij de blazers een toonzetting hebben die ik associeer met de Balkan. Doordat het 'live' is, zit de boel ook niet vastgekoekt zoals dat vaak bij studio-opnames het geval wil zijn. De b-kant kan niet aan mijn verwachtingen voldoen maar 'Sunday Afternoon' vind ik een lekker nummer!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten