Het weekend zit er weer op en ik lig weer twee berichten achter. Omdat ik afgelopen woensdag al 'Het zilveren geheugen' heb gedaan, ga ik vanavond eerst verder met 'Van het concert des levens'. Deze rubriek krijgt over een paar maanden een wekelijks terugkerend broertje erbij. Een plan dat ik vanmiddag heb opgevat en ik nog verder moet uitwerken maar daar heb ik nog ruim drie maanden de tijd voor. De vorige aflevering over 2016 is bijna een maand geleden en dat jaar is niet te overtreffen. Toch mag ik achteraf vaststellen dat 2017 een jaar is geweest met 'issues' maar dat het desondanks hele mooie kleine momenten heeft gehad. Ik besluit het oudejaarsdag 2017 met de aanhef 'ondeugend 2017'. Vandaag ga ik andermaal achterover leunen en fiets nog eenmaal door 2017. De plaat van Julia Michaels is niet echt een favoriet van mij maar 'Issues' omschrijft wel het jaar 2017 voor mij.
De zorgen liggen hem vooral op financieel vlak in 2017. De verhuispremie van 2016 is helemaal op gegaan en intussen krijg ik te maken met enkele instanties die geld van me willen zien. Ik weet het financieel echter altijd in eigen hand te houden en heb een routine ontwikkeld om instanties van mijn goede wil te overtuigen. Hoewel? Ik heb het de laatste tijd niet meer nodig maar in 2017 dien ik een aantal keren creatief te zijn. Gelukkig heb ik altijd nog de Pioneer. Deze staat inmiddels al bijna vijf jaar geparkeerd in de schuur maar in 2017 maak ik volop gebruik van het apparaat. Ik ga dan geregeld op zondag een flinke bocht om. De wereld wordt een stuk compacter dankzij de Pioneer. In de eerste twee weken van 2017 ben ik vrij van werk en wil op woensdagmiddag opeens naar Emmeloord. Dan blijkt er een stormachtige wind te zijn waardoor het meer weg heeft van windsurfen dan van fietsen. Het is een roerig begin van 2017 want een paar dagen later ligt er sneeuw. Op een zekere zaterdag ben ik nog flink onderuit gegaan en volgens mij heb ik deze val nog recent gememoreerd.
In 2016 en 2017 komt de focus meer te liggen op het post bezorgen waar ik eerder puur voor de sortering ben aangenomen. Ik vind het helemaal niet erg. De sortering wordt minder leuk. In het begin moet de post nog bijna per woonplaats uitgesorteerd worden. Anno 2024 zie ik mijn collega's alleen nog wegen en terug stoppen in de kratjes. Op de vrijdagen ben ik in ieder geval in Steenwijk en dat bevalt me erg goed. Ik ben hier ooit, in 2010, in de post begonnen en bovendien is de fietstocht van Uffelte naar Steenwijk véél mooier dan de tocht van Uffelte naar Meppel. Iets dat ik zeven jaar later nog altijd kan beamen. Ik heb vorige week met mijn chef in Meppel besloten dat ze me alleen nog zullen bellen als ze me in Meppel nodig zijn. Voor de rest ben ik 'fulltime' in Steenwijk. Ik ben in 2017 jarig op een vrijdag. Vanuit Steenwijk neem ik lekkere koekjes mee en geniet achter huis van koffie en een traktatie. Op Bevrijdingsdag ben ik zodoende ook in Steenwijk. Het zijn momenten waarop ik geen cent heb te makken maar desondanks erg lekker in mijn vel zit.
Dan komt de legendarische fietstocht op een zondag. Ik zal de datum even opzoeken. Dat is 18 juni 2017. Op 26 maart heb ik een rondje over Groningen gemaakt zie ik nu. Ik associeer het even met 2018. Op 18 juni fiets ik een stuk Saksenroute vanaf Assen tot en met Sleen. Het is hemels mooi weer en ik geniet met volle teugen. 2017 is ook het jaar van de mooie Hemelvaartsdag. Dat vier ik 'achterover' met de Beilerdingspelroute en koffie met appelgebak in Hooghalen. Om de ligfietsavonturen compleet te maken wil ik vooral zondag 17 oktober noemen. Een dag om te herinneren als de weerboeren weer over 'uitzonderlijk' beginnen te roepen als het een dag in september erg warm is. Op deze zeventiende oktober is het 's avonds om zes uur nog altijd zesentwintig graden!
Het is in 2016 fijn om met de ligfiets in Sleen te zijn, maar de dubbele reis er naartoe is niet echt een ideale start van de vakantie. Vandaar dat ik in 2017 heb besloten ter plekke een fiets te huren van de camping. Ik zal aanvankelijk donderdag vertrekken maar besluit op woensdag dat ik er wel klaar voor ben. Op donderdag is het weer even wennen aan de 'gewone fiets'. Op vrijdag ga ik opnieuw naar het Cuby-museum in Grolloo. Op zaterdag doe ik het rustig aan en op zondag doe ik de 'Op Fietse'-route. Op maandag is het té warm om te fietsen en dinsdag ga ik weer naar huis. In 2018 zal ik nog eenmaal met de Pioneer op vakantie gaan en in 2019 gebruik ik opnieuw de Puch van de camping. Het is geen zomer zoals de zomer van 2016 maar achteraf kijk ik toch wel met genegenheid terug op de vakantie. Het was duidelijk méér ontspannend dan het voorgaande jaar en dat ben ik in de zomer van 2017 wel nodig.
Eind 2017 is er opeens veel verwarring. Ik hoor iets over het voornemen van de sociale werkvoorziening om iedereen met een contract voor onbepaalde tijd in vaste dienst te nemen. Net nu ik in vaste dienst ben bij het postbedrijf zélf. Er is vooral veel onduidelijkheid onder welke gemeente ik val. Dan blijkt dat Meppel nooit mijn verhuizing heeft doorgegeven aan Westerveld. In Diever maak ik kennis met mijn nieuwe consulent welke me vertelt dat het een 'terugkeergarantie' is in mijn geval. Ook spoort ze me aan om alsnog een aanvullende uitkering aan te vragen (ik zit ongeveer honderd euro onder het sociale minmum) maar daarvoor moet ik me opeens gaan voor doen als 'werkzoekende'. Ik zeg het eerst toe maar zal uiteindelijk niet door zetten. Wél helpt de gemeente me met een paspoort want de oude is verlopen. Zo ga ik 2018 binnen en dat is, evenals 2016, een jaar met een legendarische status voor mij. Achteraf gezien is 2018 zelfs beter dan 2016!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten