Eigenlijk zou ik vanavond nog een aflevering van 'Honderd achteruit' hebben willen doen maar op een ene of andere manier kan ik niet de juiste inspiratie vinden. Tegelijk wil ik dolgraag publiceren om de schade een beetje in te halen. Dan besluit ik weer eens door mijn fotoarchief te gaan. Uiteraard begin ik dan bij de foto's uit 2014 en 2015 en kijk zo bij ieder jaar of ik een geschikte foto kan vinden uit de periode rondom de huidige datum. Aanvankelijk heb ik er een hard hoofd in want in februari 2015 tot en met 2019 heb ik eigenlijk geen foto's gemaakt. Ik heb vier jaar en een week geleden de nieuwste Blauwe Bak gedemonstreerd. Toch nog even verder kijken. Eind februari 2021 heb ik een tochtje gemaakt op de postfiets. Vervolgens zie ik dan de foto's die ik heb gemaakt op 27 februari 2022 en dan is het besluit snel gevallen. Afgelopen weekend is in de media ook volop stil gestaan bij de start van het conflict in Oekraïne en dat is ongeveer dezelfde tijd als van deze wandeling.
Ik woon onderhand bijna acht jaar in Uffelte. Door mijn vele fiets- en wandeltochten mag je verwachten dat ik de omgeving binnen een paar maanden op mijn duimpje ken. Nou nee, dat is niet echt het geval. Qua fietsen ben ik alle paadjes wel in geweest en weet ik waar ze uitkomen. Als het aankomt op het wandelen dan kan ik nog wel eens verdwalen. Niet zodanig dat ik volledig in paniek ben maar wel dat ik even helemaal niet meer weet waar ik ben en waar ik het beste naartoe kan lopen. Deze zondag 27 februari is daar een goed voorbeeld van hoewel ik deze middag toch eindelijk een gebied zal verkennen dat ik tot dusver niet heb kunnen vinden. Ik heb het dan over het Brandeveen. Ik leef eerst een paar jaar in de veronderstelling dat het een heel stuk verderop ligt maar dat is de Meeuwenkolonie. Nee, het Brandeveen ligt verscholen in de bossen. Ik ben al eens eerder door dit gebied gewandeld en ben er, achteraf gezien, rakelings aan voorbij gegaan. In 2022 heb ik me iets beter voorbereid en weet ik hoe ik ongeveer moet lopen. Iets dat ik binnenkort weer eens moet doen want ik heb mijn broer in oktober beloofd dat we later dit jaar naar Brandeveen zullen lopen. Dan is het wel handig dat ik het een beetje ken.
Heeft het met regenval te maken of toch met gesmolten sneeuw? Feit is dat de modder een smeerboel is geworden en er enkele grote plassen zijn waar je het beste maar omheen kan lopen. Wie door deze appel heen bijt wordt rijkelijk beloond! Het Brandeveen is een magische plek. Midden in het bos opeens een groot meer met zelfs een onbereikbaar eilandje. Aan de kant waar ik de foto heb genomen loopt een fraai zandpad. De overkant is minder goed georganiseerd naar ik me herinner maar wellicht heeft dat ook met de drassige grond te maken. Ik geloof dat ik een thermoskan koffie heb meegenomen. Het duurt even voordat het bankje vrij is en dan kan de vakantie beginnen. Een hartverwarmend zonnetje, een oase van rust en het kalme water voor me. Als ik ruim een half jaar later het bericht krijg dat moeder is overleden, keer ik terug naar deze plek. Ik vind dan niets daar. Het is té koud om lang op het bankje te zitten en er is geen vogel dat een lied wil zingen. Ik verwacht woensdag of donderdag nieuwe schoenen dus wellicht een goede reden om deze iets in te lopen rondom het Brandeveen. Het zijn weer dezelfde 'sniper boots' die ik al een paar jaar heb. De oude zijn vorig jaar in begin maart overleden tijdens de demo in Den Haag. De 'nieuwe' zijn nog niet helemaal 'af', maar het gaat niet lang meer duren. De prijs is dermate vriendelijk dat ik er graag weer een jaar op rond wil stampen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten